Ingezegend: 15-12-1864
Gerardus Cornelis Dericks
Geb: 25-08-1849 te Paramaribo
Ovl .01-04-1880
Begraven te Meddo: 05-04-1880
Herbegraven Winterswijk: 19/20-08-1886
Ook die nacht van Mevr.Fincke te Meddo en C.S.P.Dericks van de alg. begraafplaats aan de singelweg.
C.S.P.Dericks is de vader van Priester Gerardus Dericks en Mevr.Fincke, de schoonmoeder van notaris J.B.Dericks.
Arnoldus Poppink
Geb:03-12-1828 Winterswijk
Ovl: 21-09-1904 Winterswijk (75)
Huisschilder, Koster-Tapper
Echtg: 02-02-1856 Brummen
Hendrika Derkjen Willemsen
Geb: 27-11-1826 Zutphen
Ovl: 23-06-1901 Winterswijk (74)
Kinderen: 7
waaronder: Theodora Maria Poppink 1858-1927
Jan Gerhard Bessinkpas
Geb: 15-05-1857 Winterswijk
Ovl: 26-02-1941 Winterswijk (83)
Echtg; 18-08-1897 Winterswijk
Theodora Maria Poppink
Geb: 27-05-1858 Winterswijk
Ovl: 31-01-1927 Winterswijk (68)
Gaan later naar Spoorstraat
Dochter: Arnolda Hendrika Dirkje Bessinkpas 1898
Getr.15-03-1921 met Egbert Wiechers 1891
1912: Adolf Janssen
Geb:1866
Ovl:29-08-1938 Winterswijk
Echtg:
Hendrika Mina Migchelbrink
Geb: 31-01-1871 Varsseveld
Ovl: 25-04-1949 Winterswijk
1938: Jan Albert Konings – Dora Wilhelmina ten Dolle
Jan Albert Konings
Geb: 31-12-1889 Winterswijk
Ovl: 02-04-1967 Winterswijk
Echt: 10-10-1934 Den Haag
Dora Willemina ten Dolle
Geb: 02-07-1903 Winterswijk
Ovl: 05-06-1981 Winterswijk
Kinderen: 5
waaronder:
Wilhelmina Elisabeth Konings, geboren op 20 juli 1932 te ‘s-Gravenhage
Getr.met D.A.van de Riet
Marianna Catharina Konings, geboren op 23 oktober 1937 te ’s Gravenhage
Getr. met B.J.Kiekebosch
1962: Joop en Mientje Oldenkotte
Joop B.J.Oldenkotte
Geb:
Ovl:
Wilhelmina Lens (Mientje)
Geb: 21-10-1925
Ovl: 21-05-2020
1967: Marjan Konings
Marianna Catharina Konings
Geb: 23-10-1937 te ’s Gravenhage
Ovl:
Echtg:
Bertus Jan Kiekebosch
Geb:
Ovl: 10-07-1968 (35 jaar)
Geb: 17-04-1841 Winterswijk
Ovl: 24-12-1892 Winterswijk (51)
Broodbakker-Huisschilder
Echtg: 10-11-1871
Janna Willemina Bruggers
Geb: 17-10-1850
Ovl: 05-10-1872 (21)
Kinderen: 1
Echtg: 02-05-1873
Gesiena Aleida Simmelink
Geb: 18-06-1841 Winterswijk
Ovl: 08-02-1908 Winterswijk
Kinderen: 7
Waaronder:
1.Herman Gerhard Johan Hendriks (1874-1920) – schilder
2.Harmen Jan Hendrik Hendriks (1875- 1957)
Geb: 01-01-1874 Winterswijk
Ovl: 03-11-1920 Winterswijk (46)
Echtg: 21-10-1898 Winterswijk
Barta Johanna Hendrika Greupink
Geb: 26-04-1874 Winterswijk
Ovl: 06-08-1937 Winterswijk
Kinderen: 5
Waaronder: A. Herman Jan Hendrik Hendriks 1912-1951 -schilder
Geb: 26-03-1875 Winterswijk
Ovl: 09-04-1957 Winterswijk
Echtg: 06-07-1900 Winterswijk
Grietje Gorter
Geb: 06-02-1879 Joure
Ovl: 10-02-1954 Winterswijk
Kinderen: 3
Waaronder: B. Herman Gerhard Johan Hendriks 1909-1959-schilder
Sprake van GEBR. HENDRIKS (CONST.1901 – 1922) (CONST.H.J.H.1923)
1920: Markt 26 en 29 beide Hendriks
Herman Jan Hendrik Hendriks
Geb:14-04-1912 Winterswijk
Ovl: 06-08-1951 Groenlo (39)
Echt: 23-10-1937
Magdalena Geessiena Julius (Lena)
Geb: 10-04-1910 Onstwedde
Ovl: 16-12-1976 Winterswijk
Maandag 06 augustus 1951
Het slachtoffer, de heer H. J. H, Hendriks, overleden
Maandagmorgen, omstreeks 10 uur, heeft zich op de weg naar Groenlo. even voor de spooroverweg, een ernstig motor-ongeval voorgedaan, zoals we reeds in een kort bericht in ons blad gemeld hebben.
Omstreeks dien tijd reed daar op zijn motorrijwiel de heer H. J. H. Hendriks, eigenaar van het schildersbedrijf Hendriks aan de Markt. Er was juist familie op bezoek geweest, die iets vergeten hadden: de heer Hendriks wilde het hun even nabrengen.
Terwijl hij de spoorweg overgang naderde, is bij plotseling van zijn motor geslingerd. Het motorrijwiel werd nog een tiental meters over de weg gesleurd, terwijl de heer H. enige meters verder op de grond bewusteloos bleef liggen.
Met een ernstige schedelbasisfractuur is het slachtoffer in het St. Vincentius Ziekenhuis te Groenlo opgenomen; hier is hij Maandagavond, zonder tot bewustzijn te zijn gekomen, overleden.
Overgenomen door H.ter Haar (1951-0ff.1954)
Geb: 21-01-1909 Winterswijk
Ovl:31-03-1959 Winterswijk (50)
Echtg: 23-06-1936
Johanna Margaretha van Engeland
Geb: 11-02-1910 Winterswijk
Ovl: 22-08-1989 Winterswijk
1953:
Wie de St. Jacobskerk uit Winterswijk eens van zeer nabij wil bekijken en ieder onderdeel daarvan eens aan een onderzoek wil onderwerpen, moet niet naar de Markt gaan om zijn blikken omhoog te richten.
Men stapt de winkel aan de Emmastraat van de heer H. G. J. Hendriks binnen en vraagt daar of men even de kerk mag bezichtigen.
De toren is 112 cm hoog, de kerk 77 cm.
Het geheel is dus gebouwd op een schaal van 1-65.
Bouwtijd: 700 uur
Natuurgetrouw geschilderd
Verlichting incl. wijzerplaten
Ook het interieur moet nog worden gemaakt, de banken, de kansel en het orgel.
Verwachte bouwtijd interieur: plm.700 uur
Overgenomen door G.Oonk 1959
Winterswijk,20 november 2022
Regelmatig krijg ik van velen van u nog de vraag:
‘Hoe is het afgelopen met de Vereeniging Volksfeest’. Is er al binnen het bestuur actie ondernomen?
Nou, daar kan ik kort over zijn. HELEMAAL NIETS VERNOMEN.
Na informatie te hebben ingewonnen heb ik vernomen dat zij a.s. maandag 21 november pas voor het eerst samen komen na het afgelopen Volksfeest.
Uit een door mij gevoerd overleg met collega winkeliers en diverse horeca ondernemers, die ook een aantal vragen en opmerkingen hadden m.b.t. afgelopen Volksfeest, blijkt dat zij op aan dhr. Roland L . gestuurde berichten GEEN ENKELE REACTIE hebben gekregen. Dit is ronduit beschamend.
Inmiddels heb ik over deze kwestie een gesprek gehad met Burgemeester Bengevoord. Hij toonde wel begrip voor mijn frustraties in deze. Hij beloofde intern te zullen informeren hoe dit zo heeft kunnen lopen.
Maar goed, a.s. maandagavond komen de leden bijeen en hopelijk zullen intern vragen worden gesteld over de betreffende kwestie. Dit omdat de feiten welke ik openbaar moest maken er niet om liegen. En ik heb het openbaar gemaakt daar de president van Vereeniging Volksfeest zelf de zaak als afgedaan beschouwde.
Ik wil ze ook zeker in de gelegenheid stellen een weerwoord te geven. Maar ik mag toch zeker verwachten dat ik een antwoord in deze kwestie krijg. En dat zeker na drie maanden in deze kwestie.
En het door enkele leden van het bestuur van de Vereeniging Volksfeest getoonde represaille gedrag was kennelijk enkel en alleen nodig (en ook aantoonbaar) omdat Oud-Winterswijk een poll op zijn social media had geplaatst om Winterswijkers in de gelegenheid te stellen aan te geven op welke datum zij vonden dat de bevrijding gevierd diende te worden.
Oud-Winterswijk plaatste de poll, maar de ondernemer hierachter Hans Tenbergen diende hiervoor persoonlijk afgestraft te worden zoals uit de navolgende feiten blijkt:
De feiten:
– Het valselijk beschuldigen van Tenbergen door penningmeester G.O. d.m.v. een fake foto,
– Het onterecht uitsluiten van Tenbergen Horeca van deelname aan het Volksfeest 2022, dit ondanks het uitdrukkelijk verzoek van de Burgemeester,
– De toiletwagen die volgens het bestuur uitsluitend geplaatst kon worden op het terras van Tenbergen Horeca, waarvan Tenbergen de rechten had, en waardoor deelname door Tenbergen Horeca aan het volksfeest 2022, volkomen onmogelijk werd gemaakt, Toiletwagen werd overigens zonder enig probleem direct na plaatsing verwijderd op verzoek van derden,
– Het melden door Roland L. aan horeca de leverancier en collega ondernemers dat Tenbergen Horeca uitgesloten was voor deelname aan het volksfeest 2022, zonder daartoe op enigerlei wijze bevoegd te zijn,
– Het volslagen ontoelaatbare annuleren van orders die door Tenbergen Horeca geplaatst waren,
– Het illegaal aftappen stroom bij Tenbergen Horeca, ook na melding hiervan.
Hopelijk komt op de reden van al deze feiten, die overigens geheel door mij onderbouwd en met foto’s gestaafd kunnen worden, een bevredigend antwoord. Voornoemde feiten en foto’s liggen ter inzage (zie onderstaande link). www. https://www.oudwinterswijk.nl/volksfeest/de-feiten-voor-geen-deelname/
Voor de lezers:
Oud Winterswijk is in al die jaren toch zeker een begrip geworden. Het is het grootste digitale geschiedenisboek over een woonplaats in Nederland.
Dit werd bevestigd door het toekennen van de geschiedenis online-prijs Nederland 2017 en het uitroepen tot digitaal erfgoed door de Koninklijke .Bibliotheek te Den Haag.
Oud-Winterswijk heeft bijna 11.000 volgers op social media en meer dan 54.000 bezoekers op haar website. Een website, die sinds 1997, naar schatting door mij tussen de 25.000 -35.000 uur werk in zit. Het is een social medium waarop gediscussieerd mag worden en u uw mening mag geven als die betrekking heeft op het Winterswijk van Toen en Nu. Daarbij stelt Oud-Winterswijk zich altijd bij discussies en poll’s objectief op. Dit om zodoende geen invloed te hebben op de uitslag.
Dat ik persoonlijk door het bestuur van de Vereeniging Volksfeest dan ook afgestraft moest worden, omdat zij zich niet konden vinden in een uitslag van een volstrekt objectieve poll is dan ook zonder meer absurd. Dat het bestuur van de Vereeniging Volksfeest mij van de uitslag van de betreffende poll persoonlijk aansprakelijk stelde is een zeer kwalijke zaak daar zij de mening van de Winterswijkers daarmee minachten.
Ik heb altijd correct gehandeld. Het is daarom extra zuur is dat ik mijn levenswerk, zonder enige vorm van een commercieel belang, niet probleemloos aan de bewoners van Winterswijk kan aanbieden. Dat er geen commercieel belang is blijkt wel uit het feit dat er geen reclame mogelijkheden zijn op de website, ook niet voor mijn eigen bedrijf. Dit om de website zo zuiver mogelijk te houden.
Laat ik duidelijk zijn: alle kosten van de site Oud-Winterswijk, website bouw, onderhoud, online houden etc. komen geheel en met liefde voor eigen rekening. Gewonnen prijzen met de website ( 1250,–) werden geschonken aan Monument Phoenix-ramp ( 625,–) en aan het nieuwe Monument Winterswijkse slachtoffers (625,–) waar ook heel veel Winterswijkers aan bijgedragen hebben.
Van een Oranje-vereniging die het bestuur van de Vereeniging Volksfeest pretendeert te zijn, en die toch zeker affiniteit met haar geschiedenis behoort te hebben, had ik toch met recht een andere en vooral democratische opstelling in deze mogen verwachten.
Laten we nog steeds hopen op een goede afloop.
Met vriendelijke groet
Hans Tenbergen
02-02-1953
Zondagavond (01-02-1953) kwamen zoals we hedenmorgen reeds kort berichtten op uitnodiging van burgemeester J. Kneppelhout in de raadszaal van het gemeentehuis vertegenwoordigers van alle stromingen en richtingen uit de bevolking bijeen ter bespreking van de hulpactie aan de door de watersnood geteisterde gebieden.
Aanwezig waren o.a. afgevaardigden van het Roode Kruis, het Groene Kruis. Wit-Gele Kruis, Ned. Herv. Kerk, R.K Kerk, Gereform. Kerk, Doopsgezinde Gemeente, Israëlitische Gemeente, Ned. Herv. Vrouwenvereniging, Ned. Ver. v. Huisvrouwen, Doopsgezinde Zustervereniging, Gereformeerde Vrouwenvereniging, U.V.V., Bond van Plattelandsvrouwen, R.K. Vrouwenbond (Meddo), Chr. Vrouwenbond, B.O.L.H., Padvinders, R.K. Padvinders, Winterswijks Cultureel Jeugdcentrum, A.B.H., Fabrikantenvereniging, Wintersw. Bestuurdersbond, Vrouwenbond N.V.V., Fed. van Vrouwelijke Vrijwilligers, Vrouwengroep P.v.d.A.. Wit-Gele Kruis (Meddo).
Aan het tafel van het Comité hadden plaatsgenomen burgemeester Kneppelhout, J. R. Verwers, weth. A.Beijers, D. J. Zwagerman, gemeente-sécr., J. de Jong, directeur van Sociale Zaken en mevr. B. Ritsema—Buisman.
Burgemeester J. Kneppelhout zeide, dat ongetwijfeld allen onder indruk zullen zijn van de ramp, die het Westen des lands heeft getroffen.
Spr. deelde mede, dat hij in overleg met de heer Verwers deze bijeenkomst had belegd, en zeide er zich over te verheugen, dat deze plotselinge en onvoorbereide vergadering zich in zo’n grote belangstelling mocht verheugen.
Van verschillende zijden o.a. van de Kon. Weverij J. H. Meijerink & Zn. waren bereids toezeggingen ontvangen om goederen voor de hulpactie beschikbaar te stellen.
Hierna werden vanuit de vergadering verschillende suggesties voor het welslagen van de hulpactie gedaan.
Tenslotte werd besloten heden een lijstcollecte en een inzameling van goederen (kleding, schoeisel, enz.) te houden.
02-02-1953
Ook in Winterswijk wordt hulp van alle kanten geboden. Vanmorgen werd door middei van twee geluidsauto’s een beroep op de bevolking gedaan om vandaag geld en goederen beschikbaar re stellen. De arbeiders van een kledingindustrie zullen deze week zes uur loon in overuren afstaan,
Het kantoorpersoneel en de bedrijfsleider offeren een dag salaris
Verschillende plaatselijke verenigingen organiseren opvoeringen, waarvan de baten bestemd zijn voor de slachtoffers.
Voorts hebben expediteurs en vrachtrijders besloten auto’s beschikbaar te stellen voor de inzameling van goederen en het vervoer daarvan naar de getroffen gebieden.
Morgen en Woensdag worden de collecte en inzameling van goederen inde buurtschappen van de gemeente Winterswijk gehouden.
De Winterswijkse Vereniging voor Ambacht, Beroep en Handel (A.8.H.) is vanmorgen in overleg met het comité begonnen met een aparte inzameling van kleding, dekking en verduurzaamde levensmiddelen onder haar ca. 400 leden.
02-02-1953
Nieuw Leven beet gisteravond de spits af.
Tijdens de uitvoering van deze Huppelse toneelvereniging, die gisteravond in De Harmonie werd gehouden annonceerde de regisseur, de heer Mantingh, een schaalcollecte ten behoeve van de slachtoffers van de nationale ramp. „Jammer genoeg het enige wat we hier op het ogenblik kunnen doen”, aldus de heer Mantingh.
Zijn woorden werden begrepen door de vele aanwezigen en zo werd op de. ze avond een bedrag van ƒ 175.28 bijeengebracht, dat aan het inmiddels gevormde plaatselijke comité zal worden afgedragen.
04-02-1953, N.W.C.
Een prachtig voorlopig resultaat: ruim ƒ 16.000 aan geld en ƒ 10.000 aan goederen
In tijden van nood komen de beste eigenschappen van de mensen vaak naar voren.
Dat bleek ook duidelijk bij de spoed-collecte, die Maandag heeft plaats gehad. Het aantal collectanten was terstond al overstelpend; ruim honderd burgers moesten terug gestuurd worden met de boodschap:
„we zijn al ruim voorzien van collectanten”.
En deze collectanten werden aan de deuren om zo te zeggen „met open armen” ontvangen!
Er waren straten, waar bijna niemand minder dan f 10 gaf.
Het aantal van hen, dat zich met een nietszeggend woord of met een magere gift van de collecte afmaakte, was dit keer buitengewoon gering!
Een collectante, die 14 dagen geleden nog in een straat ƒ 28 ophaalde voor de buitenlandse vluchtelingenhulp, haalde nu bijna ƒ 300 op in dezelfde straat.
Zo spontaan was de drang tot geven, dat een inwoner alle kleding greep, die aan de kapstok hing, met de woorden
„Neem maar mee, wij kopen wel nieuwe”!
Zo zijn er ook grote stapels nog zeer goede gedragen boven- en onderkleding ,dekens, matrassen enz. door de burgerij ingeleverd.
Maandagavond was het bijeengebrachte geld ruim ƒ 16000.
Heden, Woensdagmorgen, bedroeg het bedrag der gestorte gelden bij de Gemeente-Ontvanger reeds ƒ 16.915,03.
Bovendien is een grote trailer vol nieuwe goederen, ter waarde van meer dan f 10.000 en bijeengebracht door de Kon. Weverij Meijerink en Zonen en de plaatselijke winkeliers,
Maandag nog naar het rampgebied gezonden. De auto, belangeloos beschikbaar gesteld door Hannink’s Transportonderneming, werd eerst naar Arnhem gestuurd, vandaar naar Den Haag, waar eindelijk de waardevolle inhoud kon worden uitgepakt en toevertrouwd aan de zorgen van het Rode Kruis.
Hedenmorgen was in totaal gestort aan geld door het dorp ƒ 16915.03.
Ook hebben sommige buurtschappen al afgerekend. Behalve de zeer vele goederen, die onze bewoners van dorpsbuurt en buurtschappen afgaven, droeg men aan geld reeds af Henxel ƒ 2046.50, Huppel ƒ 4172; Ratum ƒ 2645.50, Miste ƒ 4850.50; Woold ƒ 7545.—; Kotten ƒ 3900.—.
De collecte en inzameling zijn in Brinkheurne een volledig succes geworden. Naast een vrachtwagen vol goederen werd aan geld gemiddeld ruim ƒ 30 per gezin opgehaald.
De overige afrekeningen moeten nog binnenkomen. Ook de schoolkinderen hebben zich geweerd; enige honderden jongelui hebben geholpen bij het ophalen van goederen, terwijl er bovendien vele schoolcollecten zijn geweest
Een collecte op het Lyceum gehouden, bracht ongeveer ƒ 400 op.
Wij weten zeker, dat ook Dorpbuurt en Buurtschappen goed voor de dag zullen komen; daar is Dinsdag en heden, Woensdag gecollecteerd.
04-02-1953:N.W.C.
Tot Steun inde Strijd heeft besloten het batig saldo van haar uitvoeringen op 7 en 8 Maart af te staan aan het Nationaal Rampenfonds.
Winterswijks Mannenkoor besloot uit de kas der vereniging een bedrag van ƒ 50 beschikbaar te stellen voor het Nationaal Rampenfonds.
Het Winterswijkse „Regenboog-cabaret” o.l.v. Willy Kramer, dat op Zondag 22 Februari a.s. een revue-avond geeft in „De Harmonie”, zal de netto opbrengst hiervan afdragen aan het Nationale Rampenfonds.
Directie en personeel van de „Sorba” schonken ƒ362,34;
de Toneelver. „Nieuw Leven ƒ 175.53;
de Ver. Oud-Militairen ƒ 300;
een bridgeclubje gaf ƒ 50;
de gezamenlijke Brandstoffenhandelaren ƒ 100;
leraren en leerlingen van het Lyceum ƒ 408.35.
De Kynologenclub Winterswijk e.o. heeft f 10 beschikbaar gesteld voor het Nationale Rampenfonds.
De afd. Winterswijk van de Gelderse Mij van Landbouw heeft ƒ 300 geschonken.
Een kegelclub zou een gezellig dinertje hebben. De gezellige avond gaat door, maar het diner vervalt, de kosten daarvan gaan naar ’t Nationaal Rampenfonds.
Een garage gaat enige dagen overwerken; het overwerkloon wordt geschonken, de patroon doet er een zelfde bedrag bij.
ONTSPANNINGSMIDDAG OUDEN VAN DAGEN
06-02-1953
Donderdag werd in sociëteit „De Eendracht” een ontspanningsmiddag voor ouden van dagen gehouden. Ongeveer 170 oudjes waren aanwezig, toen Mevr. Duffer namens de U.V.V. eenwelkomstwoord sprak, waarna zij sprak over de grote ramp, die ons volk heeft getroffen en de slachtoffers van de ramp herdacht.
We denken aan hen, aldus spreekster, met diepe ootmoed in het hart. Met grote waardering sprak zij over de hulp aan de getroffen gebieden en in dit verband herinnerde zij aan het Bijbelse woord „Heb God lief en uw naaste als uzelve”, hetgeen in deze dagen wel in toepassing wordt gebracht.
Voorts zeide spreekster dat het een stemmige middag zou worden in een sfeer, die in deze dagen past.
Het geld, dat anders voor tractatie wordt uitgegeven, zal worden bestemd voor het Rampenfonds.
Nadat gezamenlijk was gezongen „Kent gij het Land, der zee ontrukt”, werden de oudjes verversingen aangeboden.
De middag werd verder verzorgd door het zangkoor van de Ned. Herv. Vrouwenvereniging, dat o.l.v. Mevr. Kamman vaderlandse en geestelijke liederen zong.
Uit eigener beweging hielden de oudjes een collecte voor het Rampenfonds, die ƒ 107.35 opbracht. Dit bedrag wordt nog verhoogd met een bedrag van ƒ 50, daar de tractatie achterwege bleef en de familie v.d. Riet de zaal gratis ter beschikking stelde.
06-02-1953
Hedenmorgen is het Rode Kruis in Winterswijk begonnen met de inzameling van dekens. Middels een geluidswagen worden de inwoners opgewekt hieraan mede te werken.
Er zijn nog veel dekens nodig.
Gisteren zijn nog twee auto’s met kleding uit Winterswijk vertrokken, terwijl heden nog drie auto’s vol zijn verzonden.
06-02-1953
In de gisteravond gehouden ledenvergadering van de Wandel vereniging “De Hazewind” werd besloten de netto-opbrengst van de verloting, waarvan op 25 Februari a.s. de trekking zal plaats hebben, beschikbaar te stellen voor het Rampenfonds. Getracht zal worden een aantal nog niet verkochte loten zo spoedig mogelijk te plaatsen, opdat zo mogelijk nog voor 25 Februari de trekking kan plaats hebben.
06-02-1953
TEN BATE VAN DE SLACHTOFFERS
De gezamenlijke Kottense verenigingen hadden Woensdagavond een bijeenkomst georganiseerd ten bate van de hulpactie.
Medewerking werd verleend o.a. door T.O.E.P. met een toneelstuk, Concordia, voetbalclub, gymnastiekvereniging, schietclub enz.
In de pauze werd een taart verkocht die in totaal ƒ 250 opbracht en een paar pitrietmandjes van de jongens van de hoogste klas van de school brachten ruim ƒ 50 op.
De heer Verwers, die met Mevr. en de heer de Jonge aanwezig was, dankte alle buurtbewoners van Winterswijk voor de prachtige hulp van de buurten. De totale opbrengst bedroeg ƒ 511.
06-02-1953
COLLECTE VOOR DE GETROFFEN GEBIEDEN
De collecte, die door leden van de Bond van Plattelandsvrouwen en anderen zo energiek en spontaan is gehouden, heeft in ’t Woold bij alle lagen der bevolking, bij jong en oud, warme weerklank gevonden.
Treffend was b.v. het gebaar van het kleine jongetje, dat spontaan zijn spaarpot leegschudde en de inhoud aan de collectante aanbood met de woorden:
„Dat is voor de kindertjes, die in ’t water zitten”.
Met zulk een medeleven moest het resultaat wel verbluffend zijn. En dat was het dan ook. De opbrengst was ƒ8145, dat is gemiddeld ruim ƒ 27 per gezin of ongeveer ƒ 7 per hoofd der bevolking.
Ook aan kleding en dekking kwam heel wat binnen. Vele schoolkinderen brachten pakken mee.
Al met al een bewijs van gemeenschapszin, dat hoop en vertrouwen geeft voor de toekomst.
06-02-1953
U.V.V. WINTERSWIJK
De U.V.V. afd. Winterswijk belast zich met de samenstelling vaneen aantal naaidozen voor de huisvrouwen in de noodgebieden.
Aan onderstaande adressen gaarne inlevering verzocht van : naaidozen of -kistjes, scharen, vingerhoeden, centimeters, naalden, spelden, stop- en naaigaren.
Alles moet er keurig uitzien en bruikbaar zijn.
Mevr. Dulfer,Misterstraat 24
Mevr. Weenink,Misterweg 41
Mevr. v.d. Berg,Julianastraat 13
Mevr. Reinders,Kastanjelaan 20.
06-02-1953
Volgens een opgave, ons verstrekt door de gemeente-ontvanger was hedenmorgen de opbrengst voor het Nationaal Rampenfonds (zonder de collecte in de buurtschappen) ƒ 22.299.47. Hierbij zijn dus de buurtschappen niet ingegrepen.
Van de binnengekomen bedragen noemen wij o.a. de volgende:
Verpleegsters Alg. Ziekenhuis ƒ 405.05,
Rusthuis ƒ 252.55, Directie en personeel
Hoekstra ƒ 150. —,
Geld. Mij. van Landbouw ƒ 500.—,
Fa. Wed. te Winkel en personeel, Woold ƒ 500;
spaarpot jongetje ƒ 5.—,
Ford filmavond f 217.90,
St. Elisabethziekenhuis ƒ 128.40,
Excelsior ƒ 1OO. —,
Heva ƒ 300.—,
Rijwielhandel ten Pas f 100.—,
W.O.V. f 100.—.
Bekkers-Harmonie ƒ 50.—.
Van de volgende buurtschappen kregen wij nog opgaven binnen:
Corle ƒ 2250,
Meddo ƒ 8332.50,
Brinkheurne f 2133,
Dorpbuurt f 3411.30,
In totaal is thans van buurtschappen en Dorpbuurt een bedrag van
ƒ 37919.30 binnengekomen, terwijl de collecte nog niet is afgelopen.
06-02-1953
Op ons bureau liggen voor belangstellenden de lijsten van slachtoffers, uitgegeven door het Rode Kruis, ter inzage.
06-02-1953
In de Grote Kerk en de Hervormde Kapel zullen a.s. Zondag in alle diensten extra collectes worden gehouden ten bate van het National Rampenfonds.
06-02-1953
De Kerkeraad van de Geref. Kerk deelt hierbij mede dat a.s. Zondag in alle diensten alle collectes vervallen en slechts een OFFER gevraagd wordt voor het Nationaal Rampenfonds.
06-02-1953
In de pauze had de heer Westerdiep een aardige wedstrijd georganiseerd waaraan fraaie prijzen waren verbonden, terwijl aan het einde van de avond een collecte werd gehouden voor de slachtoffers.
De aanwezigen brachten ƒ 108,95 bijeen, welk bedrag door de heer Westerdiep werd ver- dubbeld. Zo kon weer f 217,90 aan ’t Nationaal Rampenfonds worden afgedragen.
06-02-1953
Leden en donateurs van de v.v. Winterswijk verwijzen we naar de in dit nummer voorkomende advertentie, waarin wordt aangekondigd dat de voor a.s. Zaterdagavond vastgestelde clubavond bij Café Jaspers is uitgesteld. Deze zal thans gehouden worden op Zaterdag 7 Maart a.s.
06-02-1953
Eén maand getrouwd – moest vluchten voor het stijgende water
Ouderhuis in Huppel bood onderdak voor haar en haar schoonouders
In de kamer van de boerderij van de heer T. L. Vreeman, Huppel F 26, zittende landbouwer Roeland den Bakker en zijn vrouw tegenover ons.
Vorige week nog woonden ze in Klundert, op de Buitendijk Oost no.7
Den Bakker woonde daar al 65 jaar. Zijn hele leven lang hebben hij en zijn vrouw daar gewoond en gewerkt. Hun kinderen zijn daar geboren.
Ze hebben hun kinderen daar zien opgroeien tot jonge boeren, met een eigen bedrijf, een eigen gezin.
Nu zijn zij en hun kinderen van huis en haard verdreven. De boerderijen staan onder water; tenminste als ze er nog staan.
Een zoon van den Bakker is getrouwd met Johanna Vreeman.
Ook zij is nu weer bij haar ouders thuis.
Ze weet dat de boerderij, waar zij sinds haar huwelijk op 18 December j.l. woonde, onder water staat. Ze weet ook dat al haar nieuwe meubels en de gehele inboedel onder water zijn. Verloren.
Nog hoort ze het angstige hulpgeroep van de koeien. Vermoedelijk heeft haar man er nog tien gered. Ook heeft ze nog hoop dat de twee paarden gered zijn. Het is allemaal een angstig afwachten op een bericht van haar man, die niet mee naar Winterswijk is gekomen.
Hij is gebleven in de hoop dat hij daar nog wat kon doen. In de hoop dat hij in ieder geval de paarden nog kan behouden.
OUD-WINTERSWUKSE VERLOOR HAAR HELE BEZIT
De heer den Bakker geeft een triest en aandoenlijk relaas van hetgeen hij heeft beleefd. Een relaas dat hij deze dagen al vele malen heeft verteld.
Hij weet dat hij de angst die hij en zijn familie hebben doorgemaakt niet onder woorden is te brengen. Hij weet ook dat duizenden anderen het veel erger hebben gehad en nog hebben.
De heer den Bakker woont op ongeveer 20 meter achter de dijk die West Brabant afscheidt van het Hollands Diep.
Zijn zoon Jan, die getrouwd is met Johanna Vreeman woont wat verder van de dijk, evenals zijn zoon Aart.
Bij de laatste waren den Bakker en zijn vrouw Zaterdagavond op visite en ze zijn daar ’s nachts gebleven, met de bedoeling Zondag weer naar huis te gaan.
GEROEP IN DE NACHT
Maar Zondagmorgen kwam het water.
Om ongeveer half vijf hoorden zij buiten roepen: „Water!, water-”
Een noodkreet vaneen buurman, dat al bijna door het stromende water overstemd werd. Men wilde vluchten, naar de dijk.
Het was toen. al niet meer mogelijk. Het water stroomde toen al over de dijk. Het was nog donker maar men wist het.
Opgesloten door het water! Water, water
En het steeg met de minuut. Allemaal- men was met vier gezinnen toen in huis – naar de zolder.
Het vee was niet meer te redden. Acht en twintig koeien vochten in de stal beneden hen de doodsstrijd. Een ongelijke strijd, die eindigde met een overwinning voor het water. Het water dat steeds hoger kwam.
Die uren daar op de zolder leken dagen. Eindelijk werd het licht. Toen zagen ze dat ze geheel waren ingesloten Toen wist men dat de dijk, anderhalve kilometer verder op, was doorgebroken.
En terwijl bij zoon Aart de vier gezinnen met tien kinderen op zolder zaten wisten zij dat zoon Jan en zijn vrouw Johanna in hun boerderij er naast waren.
MOED DER WANHOOP
Daar was hetzelfde beeld. Maar Jan heeft nog, met de moed der wanhoop zijn beide paarden naar de dijk kunnen drijven.
Dat ging niet gemakkelijk. Mensenhanden waren niet sterk genoeg om de deur door het water open te krijgen. Daarom werd een der paarden er achterwaarts tegen aan gezet. Toen het paard een flinke klap voor het hoofd gegeven.
Dat sprong wild achteruit en forceerde meteen de deur. Hierdoor werd de verdrinkingsdood voorkomen.
Niet alle koeien heeft Jan kunnen redden. Verschillende zijn er verdronken, maar tien koeien zijn er nog gered.
Waar ze zijn is niet bekend want ze zijn later weggevoerd.
Zo zaten daar een aantal mensen op twee boerderijen ingesloten. Aangewezen op hulp, die hopelijk zou komen opdagen. En het water steeg nog steeds.
Zondagmorgen tegen tien uur hoorde men stemmen op de dijk. Het waren militairen. Door het overweldigende lawaai van het water konden ze zich nauwelijks verstaanbaar maken.
Ze vroegen of ze niet konden zwemmen. Neen.
Kan er geen deur uitgebroken worden om dienst te doen als vlot, waarmede de kinderen in veiligheid gebracht kunnen worden.
Ook dat kon niet. Aart beduidde door het maken van roeibewegingen dat er bootjes moesten komen. De militairen gingen weg om deze te halen.
En inderdaad kwamen ze twee uur later terug. Een wankel bootje, tachtig centimeter breed. Drie volwassenen of vier kinderen konden er tegelijk mee worden vervoerd.
GROTE LOF VOOR MILITAIREN
Eerst de kinderen naar de dijk.
Toen een zwangere vrouw, toen ’n oude opa. Toen de anderen.
Den Bakker en zijn vrouw en hun schoondochter zijn vol lof over de hulp van de militairen. Met grote moed hebben de soldaten zich, onder leiding van een nog jonge commandant, op hun grote taak geworpen.
Zij brachten de mensen voorlopig naar de Noord Schans. Die bood voorlopig nog veiligheid. Later werden ze naar Klundert vervoerd.
Die boottocht naar Klundert was een lijdensweg.
In een smal bootje, dat als een speelbal over de steeds aanstromende golven huppelde, werden ze weg gevoerd.
Tussen allerlei wrakstukken, drijvende deuren, drijvend stro met daarop enige kippen die zich letterlijk hebben vast geklamt aan een strohalm, een kinderklompje drijft rond en kinderspeelgoed. … Alles kwijt
Toen pas bemerkten ze hoe erg de toestand wel was.
Toen pas kwam het besef dat op verschillende boerderijen in de omgeving nog mensen waren. Die een zekere verdrinkingsdood tegemoet
gingen. De familie den Bakker weet dat er verschillende kennissen van hen zijn
verdronken. Van verschillende familieleden is nog niets bekend.
De familie den Bakker weet dat zij al les kwijt is, behalve het leven. En
daarvoor zijn ze dankbaar, zeer dankbaar. Zij hebben de doodsstrijd van
mensen gezien. Ze hebben gehoord hoe het vee vocht voor zijn leven.
Ze weten dat als ze straks terug zullen gaan een troosteloze chaos zullen aantreffen van wat eens een welvarende boerderij was.
NAAR WINTERSWIJK
Maandagavond laat zijn ze in Winterswijk aangekomen. Het enige bezit waren de kleren die ze Zondagmorgen hadden aangetrokken.
Het wachten is nu op bericht van Jan. Hij heeft gezegd voor Zondag bericht te zullen zenden of zelf te komen.
De heer en mevrouw den Bakker zijn van plan om over enige tijd door te gaan naar de Noordoostpolder. Daar wonen nog twee zoons.
Mevr. den Bakker Vreeman blijft voorlopig bij haar ouders in Huppel.
Wanneer ze weer naar wat eens haar huis was kan vertrekken, weet zij niet. Hoe ze het zal aantreffen evenmin.
Bij ons afscheid kunnen we niets anders dan haar sterkte toewensen.
We voelen ons zo klein, zo hulpeloos.
We zouden alles willen doen om te helpen. Het lenige dat we momenteel kunnen doen is zorgen dat het Nationaal Rampenfonds over voldoende geld beschikt om de eerste nood te kunnen lenigen.
Men kan het storten bij de gemeente-ontvanger en bij alle banken.
(Zoon Jacob v.d.Fam.den Bakker, 21 jaar is in de oorlog als onderduiker omgekomen in Winterswijk bij Fam.Vreeman)
06-02-1953
Aan de inwoners van Winterswijk
De leerlingen van de Jan Ligthartschool willen graag hun steentje bijdragen, om de grote nood te lenigen, die veroorzaakt is door de grote overstromingsramp in het Westen en Zuiden van ons land.
Zij zijn daarom van plan om in deze maand des Zaterdags op de Markt warme chocolade aan de marktbezoekers te verkopen tegen een minimumprijs van 20 cent.
De opbrengst hiervan komt geheel ten goede van het Nationale Rampenfonds, daar alle ingrediënten voor deze chocolademelk geheel belangeloos beschikbaar zijn gesteld door de Winterswijkse Kruideniersvereniging, de Coop. Verbruiksver. Winterswijk en Omstreken U.A. en de Winterswijkse Coop. Zuivelfabriek.
De jongens en meisjes hopen, dat vele inwoners van Winterswijk een warme kop chocolade bij hun kraampje komen drinken.
Tevens zullen zij in deze maand graag allerlei werkzaamheden bij
U verrichten, om zodoende hierdoor aan het eind van de maand een zo
groot mogelijk bedrag te overhandigen aan het rampenfonds.
Verscheidene meisjes hebben voor hun vrije uren al een „dienstje”, vele jongens hebben zich ai gedurende een maand „verhuurd” bij een winkel of een „baas”.
Indien er nog ingezetenen zijn, die „werkkrachten” kunnen gebruiken, verzoeken wij hen dit door te geven aan ondergetekende.
Tenslotte is er een groep jongens bezig van pitriet een groot aantal papiermandjes en theeblaadjes te vervaardigen, die eerstdaags aan de markt zullen worden gebracht.
Het materiaal hiervoor werd gratis beschikbaar door verschillende ingezetenen.
Wij allen, ouderen en jongeren, zijn diep geschokt door het leed aan zovele landgenoten toegebracht.
Hoe gaarne zouden wij allen aan het reddingswerk hebben deelgenomen!
Het is jammer genoeg niet mogelijk!
Laat ons daarom alle mogelijkheden aangrijpen om een zo groot mogelijk bedrag af te dragen aan het Nat. Rampenfonds.
Eén van deze mogelijkheden is, deze maand de meisjes en jongens van de Jan Ligthartschool in hun streven te steunen!
U bij voorbaat dankend,
H. J. NIJYS,
Hfd. Jan Ligthartschool,
Eelinkstraat 46, tel. 2257
06-02-1953
Geëvacueerde personen, die via het Gemeenschappelijk Administratie Kantoor aanspraak kunnen maken op uitkeringen krachtens de Werkloosheidswet of Ziektewet, wordt verzocht zich te melden bij de dichtsbijzijnde Correspondent van het Gemeenschappelijk Administratie Kantoor in hun huidige verblijfplaats.
Naar het adres van de Correspondent kan o.m. worden geinformeerd bij het dichtsbijzijnde kantoor van het Gewestelijk Arbeidsbureau.
06-02-1953
Op hun tocht langs de vele deuren, kwamen de Winterswijkse collectanten ook aan de deur van een bekend eethuis.
Wat zei men echter hier tot de collectanten? Lezer, houdt U vast!
„Nee, daar doen we niet aan mee. Wij hebben onze eigen mensjen!!!!!”
Kunt U zich voorstellen wat deze collectanten dachten en wat wij dachten toen we dit uit de mond vane en der collectanten hoorden?
Door zo’n gezegde plaatste men zich hier buiten de gemeenschap van het Nederlandse Volk en dient zo’n persoon ook overeenkomstig behandeld worden! Wij hebben voor deze uitlating maar twee woorden:
BAH! SCHANDELIJK
H. RAUWERS,
Asterstraat 24.
09-02-1953
Zoals momenteel in zo vele gemeenten zal ook in Winterswijk de gemeenteraad a.s. Donderdag om vijf uur in vergadering bijeenkomen teneinde vast te stellen welke hulp aan de getroffen gebieden door het gemeentebestuur zal worden verleend.
B. en W. hebben zich met een prae-advies tot de raad gewend waarin wordt gezegd dat, t.m. Donderdag j.l. de inzamelingen het volgend resultaat hebben opgeleverd:
Geschonken door fabrikanten, in geld en goederen ƒ 48500,
geschonken door middenstanders in nieuwe goederen tenminste ƒ 40.000; Overige ingezetenen in het dorp, ruim ƒ 21.000;
ingezetenen in de buurtschappen ƒ 38.000.
Totaal is er dus reeds meer dan ƒ 147.500 voor het Nationaal Rampenfonds geschonken, alsmede een enorme hoeveelheid kleding, dekking en schoeisel. Verwacht wordt dat het eindbedrag nog aanmerkelijk hoger zal zijn daar nog steeds gelden worden gestort.
B. en W. menen dat ook de gemeente zelf haar steentje moet bijdragen.
Zij zijn echter van mening dat adoptie niet verantwoord is daar men vooraf niet bij benadering weet welke last men op zich neemt. Wel willen B. en W. hulp aanbieden aan een der getroffen gemeenten, doch zij zijn van mening dat deze hulp maximaal ƒ 50.000 mag bedragen.
Daar de minister van binnenlandse zaken en de vereniging van Ned. Gemeenten heeft aangedrongen hulp in gecoördineerd verband te verlenen achten B. en W. het niet gewenst zelf een gemeente te kiezen.
Zodra bekend is welke gemeente door Winterswijk zal worden geholpen zal hiermede contact op worden genomen.
De mogelijkheid is niet uitgesloten dat daarna nog op andere wijze hulp zal worden gevraagd, b.v. het onderbrengen van kinderen of ouden van dagen tijdens de periode van herstel van die gemeente. B. en W. zijn er van overtuigd dat-ook dan Winterswijk bereid zal zijn zijn hulpvaardigheid te tonen.
Het gemeente- en onderwijzend personeel heeft besloten een bedrag, ongeveer overeenkomend met het loon van acht uur arbeid beschikbaar te stellen.
B. en W. stellen de raad voor uit de gemeentekas eenzelfde bedrag (ongeveer ƒ 4100) beschikbaar te stellen voor het Nationale Rampenfonds. Verder willen B. en W. het extra loon dat door werknemers van de gemeente op weekloon wordt verdiend door één vacantiedag op te offeren, te honoreren, hiervoor is naar schatting ƒ 1000 nodig.
09-02-1953
Bij de gemeente-ontvanger komen nog steeds giften binnen ten bate van het Nationale Rampenfonds.
Van de laatste dagen noemen wij o.a. de volgende:
Bruiloft Schreuder-Kooy ƒ 46.31,
Gasten Hotel De Klok ƒ 63.50,
Leerlingen Openbare Ulo-school ƒ 271,
Bijeenkomst ouden van dagen ƒ 157.35,
Winterwijkse Ruiterclub ƒ 40,
Uitvoering gezamenlijke verenigingen in Kotten ƒ 530,
afd. Winterswijk Ned. Reisver. ƒ 50,
Fa. P. Streek & Co. en personeel ƒ 125,
afd.Winterswijk van de Goede Tempelieren ƒ 50.
09-02-1953
De kynologenclub „Winterswijk en Omstreken” heeft de netto-opbrengst van haar jaarlijkse clubmatch bestemd voor het Nationale Rampenfonds. Voor deze clubmatch, die op Zondag 22 Februari in het feestgebouw gehouden zal worden, mochten de kynologen reeds zeer veel medewerking ondervinden van verschillende kanten.
Bijv. werd door de Vereeniging Volksfeest geheel belangeloos het feestgebouw beschikbaar gesteld, terwijl de heer P.Hoogstra de raambiljetten en andere reclame spontaan voor zijn rekening nam en „Radio Woordes” gratis een versterkers-installatie beschikbaar stelde.
Het programma voor deze dag zal nog nader bekend gemaakt worden, maar we kunnen U al wel vertellen, dat de deelname dit jaar groter zal zijn dan ooit; zelfs zeer vooraanstaande kennels uit Delden, Nijmegen en Brussel hebben hun medewerking toegezegd.
Maar hoofdzaak zal dit jaar toch voor de kynologen zijn, dat er zeer veel bezoekers komen, zodat een flink bedrag in het Nationale Rampenfonds gestort kan worden.
09-02-1953
Wij hebben onze „eigen mensen”
Met verontwaardiging las ik het ingezonden stuk van de heer Rauwers in Uw blad, betreffende de uitlating, gedaan door de eigenaar van een bekend eethuis hier ter plaatse: „Wij hebben onze „eigen mensen”.
Als één van die ,eigen mensen” viel mij zijn gezegde wel zeer rauw op het lijf; ik schaam mij daarvoor!
Afgezien van het feit, dat bij een ramp, als thans ons land trof, een dergelijke gedachte toch wel de allerlaatste is, die bij iemand op zou komen, vraag ik mij af, wat al die „eigen mensen”, die ongetwijfeld óók getroffen zijn in de noodgebieden, en die zonder aanzien des persoons geholpen worden, zouden denken, wanneer de instanties van de hulpverlening tot hen zouden zeggen: „U hebt Uw „eigen mensen”!
Vraag maar aan die meneer uit dat eethuis in Winterswijk om U uit het water te halen-”
Ook vraag ik me af, of deze heer, wanneer hij zelf in het water lag, een hem toegestoken hand zou weigeren, omdat deze niet van een van zijn „eigen mensen” kwam.
Ik ben er van overtuigd, dat alle weldenkende „eigen mensen” een dergelijke houding met verontwaardiging van zich af zullen wijzen en met mij van mening zijn, dat er alleen maar eigen mensen zonder aanhalingstekens zijn, en dat zijn op dit ogenblik mensen, die in zéér grote nood verkeren. En daarvoor dragen wij allemaal naar vermogen mee.
Mensen en „eigen mensen”!
Met dank voor de verleende plaatsruimte teken ik als,
Eén van die „eigen mensen”.
09-02-1953
Geachte Redactie,
Tot mijn niet geringe verwondering nam ik kennis vaneen ingezonden stuk in Uw blad van Vrijdag 6 Februari j.l.
Hoewel de heer Rauwers mijn naam niet noemt, neem ik aan, dat genoemde heer mij daarmede bedoelt. Principieel ben ik een tegenstander van tekenen op een lijst, evenals heel wat meer plaatsgenoten, die ook nu weer een ervaring rijker zijn geworden.
Daarom ga ik van het standpunt uit „Laat de linkerhand niet weten wat de rechter doet” en wens dan ook mijn gaven in stilte te doen, dus geen reclame stunts in de- ze ernstige tijd.
Ik zie mij nu echter genoodzaakt even deze weg te moeten verlaten.
Een ieder die zich daarvoor interesseert, geef ik volkomen de vrijheid om bij het Secretariaat van de ABH te informeren, wat ik begin vorige week voorgesteld en wat ik beschikbaar heb gesteld voor de slachtoffers (partij vlees in blik). Daarbij heb ik in de eerste dagen van de ramp aan meerdere personen, waarvan ik de namen noemen kan, gezegd, dat ik direct genegen was om een kind, onverschillig welk gezindte, in mijn huis op te nemen en te verzorgen.
Dat wij meevoelen kunnen, meen ik toch al een paar jaar bewezen te hebben door de opname en verzorging vaneen jongetje van 12 jaar, genaamd Erich Pollak, welke jongen mij werd toevertrouwd door een Winterswijks Christelijk Comité.
Dat een collectrice een gezegde verkeerd opvat en uitlegt vind ik spijtig te meer daar haar mede-collectant haar mening lang niet deelde en dan ook’ heeft verklaard, dat hij helemaal niet de indruk had gekregen dat wij niet geven wilden, doch het op een andere wijze deden.
Een ondertekend stuk van deze collectant is in mijn bezit.
Vorige week Maandag hebben wij kleding gegeven en later nog beddegoed aan de rondrijdende auto’s, waarbij ik tevens toezegging deed van een belangrijke partij vlees in blik. ik ben de mening toegedaan om deze moeilijke tijd niet verder te verspillen met woorden maar om te zetten in daden en zal dan ook in de toekomst mijn gaven doen, zoals ik dat wil. Hoe en op welke wijze het gedaan wordt en hoeveel er gegeven wordt gaat niemand iets aan.
Met mijn daden van geven loop ik niet graag te koop, ook niet in den vervolge voor de heer Rauwers, verslaggever van de Oost-Gelderlander.
Wel stel ik nu aam deze heer de vraag: Dat deed ik, wat deed gij????
U, mijnheer de Redacteur, dank voor de verleende plaatsruimte.
J. PECHT,
Eethuis „d’n Angang”
Van ABH-zijde verzoekt men ons mede te delen dat de heer Pecht op Woensdagmorgen telefonisch heeft aangeboden een partij broodbelegging te leveren voor de slachtoffers.
Daar echter ABH reeds op Maandag levensmiddelen had ingezameld, die nog dezelfde dag werden verzonden, kon op deze aanbieding niet worden ingegaan.
REDACTIE NWC
09-02-1953
De collecte voor het Nationaal Rampenfonds in de Geref. Kerk, die gisteren werd gehouden heeft het mooie bedrag van ƒ 3241.30 opgebracht.
Zang. en Toneelavond „Hosanna” en Ned. Meisjeskoor
Wij vernemen, dat aan de Zang- en Toneelavond, die Hosanna organiseert ten bate van het Rampenfonds medewerking zal worden verleend door een amateur-toneelver. uit Aalten.
Die toneelvereniging zal dan opvoeren „Nienke”, een toneelspel in drie bedrijven. Dit toneelspel is met zeer veel succes door die vereniging reeds zes keer opgevoerd.
Voor nadere bijzonderheden zie men de advertentie in het volgende nummer.
10-02-1953
De opbrengst van de Zondag in de verschillende kerken gehouden collecten bedragen:
Ned. Hervormde Kerk f 4050,09;
R.K. Kerk f 1802,18;
Doopsgezinde Gemeente f 108,45.
Zoals wij gisteren reeds mededeelden was de opbrengst in de Gereformeerde Kerk f 3241,30, zodat in totaal werd opgebracht f 9202,02.
11-02-1953
Het bestuur van de afd. Winterswijk van het Ned. Rode Kruis schrijft ons:
Nu het grote werk der hulpverlening voor de afdeling voorbij is heeft het bestuur besloten de hulppost, die ten gemeentehuize gevestigd was, met ingang van morgen, Donderdag 12 Februari a.s., op te heffen.
Ook het telefoonnummer 555 vervalt.
Natuurlijk kunnen de inwoners van Winterswijk, indien dit nodig is, zich wenden tot de bestuursleden der afdeling, maar het centralepunt vervalt dus weer. Zij, die inlichtingen over personen, in het noodgebied woonachtig willen hebben, kunnen deze verzoeken indienen bij het bureau Sociale Zaken ten gemeentehuize.
Daar zijn ook de daarvoor te gebruiken formulieren vergkrijgbaar. Het blijkt dat er, ook op de buurten, nog personen zijn die niet inde gelegenheid gesteld zijn hun gaven in geld beschikbaar te stellen.
Bij de hoofden van alle buurtscholen (bijzondere als openbare) liggen vanaf Donderdag lijsten waarop getekend kan worden.
Deze schoolhoofden zorgen dan voor afdracht bij de Gemeente-ontvanger. De bewoners van het dorp en dorpbuurt kunnen hun geld nog bij de Gemeente-ontvanger brengen.
Het bestuur deelt verder mede dat kleren enz. voorlopig niet meer nodig zijn en dus niet meer kunnen worden afgehaald. Mocht het bestuur echter nog opgedragen worden speciale goederen in te zamelen, zo zal het zich alsnog tot de burgerij wenden het rekent dan op dat spontaan aan de oproep zal worden voldaan als tot heden het geval is geweest.
In dit verband wil het bestuur alle inwoners van Winterswijk nog eens hartelijk dank zeggen voor de prachtige wijze waarop de Winterswijkse bevolking geholpen heeft om de nood in de overstroomde gebieden te helpen lenigen.
Het is niet alleen het grote bedrag in geld dat tot tevredenheid stemt, ook niet alleen de enorme hoeveelheid nieuwe en gebruikte goederen, dit alles gaf zeker reden tot grote dankbaarheid maar nog meer is het bestuur getroffen door de spontane wijze waarop het gegeven werd en door de wijze waarop ieder zijn medewerking, in welke vorm ook, verleende.
Die prachtige eensgezinde wil om te helpen, die een karaktertrek is van onze Winterswijkse bevolking, die deed zo weldadig aan. ledereen plaatste eigen moeilijkheden en bezwaren op de achtergrond, daardoor verliep aljles zo vlot.
Wat is er niet gewerkt om de inzameling van geld en goederen snel te houden;
Collectanten in overvloed; welk een arbeid (en in welk tempo!) is er niet verricht om de goederen te sorteren, te verpakken en zo spoedig mogelijk te verzenden?
Niemand dacht aan zichzelf, hulpverlenen, snel hulpverlenen stond voorop. Het is niet mogelijk namen en groepen te noemen, maar het afdelingsbestuur wil langs deze weg de gehele Winterswijkse bevolking hartelijk dank zeggen voor alles wat deze de afgelopen elf dagen gedaan heeft. Allemaal onze hartelijke welgemeende dank!
Het bestuur hoopt dat wanneer onze afdeling, naar wij hopen voor een niet zo droevig doel, nog eens op Uw medewerking een beroep zal doen, dit beroep niet tevergeefs zal zijn.
Rode Kruiswerk is naastenliefde verrichten en dat heeft onze bevolking begrepen. Hartelijk dank!
11-02-1953
Bij de gemeente-ontvanger zijn vanmorgen nog de volgende giften voor het Nationaal Rampenfonds binnengekomen:
Personeel en leerlingen Ambachtsschool f 641;
Personeel Steenfabriek De Vlijt f 311;
Directie en personeel Coöp. Winterswijkse Landbouwersbank f 442;
Winterswijkse Slagers Patroons Vereniging f 250:
Toneelvereniging Kunst en Vriendschap te Corle f 50;
A.J.C. f 45.
Het totaal ingezamelde bedrag is thans f 83.883,42.
NUTTIG WERK!
Dertig leerlingen van de Julianaschool hebben door het verrichten van kleine werkzaamheden bij particulieren een bedrag van f 44.55 bijeengebracht voor ’t Nationaal Rampenfonds.
13-02-1953
Bij de gemeente-ontvanger te Winterswijk zijn gisteren de volgende giften voor het Rampenfonds binnengekomen:
Directie en personeel van Te Siepe f 500;
Directie en personeel fa. Funke f 250;
Directie en personeel Schrör en Vriend f 200;
Wintersw. Slagerspatroons Vereniging f 250;
personeel Houthandel G. Meerdink f 211,45;
personeel Heva f 200.
De totale opbrengst van de bij de gemeente-ontvanger ingekomen giften is thans f 96.581,18.
De opbrengst van de operette-uitvoering, gisteravond in het Feestgebouw ten bate van het Rampenfonds, heeft f 375 opgebracht.
13-02-1953:
Gisteravond kwam de gemeenteraad in spoedeisende vergadering bijeen onder voorzitterschap van burgemeester J. Kneppelhout.
Afwezig was de heer Krosenbrink.
De voorzitter wijdde bij de aanvang van de vergadering woorden aan de ramp, die ons land heeft getroffen. Staande en in diepe stilte werden de overledenen van de ramp door de raad herdacht.
B. en W. stelden voor aan een nader in overleg met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten aan te wijzen getroffen gemeente een bedrag van f 50.000 beschikbaar te stellen, zo mogelijk aan te wenden voor openbare doeleinden.
Het gemeente- en onderwijzend personeel zal een bedrag, ongeveer overeenkomend met het loon voor 8 uren arbeid voor het Rampenfonds beschikbaar stellen (totaal ca. f 4100) terwijl uit de gemeentekas eveneens
f 4100 voor dit doel beschikbaar zal worden gesteld.
De voorzitter deelde nog mede, dat de wethouders een bedrag van 4 pet. per mille van hun salaris zullen afstaan en de raadsleden hun presentiegeld van deze vergadering.
Daarna deelde de voorzitter mede. dat van de grensstad Vreden bewijzen van medeleven met de overstroming waren gekomen.
Vreden zal dekens, matrassen, luiers, enz. inzamelen.
Het gemeentebestuur van Bocholt zond 200 dekens voor de getroffen gebieden, die via het gemeentebestuur van Aalten werden verzonden. Mevr. Ritsema—Buisman vroeg of in overleg met de Ver. van Nederl. Gemeenten Winterswijk een getroffen gemeente zou kunnen adopteren, die, wat de kerkelijke gezindten betreft, vrijwel overeenkomt met Winterswijk, dit in verband met het eventueel onderbrengen van kinderen en oudere evacué’s.
De voorzitter zeide hierop geen antwoord te kunnen geven.
De heer Tenkink gaf in overweging eens bij de Ned. Heide Mij. te informeren of er in het rampgebied nog rijshout nodig is. In het Meddoseveen is dit hout. aldus spr., voldoende aanwezig.
De heer Kuipers informeerde naar de wijze, waarop de f 50.000 zullen worden uitgekeerd.
De voorzitter antwoordde, dat het bedrag uit de reserve wordt genomen.
Het voorstel van B. en W. werd daarna zonder hoofdelijke stemming aangenomen.
13-02-1953
Toen Zondag 1 Februari j.l. de B.B.N. een beroep deed op expediteurs om in de geteisterde gebieden te helpen, stelde zich de heer P .Monster van hier direct beschikbaar.
Maandag vertrok hij met zijn vee-en aanhangwagen naar het getroffen gebied. Tezamen met Wim Beijers heeft hij dagen en nachten o.a. in de polder Ottoland de evacuatie van vee en paarden verzorgd. Onder de moeili.jkste omstandigheden hebben beiden daar hun plicht gedaan en honderden koeien en paarden in veiligheid gebracht.
Zij hebben veel gezien en meegemaakt, dat zij nimmer zullen vergeten. Woensdagmorgen vroeg kwamen ze vermoeid maar voldaan in Winterswijk terug.
13-02-1953
Door de loonslachters op het Gem.Slachthuis alhier werd een bedrag van ƒ 50 bijeengebracht voor het Nationaal Rampenfonds.
16-02-1953
Hedenmorgen op Winterswijks gemeentehuis aangeboden
Hedenmorgen passeerde een vrachtauto vol met nieuwe goederen, afkomstig uit de stad Vreden, de grens in Huppel.
Zoals bekend was door het gemeentebestuur van Vreden aan de burgemeester van Winterswijk gevraagd, op welke manier men het beste steun zou kunnen verlenen aan de slachtoffers van de watersnood.
In aansluiting op dit onderhoud is door de gemeenteraadsleden van Vreden een geldinzameling gehouden die ruim 10.000 R.M. op bracht.
Voor dit geld is bij de fabrieken een groot aantal dekens , beddegoed, ondergoed, mantels en andere goederen aangekocht. Deze goederen, benevens nog een groot aantal gebruikte goederen, werden vanmorgen om half twaalf aan burgemeester Kneppelhout aangeboden.
Het gemeentebestuur van Vreden was hierbij vertegenwoordigd door burgemeester Lansing, staddirektor Visser en het gemeenteraadslid, de heer Hecking.
17-02-1953
Bij de gemeenteontvanger kwamen vanmorgen de volgende giften voor het Nationaal Rampenfonds binnen:
Toneelvereniging „Tot steun in de strijd” f 75;
Muziekvereniging „Concordia”. Kotten f 75;
Voetbalvereniging Ratum f 25;
Oud-Winterswijker in Brugge (België) f 25.
18-02-1953,N.W.C.
Naar wij vernemen zal op Goede Vrijdag een voetbalwedstrijd worden gespeeld tussen WVC en Winterswijk ten bate van de slachtoffers van de
watersnood. Deze wedstrijd wordt gespeeld op het sportterrein, dat hiervoor gratis te beschikking is gesteld.
De Muziekvereniging Excelsior heeft bereids haar medewerking voor deze middag toegezegd.
A.s. Zondag speelt Winterswijk een vriendschappelijke wedstrijd in Eibergen tegen Eibergse Boys. De baten hiervan zijn voor het Rampenfonds.
18-02-1953
Burgemeester en wethouders van Winterswijk brengen ter openbare kennis, dat met ingang van heden tot een nog nader te bepalen datum uitsluitend restitutie van betaalde vermakelijkheidsbelasting zal plaats vinden, indien wordt overgelegd een bewijs, waaruit blijkt, dat tenminste 50% van de bruto-opbrengst van uitvoeringen e.d. is gestort bij de gemeente-ontvanger ten bate van het nationaal rampenfonds.
Winterswijk, 16 Februari 1953.
19-02-1953
Bij de gemeente-ontvanger kwamen vanmorgen de volgende giften voor het Nationaal Rampenfonds binnen;
Collecte ouderavond 0.l. school M. f 61.10;
voetbalvereniging „Fortuna” f 20;
collecte koperen bruiloft f 16.50.
VOETBAL VOOR HET RAMPENFONDS.
Zondag a.s. speelt de voetbalvereniging Winterswijk op Jaspers tegen Eib. Boys een vriendschappelijke wedstrijd waarvan de netto opbrengst ten bate komt van het Rampenfonds.
20-02-1953
Door de kinderen van de Christelijke Kleuterschool, Steenhouwerspad, werd een bedrag van ƒ 25 bijeengebracht, dat op giro no. 9575 van het Nationaal Rampenfonds is gestort.
20-02-1953
RASHONDENSHOW IN FEESTGEBOUW
De kynologenclub Winterswijk en omstreken organiseert een rashondenshow in het Feestgebouw op Zondag a.s.
De opbrengst hiervan zal geheel ten goede komen aan het Nationaal Rampenfonds. Reeds hebben eigenaren van 75 honden toegezegd hun dieren in te zenden. Een inzending uit Brussel zal aan de show een internationaal tintje geven. Mej. H. Cloppenburg uit Winterswijk heeft ingeschreven voor haar Bedlington terrier„Hope van de Helmburg.”
Deze hond was winnaar van de tentoonstelling 1952.
Vijf keurmeesters zullen de dieren beoordelen.
Bij de gemeenteontvanger kwamen vanmorgen de volgende giften binnen voor het Nationaal Rampenfonds.
Presentiegeld bestuur en commissarissen landbouwersbond f 120.
Fa. C.Winkelaar en personeel f 350.
20-02-1953
De netto-opbrengst van de door het Winterswijks Operette Gezelschap gegeven uitvoeringen van „Die Blume von Hawaiï” bedroeg (inclusief zaalcollectes) f 1900. Uit de kas werd f 100 beschikbaar gesteld, zodat een bedrag van f 2000 aan het Nationale Rampenfonds wordt afgedragen.
23-02-1953
Wint.IJsver. f 100,-
Leerl en Pers. R.L.W.S. f 92,50
Kaartclub “Johanna” f 43,–
Oud-Winterswijkers f 20,–
24-02-1953
Bij de gemeente-ontvanger kwamen vanmorgen de volgende giften voor het Nationaal Rampenfonds binnen:
Zangvereniging Hosanna f 158,46:
collecte bruiloft Bruntink—Velthuis f 36,21;
directie en personeel fa.Knoop f 300 (geen f 3.000), zoals wij gisteren abusievelijk meldden).
Een tijdens de in Meddo gegeven propaganda-feestavond van Volksonderwijs gehouden collecte ten bate van het Rampenfonds bracht f 50 op.
24-02-1953
Het rijdende postkantoor voor de verkoop van watersnood-postzegels is vandaag in Winterswijk. De grote N.S. bus trekt veel belangstelling. De zegels worden verkocht door ambtenaren van het postkantoor te Winterswijk.
25-02-1953
Het resultaat van de j.l. Zondag ten bate van het Rampenfonds gespeelde voetbalwedstrijd Eibergse Boys—Winterswijk was, dat een totaalbedrag van f 250 aan dit fonds kon worden afgedragen.
25-02-1953
Bij de gemeenterontvanger kwamen o.a. de volgende giften voor het Rampenfonds binnen:
Bruiloft Bruggers-Veldhuis ƒ 36.21,
uitvoering Hosanna ƒ 158.446,
koperen bruiloft Huiskamp-Koningsƒ 46.—,
personeel Steen- en Kalkgroeve ƒ 419.72
opbrengst kindercircus Peterstraat ƒ 0.39,
uitvoering Wiinterswijks Mannenkoor in Kotten ƒ 40.—,
directie en personeel transportbedrijf Hannink ƒ 190.16.
In een gedeelte van onze Maandag-editie vermeldden wij dat door het Winterswijkse Operette Gezelschap ƒ 200 in het Rampenfonds was gestort. Dit moet zijn ƒ 2000.
25 Febr.1953
Watersnood Zeeland 1953 kreeg geld door Winterswijker
Mooi gebaar van ex-krijgsgevangene
In 1942 werd op een avond bij een landbouwer in Miste aan de deur geklopt.
Toen de bewoners hem vroegen wat hij wilde bleek de man frans te spreken, hetgeen de landbouwer en zijn huisgenoten niet verstonden. Hulpvaardig als ze waren, haalden ze gauw iemand die deze taal verstond en toen bleek dat de vreemdeling een Fransman was die gevlucht was uit een Duits krijgsgevangenkamp.
Natuurlijk werd de man geholpen.
Men zorgde dat hij in Tiburg kwam en van daaruit ging het via Baarle nassau, Belgie weer naar huis.
De man, het was A. Bourdin, uit Ouzouer-le-marché, heeft deze hulp nooit vergeten.en ieder jaar stuurde hij aan de Winterswijker, die nu elf jaar geleden als tolk fungeerde een nieuwjaarsgroet.
In die brieven kwam steeds weer de dankbaarheid tot uiting voor de hulp die hem destijds was geboden.
Deze dagen kwam er weer een brief.
Ook Bourdin had gehoord van de grote watersnood en hij verzocht het gironummer op te geven, waar hij fr. 5000 kon storten voor de slachtoffers.
In zijn brief schreef hij dat hij nu iets terug kon doen voor de hulp die hem elf jaar geleden in Winterswijk door hulpvaardige mensen was geboden.
26-02-1953
De muziekvereniging „Crescendo” te Ratum zal Zaterdag een uitvoering geven, waarvan de baten ten goede komen aan het Nationaal Rampenfonds. Voor het Rampenfonds.
Gisteravond vond de trekking plaats van de verloting, georganiseerd door de Wandelvereniging „De Hazewind”.
Het batig saldo f 292,66. werd afgedragen aan het Nationaal Rampenfonds.
FRAAIE GIFT
Het bestuur van de Openbare Leeszaal ontving van iemand, die onbekend wil blijven, een gift van f 1000.
STILLE OMGANG
Het Genootschap Winterswijk van de Stille Omgang zal in de nacht van
14 op 15 Maart de Stille Omgang in Amsterdam meemaken.
DANK VAN EX-KRIJGSGEVANGENEN
Als dank voor de hulp. die Winterswijkers in 1942 aan een uiteen Duits krijgsgevangenenkamp ontvluchte Fransman boden, door te zorgen, dat hij via België weer op Frans gebied kwam, stortte deze 5000 francs voor het Nationaal Rampenfonds.
02-03-1953
Bij de gemeente-ontvanger kwamen vanmorgen de volgende giften binnen voor het Nationaal Rampenfonds:
Toneelvereniging „Inter Amicos” (opbrengst toneelavonden)f 350.61: leerlingen 5de en 6de klasse 0.l. school Kotten f 42,80;
personeel en oprichters Vereniging Volkshuisvesting f 86,83:
Bruiloftsfeest Oonk— Kolstee f 69,76;
leerlingen 3de klasse 0.l. school N. f 35.50.
03-03-1953
Het bestuur van de voetbalvereniging „Winterswijk” de K.N.V.B. gevraagd om de op 1 Februari j.l. gespeelde wedstrijd Winterswijk— Rèunie, die door de thuisclub werd verloren, over te mogen spelen.
Die dag moest Winterswijk met invallers uitkomen, omdat vier spelers als militairen naar de rampgebieden moesten.
04-03-1953
Bij de gemeente-ontvanger kwamen voor het Rampenfonds o.a. de volgende giften binnen:
Ver. Gebouw Juliana, Woold f 100;
bruiloft Hesselink-Tisseur ƒ 70,05;
bruiloft Beyers-Leemkuil ƒ 70,05;
Uitvoering Crescendo, Ratum ƒ 70,;
een ontspanningsavond ƒ 80.
05-03-1953
Bij de gemeenteontvanger kwamen vanmorgen de volgende giften voor het Nationaal Rampenfonds binnen:
Directie en personeel machinefabriek G. J. Niihuis f 548,14.
Nagekomen gift V.V. M.E.C. f 12,50.
07-03-1953
Leerlingen van de Jan Ligthartschool hebben een inzamelingsactie voor de slachtoffers van de watersnood gehouden. De verkoop van chocolademelk bracht f 558.14 op; zelfgemaakte pitriet mandjes werden verkocht voor f 158. en met verrichtte karweitjes bij particulieren werd f 886.72 verdiend, zodat een bedrag van f 1602.86 kon worden afgedragen aan de radio-uitzending „Beurzen open, dijken dicht”. Dit is gemiddeld f 16. per leerling.
07-03-1953
Bij de gemeente-ontvanger kwamen vanmorgen de volgende giften binnen voor het Nationaal Rampenfonds,
KynèlogenClub f 275,
toneelvereniging „Ons Genoegen” te Woold f 50,
koperen bruiloft fam. Woordes f 108,13
en nagekómen collecte Gér. Kerk f 15.
09-03-1953
Bij de gemeente-ontvanger kwamen vanmorgen de volgende giften binnen voor het Rampenfonds:
Winterswijkse Biljartbond f 70.
Cabaretgezelschap „De Regenboog” f 50.
J. H. Bekkers, zaalhuur f 50.
Vrijwillige Brandweer I 17.85.
09-03-1953
Op Woensdag 1 April a.s. zal inde Ned. Herv. kerk een Paasconcert worden gegeven door de Arbeiderszangvereniging „Herleving”. waarvan het batig saldo aan het Nationaal Rampenfonds zal worden afgedragen.
10-03-1953
Bij de gemeente-ontvanger kwamen Vanmorgen de volgende giften binnen voor het Rampenfonds:
Ontspanningsavond K.A.B. f 66.45;
overuren personeel Houtwarenfabriek D. Wiggers f 116.
14-03-1953
Bij de gemeenteontvanger kwamen vanmorgen de volgende giften binnen voor het Nationaal Rampenfonds
Ned. Reisvereniging (batig saldo kas) f4O;
Lichtbeeldenavond „Irene” f 27,76,
Verjaardagsfeestje fam. Van Veen f 15,—.
23-03-1953
Bij de gemeente-ontvanger kwamen o.a. de volgende bedragen voor het Nationaal Rampenfonds binnen:
personeel en directie H. Willink en Co. ƒ 3062;
idem Kleinindustrie Tweha ƒ 72.50;
Wandellust ƒ 15;
snipperdag pers. fa. J. H. Dulfer ƒ 25.
Door het revuegezelschap Oet W’enters werd een bedrag van f 50 in het Nationaal Rampenfonds gestort.
27-03-1953
Wanneer mevr. Ruys, mej. Nijenhuis, mevr. Plekenpol en mevr. Rotmans uit Winterswijk dat willen, kunnen ze urenlang vertellen over de vernieling en de ellende in de door de watersnood getroffen gebieden.
Deze vier Winterswijkse dames, leden van de plaatselijke afdeling van de Federatie van Vrouwelijke Vrijwilligers hebben zich vrijwillig beschikbaar gesteld, toen een oproep daarvoor werd gedaan, om naar het getroffen gebied te gaan en de mannen, die aan de dijken werken te verzorgen met koffie en soep.
Dat dit een werk was, dat dringend nöodzakeïijk was weet iedereen, maar wie mevr. Ruys hierover heeft horen vertellen en wie de foto’s gezien heeft, die zij uit het getroffen gebied heeft meegebracht, is er wel dubbel van doordrongen dat hier werk verricht is dat van grote betekenis was.
Wij gingen met z’n vieren naar Fijnaart in de Westhoek van Noord- Brabant, vertelde mevr. Ruys ons.
Toen we daar aankwamen gierde de storm over het vlakke land. Weliswaar was op sommige plaatsen het water al belangrijk gezakt, doch over het algemeen bood de hele omgeving een troosteloze en triest beeld.
Half weggeslagen huizen, muren, die ieder ogenblik konden omvallen, huisraad, stoelen en tafels, dat door het water en de wind tegen de dijk werd aangesmeten, dat was het beeld van Fijnaart.
Hier kwamen we op Zaterdagmiddag aan. We waren nog niet lang in Fijnaart en we liepen enkele droge straten door om het plaatsje wat te verkennen, toen met een hevig lawaai een politiejeep op ons afvloóg.
Vlak naast ons remde de auto.
„Bent u de soepdames uit Winterswijk?” vroeg eender mannen.
Toen ons antwoord bevestigend luidde was een kort „Wilt U dan instappen?” genoeg om ons in de auto t krijgen.
Onderweg, terwijl we reden, vertelden de politiemannen ons dat er een dijk op doorbreken stond en dat de werkers hieraan de gehele avond en nacht door moesten werken.
Het was nodig dat wij koffie en soep voor de mannen maakten en hen dit brachten. De auto raasde over smalle, aan beide zijden door water omgeven dijken. Wij snelden gierend door de wind en de bij bochten in de dijk silhouetteerde onze wagen als een grillig monster in het grijze water bezijden de afgebrokkelde dijk.
We hadden ons leven lief en deze liefde leek ons niet in overeenstemming met de rit, die wij hotsend en botsend over het stukgeslagen wegdek maakten.
De politiemannen lachten echter om ons. Zij kenden iedere bocht in de dijk en ieder gaatje in de weg.
Wij zijn de eerste avond direct mét een grote voorraad soep en koffie naar de mannen op de dijk gegaan. Het was er koud en nat en een warme kop koffie of soep kwam wel van pas!
Het werk dat wij op die eerste Zaterdagavond hebben gedaan was ook onze bezigheid voor de volgende dagen. Soep en koffie voor de dijkwerkers.
Het was natuurlijk niet alleen het koken van de soep en het zetten van de koffie dat wij moesten doen, ook met de uitreiking waren wij mede belast, terwijl dan natuurlijk weer het schoonmaken van ketels, kannen, koppen, schotels enz. wachtte.
Kookgelegenheid e.d. waren in Fijnaart aanwezig in het Verenigingslokaal, waar de „soepdames” uit Winterswijk hun „kwartier” hadden.
De Winterswijkse dames zijn weer terug. Zij hebben een; werk gedaan, dat van grote betekenis was, ook uit moreel oogpunt.
De dames van de Federatie van Vrouwelijke Vrijwilligers doen hun werk niet met de bedoeling lof en waardering te ontvangen. Deze vier dames hebben er echter wel in het bijzonder recht op en het is daarom dat wij het ronduit willen verklaren, dat zij ons aller waardering verdienen.
Van de dank der dijkwerkers zijn zij overtuigd.
28-03-1953
Bij de gemeente-ontvanger kwamen Vrijdag de volgende giften binnen voor het Rampenfonds:
personeel en directie Kon. Weverij Meijerink & Zn. f 5341,60;
Winterswijkse Motorclub f 40.
03-04-1953
Ook onze plaatselijke groepen van het N.P.G.; de N.P.V. en K.V. zullen mee doen en gezamenlijk „op karwei” trekken, de meisjes en jongens padvindersjeugd komt niet bedelen, ze willen hun geld zelf verdienen!
Zaterdagmiddag zullen zijn uitzwermen om huis aan huis hun foldertje te bezorgen. De bedoeling hiervan is de volgende: Indien men een karweitje te verrichten heeft, dient deze P-folder in een hoekje voor het raam te worden geplaatst als waarschuwing voor de deelnemende leden dat zij verwacht worden voor ’t verrichten vaneen karweitje.
Teneinde controle op de verdiende gelden te hebben zijn alle deelnemende leden in het bezit gesteld van een z.g.n. werklijstje, waarop het bedrag met adres en handtekening ingevuld dient te worden, door of in tegenwoordigheid van de persoon voor wie het karweitje verricht werd.
Wij hopen en gunnen de plaatselijke groepen van harte, dat alle Winterswijkers gelegenheid zullen vinden om een karweitje te laten verrichten; dat vele fietsen een schoonmaakbeurt mogen krijgen; vele schuren opgeruimd, de tuin stenenvrij gemaakt, en (lacht niet moeders), het tafelbestek gepoetst, de straat geschrobd, ramen gezeemd,
kortom, dat zij zo, door U van dienst te zijn, hun noodzakelijke gelden kunnen verdienen.
04-04-1953
Voor het Rampenfonds kwamen vanmorgen bij de gemeente-ontvanger de volgende giften binnen:
Winterswijkse Bond van Vee- en Varkenshandelaren f 100:
afd. Meddo, Volks-onderwijs f 50;
opbrengst verloting De Corlese Gymnastiekvereniging f 50
en schoolkinderen Ratum f 11,50.
04-04-1953
De U.V.V. Winterswijk heeft een oproep gericht tot Winterswijkse vrouwen voor schoonmaakhulp in de noodgebieden van 7 tot en met 18 April a.s.
04-04-1953
Voor het Rampenfonds kwamen vanmorgen bij de gemeente-ontvanger de volgende giften binnen:
Winterswijkse Bond van Vee- en Varkenshandelaren f 100:
afd. Meddo, Volksonderwijs f 50;
opbrengst verloting De Corlese Gymnastiekvereniging f 50
en schoolkinderen Ratum f 11,50.
10-04-1953
Bij de gemeente-ontvanger kwam vanmorgen binnen een gift voor het Nationaal Rampenfonds groot f 570,46 de opbrengst van een voetbalwedstrijd W.V.C. —Winterswijk.
Het batig saldo van het Paasconcert, dat „Herleving” gaf, bedraagt f 145, welk bedrag aan het Nationaal Rampenfonds zal worden afgedragen.
23-04-1953:
B. en W. delen de raad mede, dat de raad der gemeente Rhoon zijn grote dankbaarheid en erkentelijkheid heeft uitgesproken voor het door de raad van de gemeente Winterswijk betoonde medeleven en de beschikbaarstelling vaneen bedrag van f 50.000 ter leniging van de nood, welke op 1 Februari j.l. door de overstromingsramp is ontstaan.
Genoemde raad wenst het toegezegde bedrag te besteden voor het herstel van een dijk en de vuilnisbelt.
24-08-1953
Muziekcorps bood bevolking concert aan
De hulp die de gemeente Winterswijk na de watersnood aan de gemeente Rhoon heeft geboden, is niet gegeven om daar in enigerlei vorm waardering voor te ontvangen.
Maar het deed toch wel prettig aan dat Zaterdag door het gemeentebestuur van Rhoon een bezoek aan Winterswijk werd gebracht, vergezeld van de Rhoonse Harmonie Volharding, weik muziekcorps op de muziektent op de Wheme aan de bevolking van Winterswijk een concert aanbood, als dank der Rhoonse bevolking voor de hulp die van de Winterswijkse bevolking was ontvangen.
Tegen ongeveer twee uur kwam het gezelschap, waaronder zich o.a. de burgemeester van Rhoon, de heer Verheul, bevond, in Winterswijk aan en kreeg men eerst gelegenheid de plaats te bezichtigen.
Hierna vond de officiële ontvangst plaats in Sociëteit De Eendracht, waar de vier wethouders van Winterswijk ter begroeting aanwezig waren.
Loco-burgemeester G. H. Beijers sprak hier een woord van welkom en wees er op dat na de ramp een innige band is ontstaan tussen Rhoon en Winterswijk en sprak de hoop uit dat deze vriendschapsbanden nog lang zouden blijven bestaan.
Burgemeester Verheul sprak namens de gemeente Rhoon woorden van dank tot de inwoners van Winterswijk, die zo veel medeleven toonden en zo veel hulp aan de Rhoonse bevolking boden.
Om half zes gaf „Volharding” 0.1.v. de heer v.d. Linde in de gemeentelijke muziektent op de Wheme een uitvoering, die grote belangstelling trok. De gespeelde nummers verkregen een gedegen uitvoering en vielen zeer in de smaak. Het was jammer, dat het concert omstreeks half zeven moest worden onderbroken door een onweersbui, die gepaard ging met hevige regen. Toen het daarna zo goed als droog was, werden nog twee nummers ten gehore gebracht.
Het programma bood een serie composities, die over het algemeen geen hoge eisen stelden; de samenstelling getuigde van een gezond overleg met de mogelijkheden. Een zeer dankbaar applaus beloonde dirigent en orkest voor dit goed geslaagde concert.
Om 8 uur vertrok het gezelschap waar naar Rhoon.
05-08-1953
Dinsdagmiddag zijn 56 jongens en meisjes van 7—14 jaar uit Rhoon in Winterswijk aangekomen, om hier gedurende 14 dagen een prettige vacantie te genieten. Zoals bekend is de gemeente Rhoon door Winterswijk geadopteerd.
Omstreeks 2 uur waren de pleegouders bij café Kraaijenbrink, om de jeugdige vacantiegangers op te wachten, die dan ook even later aankwamen.
Nadat hen een verversing was aangeboden die uiteraard zeer in de smaak viel na zo’n lange reis werden de kinderen aan hun pleegouders overgedragen.
Behoudens een enkel kind, dat nog niet over de scheiding van thuis heen was, gaat het opperbest en de stemming was dan ook prima. Mede dank zij de spontane hulp van vele Winterswijkers waren er meer adressen opgegeven, dan kinderen geplaatst konden worden, zodat nog vele inwoners, die zich voor een vacantiegangertje hadden opgegeven, teleur gesteld moesten
worden. Ook nu weer heeft de U.V.V. onder wier auspiciën deze vacantie van de Rhoonse kinderen wordt gehouden, zich door dit menslievende werk van de beste zijde laten zien.
16-08-1953
Gistermiddag zijn 55 kinderen uit Rhoon, na een vacantie van twee weken, naar hun woonplaats in het rampgebied teruggekeerd. Pleegouders, bij wie de kinderen waren ondergebracht, deden hun logeetje uitgeleide. terwijl U.V.V.-dames er voor zorgden, dat alles vlot verliep.
De autobus uit Rhoon was ongeveer een uur te laat, zodat men nogal lang op de Markt moest wachten.
De kinderen waren tevreden over de prettige dagen, die zij in Winterswijk hadden doorgebracht en het staat wel vast, dat er vele vriendschapsbanden zijn aangeknoopt en dat er nog vele brieven zullen worden- gewisseld.
Als uiting van dankbaarheid voor de hulp, welke door de gemeente Winterswijk is verleend bij de leniging van de gevolgen van de watersnood, zal de Rhoonse muziekvereniging „Volharding” a.s. Zaterdag om 17,30 uur inde gemeentelijke muziekkapel op de Wheme een concert geven.
10-12-1953
Bij schrijven dd. 13 November berichtte het gemeentebestuur van Rhoon, welke gemeente in het rampgebied door Winterswijk is geadopteerd, dat de werkzaamheden der herstellingen van de objecten, waarvoor de gemeente Winterswijk een bedrag van f 50.000. schonk, zijn gereedgekomen.
Was het gemeentebestuur van Rhoon aanvankelijk van mening, dat de voorgenomen herstelwerkzaamheden niet het volle bedrag zouden vorderen, naderhand bleek, dat bij de uitvoering veel meer hersteld moest worden dan waarop in den beginne was gerekend, zodat het bedrag ad f 50.000. nog werd overschreden.
In verband hiermede heeft genoemd gemeentebestuur dan ook verzocht het volle bedrag ad f 50.000. na aftrek van het reeds genoten bedrag ad
f 8800.— te mogen ontvangen. Hieraan is inmiddels gevolg gegeven.
18-06-1954
Donderdagmiddag heeft de afdeling Winterswijk van de U.V.V. in Het Kronenhuis haar jaarvergadering gehouden.
De presidente, mevr. B. Ritsema-Buisman, heette in haar openingswoord in het bijzonder welkom vier dames uit Rhoon (welke gemeente na de watersnoodramp door de gemeente Winterswijk is geadopteerd) en de medewerksters van de U.V.V.
Hierna was het woord aan mevr. Verheul, echtgenote van de burgemeester van Rhoon, die er zich over verheugde in deze vergadering een woord van dank te kunnen spreken voor de hulp, die de Winterswijkse bevolking in het algemeen aan Rhoon heeft geboden en in het bijzonder voor de Rhoonse kinderen, die het vorig jaar in Winterswijk hun vacantie doorbrachten, heeft gedaan. Nooit zullen wij onder woorden kunnen brengen, aldus spreekster, hoe groot die dank is, maar toch hebben wij een vorm gevonden om iets van die dank tot uitdrukking te brengen.
Als dank voor de geboden hulp bood spr. een fraai geborduurd wandkleed aan, voorstellende de watersnoodramp en de door Winterswijk geboden hulp. Voorts offreerde spreekster een album met tal van handtekeningen van Rhoonse ingezetenen.
J.B.Roelvink (const.1828,1831)
G.A.ter Pelkwijk (1854-1882)
A.J.Temminck (1882 1899)
J.W.G.de Leeuw -1899-1912
Salomon Toebes -1912-1918
Geb: 06-11-1869 Winterswijk
Ovl: 13-09-1918 Muiden
Michiel Wierenga -1918 -1939
Geb:15-06-1888 Leens
Ovl: 02-11-1939 Winterswijk
Dirk Johannes Zwagerman -1939-1967
Geb: 31-11-1901 Edam
Ovl: 14-08-1972 Winterswijk
Ridder in de Orde van Oranje Nassau
R.Besse – 1967-1974
Nijkes -1978
Mijnheer de Redacteur !
Voor dat de benoeming van een secretaris dezer gemeente plaats had, is door den klerk ter secretarie , den heer J. H. Kimmels alhier, de vraag aan den burgemeester gedaan, wat hem er van dacht wanneer bij mede soliciteerde.
Het antwoord luidde :
«ik kan het u niet aanraden, Kimmels, want wij moeten iemand hebben die door en door met het vak op de hoogte is.”
Doch wat gebeurde: eenige dagen later was er raadsvergadering en diezelfde persoon had bovenaan op de voordracht gezet den heer A. J. Temminck, fabrikant alhier, een persoon die nooit op een secretarie was werkzaam geweest en niets van de gemeente-adminisiratie afwist.
Er werd tot een stemming overgegaan, en zoals het hier altijd gaat, benoemde de raad laatst genoemde met bijna algemeene stemmen tot secretaris.
Blijkbaar is hij dan ook iemand door en door op de hoogte van zijn vak, want Zaterdagmorgen omstreeks 11 uur vervoegde zich ten gemeentehuize een persoon die de vraag tot den secretaris richtte:
«wat kost een buiteniandsehe pas?”
De secretaris vroeg dit aan den klerk en na een tien minuten te hebben gewacht, antwoordde eerstgenoemde:
«ik weet het niet.”
En op de vraag: wanneer moet ik terug komen werd door den secretaris ten antwoord gegeven : «aanstaanden Donderdag”.
Dit laatste was zooveel als:
«dan komt de burgemeester tehuis en ben ik uit den brand.”
Ziedaar, mijnheer de Redacteur, den secretaris wanneer het hoofd afwezig is.
Eene andere vraag is, of het publiek daarmede maar genoegen moet nemen en of er geen maatregelen te nemen zijn tegen dergelijke dingen ?
Dit ware wenschelijk, want nu is het publiek voor de ambtenaren, in plaats van het omgekeerde.
Gemeente-secretaris 1918-1939
Michiel Wierenga
Geb:15-06-1888 te Leens
Ovl: 02-11-1939 Winterswijk
Geziena Elisabeth Roo
Geb:02-04-1889 te Leens
Ovl:17-12-1973 Hilversum
Jacob Pieter Wierenga
Geb:06-10-1915 Winterswijk
Ovl: 27-11-1996 Winterswijk
Echt:
Elisabeth Geertruida Bussemaker
Geb: 23-10-1922
Ovl: 27-11-2003
Anje Trientje Wierenga
Geb:13-05-1920 Winterswijk
Ovl: 15-08-2007 Bilthoven
Echt:
Franciscus Cornelis Matthijs Hegener ovl.08-05-1955
Mr.Henricus Johannes Vulsma (1916-1992)
02 NOVEMBER 1939
SEDERT 1918 GEMEENTE-SECRETARIS.
Na een kortstondige ziekte is hedenmorgen in den leeftijd van 51 jaren overleden de heer M. Wierenga, gemeente-secretaris alhier.
Met groote ontroering werd hier van het overlijden van dezen verdienstelijken medeburger. die ook in het openbare leven een bekende en geziene figuur was, kennis genomen.
De heer Wierenga werd op 15 Juni 1888 te Warfhuizen (Gr.) geboren. Hij aanvaarde zijn eerste betrekking op de gemeentesecretarie te Wehe, gemeente Leens (Gr.).
Vervolgens was hij werkzaam te Warfum.
Op 1 Februari 1910 werd de thans overledene alhier benoemd als ambtenaar ter secretarie.
Toen in 1918 de toenmalige gemeente-secretaris, de heer Toebes, bij het spoorwegongeluk te Weesp om het leven kwam, werd de heer Wierenga tot zijn opvolger benoemd, zoodat hij 21 jaren gemeentesecretaris van Winterswijk is geweest.
In tal van vereenigingen en instellingen heeft de heer Wierenga zich doen kennen als een man met helder inzicht en groote stuwkracht. Betrof het een zaak in het algemeen plaatselijk belang, dan was hij steeds gaarne bereid tot medewerking.
De overledene was oud-lid van de Prov. Staten voor Gelderland, en wel van 1929—1933, als afgevaardigde van de V.D. Voorts was hij vanaf de oprichting voorzitter van de Vereeniging voor ziekenzorg en bevordering van gezondheidsbelangen, alhier; lid van het hoofdbestuur van het Groene Kruis; secretaris-penningmeester van het pas opgerichte consultatiebureau voor geestelijke volksgezondheid in Gelderland; secretaris van de Vereeniging tot verbetering der Volkshuisvesting, alhier; bestuurslid van de Vereeniging Hygiene v. Moeder en Kind; bestuurslid van de Vereeniging
Volksfeest; voorzitter van de Vereeniging „Landarbeider” en voorzitter van de Kegel-club „Wenters”. .
Aan de stuwkracht van den heer Wierenga is het mede te danken, dat Winterswijk een nieuw gemeentehuis kreeg. Als voorzitter van het Raadhuis-Comité, dat namens de burgerij een geschenk aan het gemeentebestuur voor het nieuwe Raadhuis aanbood, heeft hij zich
bijzonder verdienstelijk gemaakt.
Winterswijk heeft door het overlijden van den heer Wierenga een algemeen geacht, zeer verdienstelijken’ burger verloren.
Winterswijk
Wijlen de heer M. Wierenga herdacht.
De VOORZITTER Burgemeester Kneppelhout opent te half drie de vergadering en wijdt gevoelvolle woorden aan de nagedachtenis van den heer M. Wierenga, inleven gemeente-secretaris.
Mijne Heeren,
Hiermede verzoek ik U van Uw plaatsen op te staan om nog een oogenblik onze gedachten te doen verwijlen bij hem, dien wij het voorrecht hebben gehad zooveel jaren in deze vergadering te mogen zien en dien wij thans moeten missen: den heer Wierenga, die op 2 November na kortstondige ongesteldheid uit ons midden weggeroepen is en wiens leege stoel symbool is van de leegte door zijn verscheiden achtergelaten.
Op de begraafplaats mocht ik reeds een afscheidswoord aan hem wijden, waarin ik zijn hoogstaande karaktertrekken deed uitkomen. Ik moge in deze vergadering het licht doen vallen op zijn arbeid in het belang der gemeente.
Op 1 Februari 1910 trad hij als 2e ambtenaar in dienst der gemeente en op 2 November 1939 komt een eind aan zijn werkzaam leven.
Bijna 30 jaar dus heeft de heer Wierenga zijn beste krachten aan de gemeente gegeven: steeds onvermoeid en met onverflauwbaren ijver, zonder zichzelf te ontzien.
Voor de gemeente was niets hem te veel. Na 3 jaren werd de overledene reeds tot l en ambtenaar benoemd;, tevens waarnemend secretaris en volgde ook zijn benoeming tot ambtenaar van den burgerlijken stand. Nadat in September 1918 de toenmalige gemeente-secretaris, de heer S. Toebes, bij het spoorwegongeluk te Weesp het leven verloren had, werd op 22 October 1918 de heer Wierenga met algemeene stemmen tot zijn opvolger benoemd, wel een bewijs hoezeer hij zich reeds in de inmiddels verstreken 8 jaar de sympathie van de raadsleden verworven had.
Tijdens de oorlogsjaren 1914—1918 had hij zich bijzonder verdienstelijk gemaakt als leider van het Levensmiddelenbedriif. Als zoodanig werd door hem enorm veel werk verzet, waarbij hij de leiding der secretarie behield en grootendeels de daaraan verbonden werkzaamheden zelf uitvoerde bij gebrek aan geschoold personeel.
Ook was de overledene nog van 1911 tot 1918 secretaris van de gascommissie.
Om zijn groote werkkracht nog meer te doen uitkomen wil ik hier ter plaatse ook nog wijzep op de talrijke bestuursfuncties, welke hij in den loop der jaren bekleedde:
Secretaris van Volkshuisvesting;
Voorzitter Algemeen Ziekenhuis en Fonds voor Ziekenhuisverpleging;
Secretaris der Vereeniging „De Landarbeider”;
Lid der Vereeniging Volksfeest;
Lid Winterswijk’s Sportterrein;
Lid Volksbond tegen Drankmisbruik;
Secretaris Stichting Jeugdherberg ’t Kreyl;
Lid van het Prov. Bestuur voor Gelderland van ’t Groene Kruis;
Lid van de Provinciale Staten van Gelderland van 1931—1936;
Voorzitter Gelders Oosten van den Nederl, Bond van Gemeente-Ambtenaren;
Voorzitter Handelsavondschool.
Ook werd hij in 1920 tijdelijk belast met de functie Secretaris der Kamer van Koophandel te Winterswijk, welke functie hij tot den datum van opheffing van de Kamer bekleedde.
Gedurende zijn ambtsvervulling ontwikkelde de gemeente zich in sterke mate: het inwonertal steeg in de jaren van 1910—1939 van 13656 tot 19372 inwoners op 1 November j.l., terwijl in het bijzonder na 1920 veel tot stand kwam, dat in groote mate tot den bloei der gemeente bij droeg.
Ik noem U hiervan:
de electriciteitsvoorziening inde jaren 1920—1923;
de stichting van het waterleidingbedrijf in 1925;
de stichting van het slachthuis in 1926;
de stichting van het destructiebedrijf in 1928—1929;
de stichting van de rioolwaterzuiveringsinstallatie In 1932—1933;
verder de rioleerings en de bestratingswerken, terwijl in dit verband voorts dienen vermeld te worden het tot standkomen van den Dienst voor Sociale Zaken in 1931 en de bouw van de verschillende complexen arbeiderswoningen, alsmede die van de nieuwere schoolgebouwen, welke onze gemeente rijk is.
Op de hem eigen bescheiden wijze heeft de overledene ongetwijfeld aan de voorbereiding van die voorzieningen en stichtingen meegewerkt.
Dit geldt in bijzondere mate voor de in de jaren 1925 tot en met 1930 tot stand gekomen woningcomplexen op den Scholtenenk, aan den Eekelerdijk, aan den Oude Ratumscheweg, aan de B. H.Heldtstraat en op De Vrees, waarbij hij zoowel als gemeente-secretaris als in zijn hoedanigheid van secretaris der vereeniging Volkshuisvesting betrokken was.
Ook de zorg voor een goede uitvoering van de genomen besluiten over alle voornoemde onderwerpen heeft veel arbeid van hem gevorderd.
Dien arbeid heeft hij op degelijke wijze en zonder ophef verricht.
De sinds 1920 waarneembare groei en ontwikkeling der gemeente, (gepaard gaande met een aanhoudende uitbreiding van gemeentelijke bemoeiingen, als gevolg van wettelijke bepalingen, hebben het personeel en het werk ter secretarie in beduidende mate doen toenemen.
De heer Wierenga heeft hieraan het hoofd moeten en weten te bieden. Negen en twintig jaar lang heeft hij in het vorige huis der gemeente de administratie en ’t daarmee belaste personeel zien toenemen.
Hij heeft uitbreidingen van dat gebouw zien tot standkomen. Hij heeft moeten zoeken naar huisvesting van onder hem resorteerende diensten, waarvoor het oude gebouw géén’ ruimte meer bood, maar hij heeft ook zien verwezenlijkt worden zijn hartewensch: een nieuw, schoon en ruim raadhuis.
Toen op 11 Mei de feestelijke inwijding van dit gebouw plaats vond, had wel niemand gedacht, dat dit de laatste, groote aanwinst voor de gemeente zou zijn, waaraan de secretaris meegewerkt had.
Toch is het zoo: nog geen half jaar heeft hij in dit nieuwe gebouw zijn arbeid mogen verrichten; nog geen half jaar heeft hij mogen genieten van zijn nieuwe vrooiijke en zonnige werkkamer, welke zulk een schril contrast vormt met het vertrek dat in ’t vorige gebouw ten leste als secretarie-kamer diende; nog geen half jaar heeft hij mogen genieten van de vrucht van zijn inspanning. Het hier verrezen gebouw is architectonisch het werk van den architect met zijn medewerkers en van ambachtslieden, maar over de inrichting van het inwendige heeft hij, die onze secretaris was, voortdurend zijn gedachten en zijn wakend oog laten gaan.
In den tijd van den bouw en van de aankleeding van het raadhuis was zijn streven geduriglijk gericht op een doelmatige indeeling van het gebouw.
Dat onze administratie hier goed gehuisvest is, dat de besturende organen en de ambtenaren hier op doeltreffende wijze hun arbeid kunnen verrichten, is voor een groot deel ook te danken aan den onvermoeiden arbeid van den heer Wierenga.
Ook dit, gebouw zal er toe bijdragen dat steeds bij ons werk de nagedachtenis van den heer Wierenga in dankbare herinnering zal blijven voortleven.
De rede wordt door de raadsleden, de persvertegenwoordigers en de personen op de publieke tribune staande aangehoord
(De loco-seretaris, de heer D. J.Zwagerman, komt hierna ter vergadering).
01 april 1940
— Hedenmorgen vond op de algemeene begraafplaats alhier een treffende plechtigheid plaats.
Vrienden en medewerkers van wijlen den gemeentesecretaris, den heer M. Wierenga, hadden op zijn graf een marmeren gedenksteen doen oprichten, waarop stond gegrift:
„Hier rust Michiel Wierenga, in leven gemeentesecretaris van Winterswijk, geboren 15 Juni 18&8, overleden 2 November1939″.
Onder het wapen van Winterswijk was gegrift „Zijn vrienden en medewerkers”.
De heer J. G. Korteling droeg den steen over aan de rond het graf geschaarde weduwe en kinderen.
Spr. gaf uiting aan den drang die na het verscheiden van den heer Wierenga gevoeld werd om ook in zichtbaren vórm uiting te geven aan , dankbaarheid voor, wat hij had gegeven als vriend en voor het vele, dat hij voor de gemeenschap had gedaan.
Bij allen, die bij leven en werken van den overledene waren betrokken, werd voor verwezenlijking van deze gedachte spontane medewerking gevonden en zoo kwam dit gedenkteeken tot stand.
Het is niet alleen een aanduiding van de laatste rustplaats, maar ook een symbool van warme diepgevoelde dankbaarheid, van groote werkzaamheid voor gemeente en ziekenhuis.
Die veel geeft zal veel ontvangen.
Wierenga heeft gewerkt en gesloofd, zelfs zijn gezondheid opgeofferd in dienst der gemeenschap, zoo zeide spr.
Na deze treffende toespraak heeft de zoon van wijlen den heer Wierenga ontroerd door dit nieuw blijk van waardeering voor zijn overleden vader, woorden van dank gesproken.
Straatnaamgeving: 06 maart 1941
Nieuwe Winterswijkse Courant/Delpher – 1961
ledereen van vóór 1940 in Winterswijk kent de familie Blom, die woonde op de hoek Willinkstraat-Wooldstraat, in de daar nu nog gevestigde slagerswinkel.
Het was een gerenomeerd slagersbedrijf. Want de heer W. Blom verstond de kunst van zakendoen. Hij had naast de winkel, een florerend postorderbedrijf in vleeswaren opgebouwd.
Week in week uit gingen vele postpakketten van het allerbeste vlees van zijn „Gelderse vleeshal” naar de grote steden in het westen des lands, waar hij een uitgebreide clientèle had.
„Had”
We schrijven in de verleden tijd. Want de Joodse familie Blom leeft thans her en der verspreid over de wereld.
In de rampzalige oorlogsjaren, toen de politieke misdadigers van Berlijn besloten het Joodse ras uitte roeien, toen werd ook de familie Blom het leed niet bespaard.
Vader Blom zag al bijtijds het noodlot der Joden opdoemen. En hij wist daarom zijn vrouw en enkele kinderen reeds in 1939 te bewegen; Europa te verlaten.
Mevrouw Blom-Gans en haar kinderen Cris en Betsie, David, Debora en Benjamin gingen in 1939 naar Amerika.
In Nederland bleven vader Blom – die wilde bij zijn zaak blijven de oudste dochter Fré en de zonen Leo en Karel.
Het drama van de jodenvervolging bereikte echter, het kon niet anders, de thuis blijvers. Het was nog in het begin – men wist toen nog niet precies wat de Joden boven het hoofd hing – dat vader Blom een oproep kreeg om zich bij de S.D. te melden.
De heer Blom dacht – zoals hij later tegen een medegevangene te Arnhem heeft gezegd „laat ik maar gaan, ’t is misschien een kleinigheid” (men was zich immers geen kwaad bewust),
„want kom ik niet ,dan gaan ze me juist vervolgen”.
Hij ging en werd „op transport gesteld”. En is nooit meer terug gekomen, als zo vele miljoenen.
Het werd intussen steeds duidelijker, wat de bezetters met een deel van ons volk vóór hadden en in oktober 1941 zochten de zonen Karel en Leo Blom een goed heenkomen, dwars door bezet België en Frankrijk naar het onbezette Zuiden van laatstgenoemd land, waar de Vichy-regering het bewind voerde.
De heer Leo Blom, die nu al sinds 1947 in Noord-Amerika, in New York woont, is thans in Nederland op bezoek, met zijn vrouw en zoon.
„Om alle oude plekjes nog eens terug te zien, b.v. de zaak in Winterswijk waar we als kinderen geleefd en gewerkt hebben. Om alle familie en oude vrienden nog een is terug te zien.
Om oude herinneringen, goede en kwade, nog eens opnieuw te beleven,” zegt de heer Blom. Zijn moeder, mevrouw de weduwe Blom-Gans, woont ook in New York en bevindt zich thans eveneens korte tijd in Nederland, om de vele herinneringen uit het verleden opnieuw te beleven.
Wij hebben een gesprek gehad met de heer Leo Blom, die ons veel van de belevenissen van zijn familie sinds 1939 vertelde.
Om met hem zelf te beginnen: hij ging met zijn broer Karel, zoals hiervoor al gezegd, in oktober 1941 naar het toen nog niet bezette Zuid-Frankrijk. Daar kwamen de beide broers in een vluchtelingenkamp terecht en daar hebben ze van alles gedaan voor de kost: houthakken, voor kok spelen, boeren werk doen enz.
Toen Duitsland in de tweede helft van 1942 ook Zuid-Frankrijk ging bezetten, vluchten vele Joden, waaronder ook Leo en Karel, illegaal naar Zwitserland, dat zij met veel moeite bereikten. Daar kwamen ze opnieuw in een kamp terecht, van Hollandse vluchtelingen, die er het dagelijks brood verdienden met landbouwarbeid, aanleg van rioleringen, enz.
Hier besloot de heer Leo Blom mee te gaan helpen aan de bevrijding van Europa uit de klauwen der Duitse nationaal-socialisten. Hij gaf zich als vrijwilliger op bij het Hollandse bataljon van het Canadese leger, na de invasie in Europa. De laatste fase van de strijd heeft Leo Blom meegemaakt, eerst in N. Frankrijk; toen in de Belgische Ardennen, tijdens het laatste grote offensief van de Duitsers omstreeks Kerstmis 1944.
Ten slotte belandde hij via Antwerpen en Zeeland in het West-Duitse Roergebied („waar niemand meer nationaal-socialist was toen we er kwamen”, zegt de heer Blom).
Nog 8 maanden maakte de heer Blom deel uit van het Canadese bezettingsleger; begin 1946 werd hij uit de militaire dienst ontslagen en in een oud, afgedankt uniform, zonder geld en goed kwam hij terug in Nederland.
Maar in bevrijd Nederland!
„Alles aanpakken” was toen het parool, om weer een nieuwe toekomst te vinden. Enige tijd werkte de heer Leo Blom als reiziger, o.a. in Scheveningen waar hij zijn tegenwoordige , echtgenote, mevr. Ann Blom-Speyer leerde kennen. Hij trouwde in 1947 en vertrok hetzelfde jaar nog naar New York, naar zijn moeder.
Daar heeft hij werk gezocht en gevonden, in het oude vak, in de vleesverkoop.
De heer Leo Blom is in New York bedrijfsleider van een flinke groothandel in vlees. En daar werd, in 1950, zijn zoon Johnny geboren.
Op onze vraag, hoe het met de verdere familie Blom vader en moeder Blom met hun 4 zonen en 4 dochters is gegaan, vertelde de heer Blom ons het volgende.
„Het lot van vader weet u”, zei de heer Blom.
„Moeder, nu 81 jaar, woont sinds 1939- in New York, zij heeft dus vader nooit weer terug gezien,
Zij geniet nog steeds een prima gezondheid.
Fré, de oudste dochter, is nog het langste in Nederland gebleven, doch in 1943 probeerde zij ook illegaal via Frankrijk naar Zwitserland te vluchten. Ze werd in Frankrijk ziek, kon niet verder, dook daar onder, leerde er een gevluchte Hongaar kennen, waarmede ze later getrouwd is.
Ze woont nu met haar man en twee kin-deren in Zuid-Frankrijk, in Nice, waar ze met haar echtgenoot de direktie van’ een bejaardenhuis heeft gevoerd. Fré was altijd verpleegster geweest.
David, die in 1939 al naar Amerika ging, is ongehuwd en van beroep veehandelaar. Gedurende de oorlog was hij bij de Amerikaanse koopvaardij als scheepsslager en heeft heel wat vijandelijke aanvallen op de escorten, waarin hij voer, meegemaakt.
Zus Crisje, ook al in 1939 naar Amerika gegaan, werkt als direktie-secretaresse bij een bedrijf,’ dat aan het Amerikaanse leger levert. Ze is met deze firma destijds naar Alaska gegaan, waar ze 19 jaar in de barre kou heeft gewoond. Nu woont ze met haar man, die ze in Alaska leerde kennen, en drie kinderen, in het zonnige Californië.
Karel, die in de bezettingstijd naar Zwitserland wist uitte wijken en daar tot de bevrijding bleef, is weer terug gegaan naar Nederland; hij is ongehuwd gebleven.
Betsie, in 1939 naar Amerika gegaan, was hier gedurende de oorlogsjaren vrijwilligster bij het Women. Army Corps (te vergelijken met onze geüniformeerde Marva). Ze woont in Californië en is van beroep propagandiste van een vakbond.
Ook Debora, die in 1939 naar Amerika ging, was gedurende de oorlog een vrouw in uniform, n.l. bij het Nederl. Vrouwen Corps aldaar.
Ze kwam als lid van dit corps in 1945, na de Japanse capitulatie, in Ned. Indië terecht, leerde hier haar eerste man kennen, ging terug naar New York, waar dit eerste huwelijk op een scheiding uit liep en woont nu, opnieuw getrouwd met een Hollander, en met haar vier kinderen, in Californië.
Benjamin, de jongste broer, ging als 13-jarig ventje met moeder mee naar New York, in 1939. In de oorlogsjaren riep de Nederl.regering hem als dienstplichtig soldaat op en heeft hij als parachutist meegevochten bij de Prinses Irene Brigade.
Hij heeft vele sprongen gemaakt; bij Breda is hij gewond geraakt, gelukkig maar licht.
Na de oorlog ging hij terug naar z’n tweede vaderland, naar Amerika, waar hij een boekenzaak heeft. Hij is getrouwd, heeft twee kinderen en het
gaat hem goed.
Dat zijn zo, besloot de heer Leo Blom zijn verhaal, de lotgevallen van onze familie.
Hij en zijn vrouw en kind, ze hebben het goed gemaakt. En alle leden van dit grote gezin zijn, na de stormen en het noodweer van de jaren 1940-45 te hebben doorstaan, weer redelijk goed tot zeer goed, maar her en der verspreid over de wereld terecht gekomen.
Maar het oude plekje van hun kinderjaren, Winterswijk, kunnen ze niet vergeten. Ze zijn geslaagde emigranten geworden, niet uit eigen wil, maar door het lot gedreven. Maar in hun hart hopen ze allen nog eenmaal hun geboorteplaats en hun achtergebleven familie en vrienden terug te zien.
Ze zullen goede en onvergetelijke vakantiedagen in ons land doorbrengen!
Nog te veel daklozen, waardoor méér inwoning noodzakelijk
Het woningprobleem in Winterswijk is, evenals overal elders in den lande,netelig.
Zo velen wachten nog op onderdak, dat het gemeentebestuur bezig huis-voor-huis in Winterswijk te doen bezoeken en onderzoeken door een controleur om na te gaan waar nog woonvertrekken beschikbaar zijn voor inwoning.
Wij hebben in verband hiermede Burgemeester Kneppelhout bereid gevonden in ons blad enige mededelingen te doen over dit moeilijke probleem.
Uit hetgeen de heer Kneppelhout hierover mededeelt blijkt wel, dat het vraagstuk van de verplichte inwoning voor alle partijen – voor hen, die woonruimte verschaffen moeten, voor hen, die ergens moeten gaan inwonen, en, last not least, voor de overheid die dit vervelende probleem te regelen heeft een moeilijk en lastig geval is.
Eén ding daarbij is duidelijk: dat van alle partijen inschikkelijkheid en een offer verlangd moet worden, om aan de nijpende woningnood het. hoofd te bieden .
“Hoeveel gegadigden voor woonruimte zijn er op het ogenblik?” vroegen we Burgemeester Kneppelhout.
Het antwoord luidde:
Momenteel staan 460 aanvragen genoteerd.
Naar de gezinsgrootte zijn deze aanvragen als volgt te specificeren:
65 ongehuwden
54 gezinnen man en vrouw
126 gezinnen man, vrouw en 1 kind
116 gezinnen man, vrouw en 2 kind
48 gezinnen man, vrouw en 3 kind
18 gezinnen man, vrouw en 4 kind
17 gezinnen man, vrouw en 5 kind
16 grotere gezinnen.
Het aantal werkelijk zeer dringende gevallen onder deze 460 aanvragers voor woonruimte is heel groot, zodat de overheid, die nu eenmaal belast is met de zorg voor deze mensen, niet stil kan zitten en moet ingrijpen.
Er zijn, sinds 7 April 1945, al heel wat vergunningen (ruim 900) voor samenwoning of voor een vrije woning afgegeven.
En dat zijn dan de „bekende” gevallen.
We mogen aannemen, dat er ook nog enige honderden gevallen van vrijwillige samenwoning zijn. daterend uit voorgaande jaren, die op het Gemeentehuis niet bekend zijn.
Volgens welk systeem wordt er thans gewerkt, om de „daklozen” onder te brengen?” luidde onze volgende vraag.
Het grote woningtekort is aanleiding geweest tot de bepaling, aldus de Burgemeester, dat alleen-wonenden en 2-persoonsgezinnen, later ook 3-persoons gezinnen, verplicht waren inwoners te nemen.
Van dit systeem is men afgestapt.
Een 2-persoons gezin kan immers wel erg klein behuisd zijn, terwijl grotere gezinnen soms in huizen wonen, waar méér vertrekken beschikbaar zijn dan bij het kleinbehuisde 2-persoons gezin.
Thans is het dan ook zo, dat iedereen, ongeacht de gezinsgrootte, in principe tot het verlenen van inwoning verplicht is.
Het gaat alleen maar om de vraag- hoeveel vertrekken vaneen huis kunnen redelijkerwijze voor inwoning gevorderd worden
De gemeente heeft in 1948 tijdelijk een tweede woningcontroleur mogen aanstellen. Deze is in Maart, met zijn werk begonnen.
Alle woningen worden stelselmatig bezocht en gecontroleerd.
Aan de hand van dit onderzoek wordt vastgesteld, waar woonruimte over is.
Werkelijk „over” is natuurlijk zo goed als nergens woonruimte.
Het spreekt van zelf, dat een „salon” of “voorkamer ” normaal zeker geen luxe is.
Maar waar andere mensen dakloos zijn of zich op een onmenselijke wijze soms behelpen moeten, daar moet hoe onaangenaam dat ook is, zo’n kamer vaak ter beschikking kunnen komen.
De verdeling van woonruimten geschiedt overeenkomstig de woonruimtewet, waaronder we sinds l October van het vorig jaar leven.
Daarbij is de vroegere verordeningsbevoegdheid van de burgemeester overgegaan op het college van burgemeester en wethouders, dat wordt bijgestaan door een door de Raad benoemde adviescommissie van 5 leden.
De gang van zaken is nu als volgt:
Via het huisvestingsbureau komen rapporten der woningen bij de burgemeester, die deze doorzendt naar het college van B. en W. en naar de adviescommissie.
B. en W. en de adviescommissie zijn het eens met het vroeger door mij gevolgde beleid, alleen, zij hebben er enige uitbreiding aan gegeven, door de vorderingen van woningen niet te beperken tot de kleine gezinnen, maar zoals ik al opmerkte, tot alle gezinnen: niet de gezinsgrootte, maar
de grootte der woningen is doorslaggevend geworden.
Practisch gaat het nu zo, dat het huisvestingsbureau de gevallen van vordering voorbereidt. De beslissing is bij B&W, gehoord de adviescommissie.
Wordt tot vordering van woonruimte besloten, dan krijgt de belanghebbende daarvan kennisgeving en heeft hij nog gelegenheid eventuele ernstige bezwaren tegen de vordering bij de adviescommissie in te brengen.
De taak van B. en W. wordt er niet gemakkelijker door, doordat velen zich aan inwoning trachten te onttrekken, kamers worden zgn. tot kantoor gemaakt, slaapkamers moeten gereserveerd blijven voor uitwonende kinderen enz.
Het spreekt van zelf, dat B. en W. al deze gevallen op hun werkelijke noodzakelijkheid moeten toetsen.
Hoe zijn de vooruitzichten betreffende het woningvraagstuk ?” vroegen we verder.
„Die zijn in één woord droevig!” aldus de burgemeester.
De bewoonde huizen zijn in de regel slecht onderhouden, en de huiseigenaren zijn tot een goed onderhoud weinig genegen, vanwege de zeer hoge kosten en de lage huren, die de hoge onderhoudskosten vaak niet goed kunnen maken.
Het Rijk heeft nu wel een premie-regeling in het leven geroepen, voor verbetering van woonhuizen en eventueel voor verbouwing van één gezinswoning tot twee of meer gezinswoningen, doch de voorwaarden voor deze premieverlening zijn van dien aard, dat het zeer de vraag is, of met deze regeling op ruime schaal te werken is.
In het bijzonder is b.v. een bezwaar de voorwaarde, dat de woning na verbouwing of verbetering moet voldoen aan de eisen der bouwverordening. Dat is namelijk juist met die woningen, die het hardst verbetering nodig hebben, niet het geval.
We zien dan ook door veroudering verslechtering in feite inkrimping van de woningvoorraad, tegenover een toename der bevolking.
„En hoe staat het met de nieuwe bouw?” vroegen we.
„De nieuwbouw is voorlopig als een druppel op een gloeiende plaat. Natuurlijk worden er, gelukkig, weer gezinnen door geholpen, maar we lossen er voorlopig het woningtekort niet mee op.”
Aan de gemeente is een zeker „bouwvolume” toegestaan.
Volgens de financieringsregeling 1947 kon tot 1 Jan. 1948 buiten dit volume ook nog eventueel gebouwd worden, b.v. woningbouw voor industriedoeleinden.
Voor 1948 is aan Winterswijk evenwel toegestaan 87 woningen, van elk 260 kub. meter inhoud te bouwen.
Buiten dit volume van 87 x 260 kubieke meter mag dit jaar in Winterswijk niet gebouwd worden.
Wanneer dus particulieren bouwen, dan wordt hun bouwvolume in minderin gebracht op de 87 x 260 kub. meter.
En waar particulieren meestal grotere huizen bouwen, betekent dit in feite een vermindering van het aantal woningen.
Zoals de toestand thans is, geloof ik niet dat de gemeente dit jaar méér dan de 30 aanbestede woningen gereed zal krijgen.
Hoeveel nieuwe woningen heeft Winterswijk nodig om het woningtekort op te heffen ?
De wederopbouw berekende ons woningtekort in 1947 op 568.
Behalve deze 568 huizen zijn steeds nieuwe woningen voor de normale bevolkingstoename nodig.
„Wederopbouw” wil het woningtekort in 13 jaren opheffen en komt daardoor tot de volgende berekening:
Woningtekort: 568 : 13 is 44 woningen p j.
Woningen nodig voor de bevolkingstoename: 36 woningen p. j.
Totaal 80 woningen p. j.
Wij zijn het evenwel met deze cijfers niet eens.
De normale bevolkingstoename eist méér dan 36 woningen per jaar.
Van 1940 tot 1946 was de gemiddelde bevolkingsaanwas 310 zielen.
De gemiddelde gezinsgrootte in Winterswijk is 4.13.
310 : 4.13 is 75, dat wil dus zeggen, dat gemiddeld voor 75 gezinnen per jaar een nieuwe woning nodig is.
Tenminste theoretisch bezien.
In de practijk blijkt deze behoefte aan woningen wegens huwelijk, vestiging (minus vertrek en overlijden) nog groter te zijn en ligt ze bij de 87 woningen per jaar.
Het gemeentebestuur stelt zich dan ook op het standpunt, dat voor inhaling van het woningtekort en ter voorziening in de normale behoefte wegens toeneming van de bevolking nodig zijn: 44 plus 87 Is 131 woningen
per jaar.
Voor iedereen moge dus de moeilijke situatie duidelijk zijn wanneer
ik al dit cijfermateriaal nog eens als volgt samenvat:
..daklozen” 460
In aanbouw 86 woningen.
In voorbereiding 30 woningen.
Nodig per jaar 131 woningen.
Men moge begrijpen: zonder verplichte inwoning op vrij grote schaal is in de ogenblikkelijke woningnood niet te voorzien.
En voor deze noodoplossing ls nodig heel veel goede wil en medewerking van alle bij dit probleem betrokken partijen.”
Tot zover Burgemeester Kneppelhout, die wij gaarne dankzeggen zeggen voor zijn mededelingen over dit belangrijke onderwerp.
‘besloten 1
Salomon Toebes en Steven Hendrik Meerdink zijn boezemvrienden.
Salomon 49 is getrouwd met Bertha van Dijk (47) en hebben samen een zoon van 13, Gerrit.
Steven Hendrik Meerdink is vrijgezel en woont samen met zijn 80-jarige vader en zijn 54-jarige ongehuwde zus.
Steven heeft een kruidenierswinkeltje aan de Wooldstraat 27 en Salomon werkt al meer dan 29 jaar op het gemeentehuis, waarvan de laatste 6 jaar als de secretaris van de burgemeester.
Beide zijn ze toe aan een welverdiende vakantie na een periode van harde arbeid. Ze besluiten enkele dagen naar Amsterdam te gaan.
Ook Bertha, de vrouw van Salomon had hem gezegd, maar eens even goed rust te nemen.
Woensdag 11 september 1918 neemt hij afscheid op zijn werk en zijn baas, Burgemeester Gerard van Nispen wenst Salomon fijne dagen inAmsterdam en een goede reis.
Vrijdagmorgen 13 september 1918 vertrekt Salomon dan eindelijk met zijn boezemvriend Steven met de eerste trein van station Winterswijk naar Amsterdam.
Ook Coenraad Donia (40) vervoegt zich bij Salomon en Steven.
Hij woont aan het Molenpad en is handelsreiziger in textiel. Ook hij moet naar Amsterdam en wil graag samen met de twee vrienden reizen.
Ook William van Otterloo, inspecteur bij de spoorwegen, vervoegt zich in de trein. Ook hij moet naar Amsterdam.
William van Otterloo is de vader van Jan William van Otterloo, de beroemde dirigent die in 1970 zal omkomen bij een auto-ongeluk in Melbourne en grootvader van de beroemde componist Rogier van Otterloo.
In Apeldoorn worden meerdere coupe’s aangekoppeld.
De Winterswijkse boezemvrienden zitten in een van de eerste coupes. Coenraad Donia treft op het station een bevriende relatie aan en besluit nadat hij afscheid heeft genomen van Salomon en Steven zich bij zijn relatie te voegen, die een plaats heeft in een van de laatste coupes.
Na Hilversum zijn ze bijna in Amsterdam waar de trein om 10.40 moet aankomen. Er is daarna nog een stop op station Weesp. Het is 10.25
Bij het oprijden van de helling van het station Weesp naar de brug over het Merwedekanaal (later Amsterdam-Rijnkanaal genoemd) slaat het noodlot toe. De machinist merkt dat de grond onder de trein wegzakt.
Met alle kracht brengt hij de remmen in werking en weet locomotief net op de brug tot stilstand te krijgen. Echter het leed zal toeslaan.
Drie houten treinstellen, waarin ook Salomon en Steven zaten, zakten van het talud af en schoven in en op elkaar. Het werd een complete chaos.
De laatste rijtuigen van de 11 rijstellen van de trein ontspoorden wel, maar bleven op de spoorbaan staan.
Een vreselijk moment van verdwazing gevolgd door langdurig gegil en gekrijs. De hulpverlening kwam al snel opgang, ook door een grote groep militairen die in de buurt waren. Vanuit Amsterdam kwamen doctoren en verplegend personeel, evenals een Rode Kruistrein.
In totaal zullen er 41 doden en 42 gewonden vallen bij deze grootste treinramp in de Nederlandse geschiedenis tot 1962.
Salomon Toebes en Steven Meerdink kwamen beiden om. Willem van Otterloo raakt zwaar gewond en zal tot in de december in het ziekenhuis verblijven. Coenraad Donia bleef ongedeerd had zijn leven te danken doordat hij in Apeldoorn van coupe wisselde.
Dinsdag 17 september 1918 kwamen Salomon en Steven met de trein van 13.18 aan op station Winterswijk, waarna ze beiden dezelfde middag nog begraven werden op de algemene begraafplaats.
Salomon Toebes om 14.00 uur en Steven Meerdink om 16.00 uur.
Salomon Toebes ernstige zieke vrouw overlijd in juni het jaar erop en zoon Gerrit blijft op 13-jarige leeftijd alleen achter.
Hij gaat naar familie in Zelhem en zal later eerst terug komen naar Winterswijk om te trouwen met Barendina Meijerink.
voordat beiden zich vestigen in Den Haag, waar Gerrit inmiddels ook de titel Mr. mag dragen,
Het kruidenierswinkeltje van Steven Meerdink, die bekend stond als echte kindervriend, aan de Wooldstraat (nu Kruidvat) wordt m.i.v. 01 januari 1919 overgenomen door knecht Gerrit Jan Oonk, die deze tot 1953 zal voortzetten.
Hans Tenbergen, 2022
Gemeente-secretaris
Bestuurslid Volksfeest
Geb: 06-11-1869 Winterswijk
Ovl: 13-09-1918 Muiden
Echtg: 19-06-1898 Zelhem
Engelbertina Geertruida van Dijk (Bertha)
Geb: 25-02-1871 te Zelhem
Ovl: 02-06-1919 Winterswijk
Zoon:
Mr. Gerrit Willem Toebes
Geb: 12-08-1905 Winterswijk
Ovl:
Echtg:
Barendina Gerharda Meijerink
Geb: 29-12-1905 Winterswijk
Ovl: 14-08-1970 (64)
Kruidenier -Wooldstraat 27
Kindervriend -leider kinderspelen
Geb: 27-04-1866 Winterswijk
Ovl: 13-09-1918 Muiden
Verzorgde zijn 80-jarige vader -koopman/winkelier(1831-1921) en zijn ongehuwde zuster (1864-1944)
Mede-reiziger
Geb: 05-05-1878 Franeker
Ovl:10-02-1958 Vlieland (79)
Agenturen in textiel
Molenpad 2
Geb: 09-05-1869 Utrecht
Ovl: 19-09-1936 Scheveningen
Insp.H.IJ.S.M. m.i.v.01-04-1916.
Vader van Jan Willem Otterloo 1907 winterswijk-1970 – dirigent
Grootvader van Rogier van Otterloo (1941-1988)
componist, arrangeur, pianist en dirigent.