Kastanjelaan 92
Constatering:
Hakkelerkampstraat 50
Constatering:

Herman Rensink
Echtg: 09-06-1957
Dinie Harbers

1969: Vestiging Klokkenfabriek

Nieuwe Wint.Courant, 1972

De heer H. Rensink, Hakkelerkampstraat 50, had als jongeman van amper twintig ook een hobby: hij moest wat knutselen om te verkopen.
Er is een bedrijf uitgegroeid. En zijn bedrijf is zijn hobby gebleven.
Hij was van zijn beroep machine-bankwerker en electricien, bij Nijhuis Machinefabriek. In z’n vrije tijd knutselde hij mooie dingen, om te verkopen. Eerst waren het schemerlampjes.
Maar z’n ervaring daarmee was een teleurstelling: zijn schemerlampjes waren duurder dan ze in de winkel waren!
Daardoor waren zè onverkoopbaar. Maar een teleurstelling bleek voor de heer Rensink niet iets om bij de pakken neer te zitten.
Van een teleurstelling moet je leren”, zegt hij.
En hij begon met wat anders.
Met speelgoed. Wagentjes van hout. Hij ging er mee naar Nijmegen, presenteerde z’n hele leuke wagentjes aan diverse winkelbedrijven, doch weer had hij de wind tegen: juist in die tijd kwam het plastic speelgoed aan de markt. Houten speelgoed wilde niet meer.
Toen kreeg hij in z’n vrije tijd s’avonds thuis werk van een kleine klokkenfabriek: zo leerde hij de klok kennen en dat deed hem verlangen zelf klokken te maken.
Hij bestelde het mechanisch gedeelte, het elektrisch lopend uurwerk, bij een bekende uurwerk-fabriek en bouwde zelf het kastje er om heen.
Het werden z.g. penduletjes. En toen kwam zijn succes!
Hij wist bijzonder mooie modellen te maken!
Hij maakte z’n eerste 50 penduletjes, trok met een koffer vol er van op reis naar Arnhem, liep bij V&D binnen en plaatste zijn eerste order van dertig klokjes! Op z’n twintigste jaar!
Zo kwam hij in de klokken-bussines, hij verkocht er steeds meer, omdat ze mooi en goed waren, zijn bedrijvigheid groeide tot een bedrijf, met personeel, hij moest z’n ontslag uit z’n betrekking nemen, hij breidde z’n klokkenbedrijf uit en wie nu zijn bedrijf ziet, begrijpt dat de klokken van de heer Rensink het doen: ze zijn bijzonder fraai en vliegen weg!
Later namen de bestellingen toe: b.v. een grossier nam duizend klokken tegelijk…. Daarna begon hij met Zaanse klokken.
Het ging goed, het werd hard werken.
Maar zijn werken bleef hobby!
Zelf een bedrijf hebben, dat uitbouwen tot wat goeds, was en bleef zijn grote plezier! De grossiers in klokken uit het westen van ons land kwamen naar de Hakkelerkampstraat in Winterswijk, om klokken te kopen Hij maakt nu zo’n vijftien modellen stijlklokken, en de zaak heeft zich allengs uitgebreid. In 1969 vestigde hij zich zelf als klokkenfabriek en begon, samen met zijn vrouw, de fabricage en de verkoop van de klokken. Nu is het een flink bedrijf geworden, met personeel.
Hij maakt nu klokken van een goede f 100 tot f 1000 per stuk. Zijn vrouw en hij zelf hebben er nu jaren lang voor gewerkt, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Dat kan als je werk ook je hobby is!
De heer Rensink gaat altijd zelf op reis om z’n waar te verkopen.
„Daar leer je van”, zegt hij. „Daar leer je van, wat de behoefte is.
M’n eerste les is immers geweest, dat ik wat maakte .zonder dat ik wist of het ook te verkopen was.”