Rijwielen, Naaimachines, Lederwaren
Weurden 15/17-1
F.Besschers (frits)
Geb; 11-06-1915
Ovl: 16-09-1997
A.Besschers-Langwerden (Annie)
Geb: 15-04-1916
Ovl: 08-10-2013

ZIE OOK FIETSENZAKEN

Misterstraat 58
Gasthuisstraat 60

Johan Bernard Geltink
Geb:26-05-1887 Winterswijk
Ovl:
Echtg.: 17-04-1914 Winterswijk: Berendina Hermina Bruins
Geb:
Ovl.:

Tobias Wevers
Geb: 08-05-1830
Ovl: 21-04-1878 Winterswijk
Echtg: 25-10-1867 Winterswijk
Johanna Cornelia Oostrum
Geb: 01-05-1831 Leiden
Ovl: 14-12-1904 Winterswijk

Zoon

Harmen Jan Wevers
Geb:03-10-1873 Winterswijk
Ovl: 16-06-1933 Hengelo
Echtg: 14-06-1905 Zutphen
Antonia Jacoba Borninkhorst
Geb: 18-05-1875 Zutphen
Ovl: 02-11-1914 Winterswijk
Echtg: 15-09-1917 Egmond aan Zee
Johanna Wilhelmina Breekveldt
Geb: 28-07-1887 Winterswijk
Ovl: 04-10-1969 Winterswijk

Kleinzoon

Tobias Wevers
Geb: Jan.1919
Ovl:
Echtg:
Annie te Brake
Geb: 1941
Ovl: 2017

Misterstraat 3

Anny Wevers –  te Brake

NOOIT MEER SNUFFELEN TUSSEN HET LEER VAN WEVERS

In 1893 begon haar schoonvader, opticien van beroep, een optiek en lederwarenwinkel aan de Misterstraat 3 in Winterswijk.
Nu ruim een eeuw later, houdt eigenaresse Anny Wevers (59) het voor gezien. Na 29 juli is de lederwaren- en tassenzaak niet langer open en is de naam van de familie Wevers niet meer verbonden aan de winkel.
‘Het is nu tijd voor iets anders’. 

WINTERSWIJK –
In de 38 jaar dat ze in de winkel heeft gestaan, heeft Anny Wevers heel wat om zich heen zien veranderen. Zo kreeg Winterswijk een echte winkelfunctie en onderging de Misterstraat een metamorfose. “En niet te vergeten de Duitsers, die Winterswijk ontdekten op hun ‘Butterfahrt’.
tegenwoordig lijkt het hier op zaterdag wel ‘Zandvoort’, beschrijft Wevers.
‘Je kunt echt over de koppen lopen. Dat is de afgelopen jaren heel hard gegaan, met die toename van het winkelend publiek.’

Nadat de Winterswijkse in 1962 op 21-jarige leeftijd trouwde, hielp ze vanaf het begin mee in de winkel van haar schoonouders. De verkoop en vooral de inrichting van de zaak bleken nny-Wevers erg goed te liggen.
‘Ik wilde het anders doen dan anderen’, verklaart ze. ‘En ik denk dat ik ook altijd wel anders ben gebleven, hoor.
Modern en met nieuwe ideeen. Weet je, ik was een van de eersten die buiten in de portieken rekken met tassen neerzette.
Dat kenden ze hier nog niet. De lederwarenzaak werd Anny’s lust en haar leven. geanimeerd vertelt ze over al die jaren in de winkel, die eigenlijk nooit gingen vervelen. ‘We hebben naast de lederwaren, ook een hele tijd pijpen en luxe aanstekers verkocht, dat lag me heel goed, ik wist er alles van. Maar ja, een jaar of twaalf geleden zijn we daar mee gestopt. Niemand rookt toch meer pijp? Er zijn nu weer andere dingen. Tegenwoordig  moet men de handen trouwens ook vrij hebben, om te bellen met zo’n mobieltje, haha.’

Het interieur is altijd een belangrijk aspect geweest voor Wevers, want ‘de sfeer moet goed zijn’. ‘Het is geen praktische ruimte’, kijkt ze om zich heen naar de nagenoeg lege schappen van de winkel.
Maar wel een hele gezellige. Het heeft iets huiselijks, de drempel om binnen te komen is laag en je kunt lekker snuffelen. Ach, ik heb hier van alles geprobeerd, dan stond ik weer met een breekijzer in de etalage, dan moest dat weer anders. Ik heb zelfs een tijdje zijde gesponnen in de zaak, hing er ook kleding in de rekken. Ik ben gek van mode, altijd geweest.’

Het besluit om te stoppen en meer tijd vrij te maken voor hobby’s, was niet eenvoudig.
‘Het is best heel emotioneel om de zaak te verkopen’, knikt Wevers. ‘Met Elvira werk ik bijvoorbeeld al zeventien jaar samen. Maar ik heb zoveel ideeen en plannen die ik al tijden uit wil werken. En om dat te doen, moet ik dit eerst hebben afgesloten. het is nu tijd voor leuke dingen, een winkel brengt ook zorgen met zich mee’.

Dichten, verven, werken met textiel of een atelier aan de woning boven de winkel beginnen; wat Annie Wevers precies gaat doen, dat weet ze nog niet. Ík wil van alles. Maar ik denk wel dat het erg wennen is, dat ik die bedrijvigheid van de winkel erg zal missen’.

Tubantia, 06 Juli 2000