KATE                                    19 jaar
Roepnaam: Rijkel
Voornamen: Rijkel
Geboren: 04-05-1924 te Winterswijk
Overleden: 06-01-1944 te Buchenwald
Begraven:
Ouders:Hendrik ten Kate (03-03-1897 te IJlst-overl.05-03-1973 te Emmen) en (20-08-1922 te IJlst) Anna Petronella Geerts Drenth (12-10-1897 Wildervank-overl.15-09-1988 te Emmen)
Beroep: Leerling HBS ,Bankwerker
Woonadres:Plataanlaan 48 (1922-1925) te Winterswijk 
Groep: Verzet
Erelijst van Gevallenen 1940-1945, pag.972, no.12

Als de oorlog uitbreekt, zit Rijkel nog op de HBS. Daarna wordt hij bankwerker en helpt hij het verzet.
Op weg naar Engeland wordt hij in Frankrijk gearresteerd en naar doorgangskamp Royallieu bij Compiègne gebracht. Op 25 juni 1943 wordt hij met een grote groep op transport gezet naar concentratiekamp Buchenwald. In zijn transport gaan 62 Nederlanders mee incl. 20 Engelandvaarders mee: Hubert Kerres, Leo van Lamsweerde, Albert Spree, Hendrik Wijnhorst.

Hij is op 6 januari 1944 in Buchenwald-Dora overleden. Zijn naam staat in het Dodenboek van Ravensbrück.

Bron: Museum Engelandvaarders, Noordwijk

Het verhaal gaat dat hij samen met een vriend met de trein is vertrokken om Engeland te bereiken. Ik meende dat ze via Zwitserland wilden. Eén verhaal gaat dat ze in België al gepakt zijn, de andere heeft het over Frankrijk. Hij zou samen met die vriend uit trein zijn gestapt op een perron. Daar is Rijkel opgepakt en zijn vriend niet. Er is een versie die zegt dat ze afspraken dat de één aan de ene kant uit de trein zou stappen en de andere aan de andere kant en dat Rijkel in de handen van de Duitsers liep. Het kan ook zijn geweest dat één van de twee een boodschap is gaan doen, terwijl de ander op het station is gebleven. 

2019: Imco ten Kate, neef 

De vader van Rijkel is onderwijzer aan de nieuwe Christelijk ULO van 1921-1925 aan de Vredensestraat 

In 1925 wordt hij hoofd v.d. ULO in Doesburg.

KAPPERS                                    28 jaar
Roepnaam: Kees
Voornamen: Cornelis Hendrikus
Geboren: 25-07-1916 te Winterswijk
Overleden: 05-09-1944 te Budel
Begraven: Erebegraafplaats te Budel – Dorplein
Ouders: Cornelus Hendrikus Kappers (30-05-1864 te Winterswijk-overl.15-04-1938 te Winterswijk) en (getr.23-11-1905 te Oudshoorn) Elizabeth Jacoba Vellekoop  (22-03-1873 te Oudshoorn-overl.09-01-1951 te Winterswijk)
Partner:  J. Wilterdink (verloofde)   Geb: te 
Beroep: Grenscommies
Woonadres: (1920 Markt 25) te Winterswijk          
Groep: Verzet
Erelijst van Gevallenen 1940-1945, pag.552, no.8

Kees Kappers werd geboren op 25-7-1916 te Winterswijk. Zijn vader was rijwielhandelaar-hersteller op de markt 25 aldaar.
Kees kwam uit een orthodox-protestants gezin.
Toen Kees geboren werd was zijn vader al 52 jaar. Kees was de laatste in het gezin met nog vijf zussen en twee broers.
Na de ULO  volgde kees de Groen van Prinstererschool te Doetinchem om opgeleid te worden als onderwijzer..

Na zijn afstuderen was hier geen werk in te vinden en ging hij werken in een Spiegelfabriek.  
In 1938 kwam hij als grenscommies in dienst van de belastingdienst. Eerst op kantoor en later in de buitendienst.
Zijn eerste standplaats was Vaals, daarna in Berg aan de Maas en tenslotte in Budel aan de Belgische grens. 
Hier was hij in kost bij de zusters van het klooster.

Kees was verloofd met Jo Wilterdink, eveneens uit Winterswijk en familie van Meester Wilterdink, hoofd School M  die zich in Winterswijk in het verzet bezig hield en een tijd in Vught gevangen heeft gezeten.
Ook Kees verloofde Jo Wilterdink had als onderwijzeres gestudeerd.
Als Jo vanuit Doetinchem Kees opzocht in Budel, maakten zij vaak fietstochtjes door de omgeving rond Budel.

Kees was grenskommies in de plaats Budel, in het uiterste zuiden van Brabant aan de Belgische grens. 
Toen de oorlog uitbrak begonnen Kees en zijn vrienden met ondergronds werk. O.a. vanaf 1942 samen met Jan Zandvliet, werkzaam bij de marechaussee en afkomstig uit Rotterdam.
De verzetsgroep werd ook wel de Hollandse Nationale Brigade  genoemd, Daarin zaten naast o.a. Kees, Jan Zandvliet en Niek Schallenberg nog vier geboren Budelanders: Theo Stevens, Antoon van der Putten, Leo en Martin Looymans.

Veel werd er samengewerkt met de grote Belgische verzetsorganisatie ‘De witte Brigade’. 
Het verbergen en doorzenden van vluchtelingen, het verbergen van piloten en parachutisten en het hulp bieden aan Joodse onderduikers. 
Op 28 mei 1944 stort er in Budel een Halifax bommenwerper neer, waarbij vier bemanningsleden omkomen. 
De Canadees piloot Donald Rutherford overleefde met drie anderen de crash en Donald wist met behulp v.d. familie Meijer en geholpen door douaniers, welke tot de verzetsgroep behoorde, een veilig heenkomen te vinden. 

Kees Kappers verzorgd hem enkele maanden, maar op een gegeven moment wordt de situatie nijpend en wordt besloten de piloot over te dragen aan het Belgische verzet, welke daarna met de trein veilig  Luik weet te bereiken. 
Het zal zo vlak voor 2 september 1944 geweest zijn dat deze overdraging aan het Belgische verzet zal hebben plaats gevonden.

———————————————————————————–
Het zal zo vlak voor 2 september 1944 geweest zijn dat deze overdraging aan het Belgische verzet zal hebben plaats gevonden.
Op 2 september weet Kees tijd te vinden om zijn moeder in Winterswijk een brief te sturen:

Dorplein, 2 september 1944

Lieve Moeder en Bep,

Het is Zaterdagmorgen, 11 uur, ik ben vrij tot dinsdag en zou naar huis gegaan zijn waar ik ook erg veel zin in had. Maar het gevaar wat er telkens dreigt door beschietingen en bombardementen dat elke dag erger wordt heeft me er van teruggehouden. Gisterenmorgen om half acht zou ik gaan. Ik had nachtdienst gehad.

Ik besloot echter te wachten tot het zou gaan regenen ‘s middags. ’s Morgens was het helder. Die regen kwam ook inderdaad maar de vliegers bleven ook niet weg. Het was hier gisteren, vooral ’s morgens, raak in Limburg en Brabant. Ik was nog even naar bed gegaan maar om half tien hoorde ik een paar jagers naar beneden komen. Ik eruit en voor mijn raam zag ik met de verrekijker heel duidelijk dat ze op de spoorlijn neerdoken en een trein tot doel hadden uitgezocht. Na een paar flinke roffels trokken ze omhoog en verdwenen naar België maar kwamen even later terug en begonnen opnieuw. Het was een Duitse troepentrein die wel kapot is. Of er doden bij waren weten we niet. Zo dichtbij overdag had ik dit beschieten van een trein nog niet meegemaakt. Het was op de lijn Eindhoven – Weert waar ik langs moest. Ik vond het wel een waarschuwing voor me alsof die vliegers zeggen wilde “pas nu op en als je niet moet blijf dan thuis”. Nou ik ben hier thuis gebleven.

In Roermond hebben ze talrijke treinen beschoten in Sittard naar men zegt het station kapot in Vlodorp een munitietrein de lucht in verder nog bruggen over de Maas stuk. Zo gaat het hier. Het is te voorzien

We liggen niet ver meer achter het front en de wegen en kanalen enz. waarlangs de Duitsers terugtrekken worden ook bestookt. In Frankrijk gaat het kolossaal snel. Lees de krant maar. Ze zitten zo in België en ik reken op nog 2 a 3 weken dan zijn de Tommies ook in Den Haag. Ik schrijf dit wat uitvoerig om U te waarschuwen. Moe, ga nu maar niet meer naar huis toe en blijf waar je bent. Het wordt te gevaarlijk!. Wees voorzichtig en als het zover is blijf dan binnenkamers. We hopen elkaar toch na de bevrijding allen toch weer gezond terug te zien. Het kan ook anders gaan natuurlijk gelukkig weten we niets vooruit!. Wij zitten er nog veel dichterbij dan jullie. Jo (auteur: Jo Wilterdink was zijn verloofde) heb ik gebeld en gezegd dat ik niet kom. Ze vond het jammer maar verstandig. We wachten nu tot na de oorlog. Het zal nu gauw gedaan zijn hier ten minste. Laat Gre maar thuis bij tante blijven dan heeft die ook gezelschap. Ik kreeg een lange brief van tante Sientje. Keurig gestelde zinnen en zonder fouten, bijna! Een prestatie hoor als nooit schrijft en tegen de 80 loopt. Of Piet (auteur: Piet Kappers is zijn broer) nog hier komt weet ik niet, in verband met de dingen die gebeuren gaan, is het misschien beter van niet. Wij hebben hier weer eens een huiszoeking gehad. Ze zochten goed maar vonden niks. Het zal de laatste misschien geweest zijn.  Dank voor je brief Bep. Met oom gaat het wat beter. Nu moe, het zou toch fijn zijn als hij de vrede nog mee kon beleven want dat zal toch wel iets heerlijks zijn, He!. Nieuws is hier verder niet. De sluis bij het kanaal van Weert is de lucht in gesprongen nu kan er geen schip meer door en hebben we niets te doen op de kempen.

Nu moeten we weer velddienst doen en nachtdienst. Voor ons dus een strop. Maar voor de goeie zaak moesten we het over hebben. Hier gaat het verder best en ik hoop voor jullie hetzelfde. Rust maar goed uit. Daag groeten aan alle bekenden vooral oom het beste vrienden en Gre en jullie beiden een,

Zoen van Kees.

(De brief is op zaterdag geschreven en Kees verteld daarin dat hij Dinsdag weer aan het werk moest. En dat wordt de fatale dag.)
——————————————————————————

Had de Hollandse Nationale Brigade -groep in opdracht van het Belgische verzet al in de nacht van 25 op 26 augustus een sluis in de Zuid-Willemsvaart t.h.v. Weert opgeblazen, nu kwam Radio Oranje op 4 september met het verzoek om spoorlijnen te saboteren in opdracht van de geallieerden. Het oog viel op de lijn Hamont-Weert, waarover Duitse militaire transporten gingen. Dezelfde avond nog wist de sabotage-ploeg de lijn onklaar te maken.

Op 5 september (Dolle Dinsdag) ‘s morgens om 11.00 uur derailleerde niet de verwachte trein, maar een trein met SS-soldaten met krijgsgevangenen en gewonde militairen. Het baanvlak raakte volkomen geblokkeerd. 

Er vielen tientallen slachtoffers en gewonden.

De Duitsers zetten hierdoor een drijfjacht op om de daders op te sporen, welke op hun beurt een veilig heenkomen zochten in het riet van de Peel. Door verraad door NSB-ers wisten de Duitsers zes leden van de sabotage-ploeg  op te sporen en zij werden op beestachtige wijze vermoord. 

J. Zandvliet, K.Kappers, Th.Stevens, A.van der Putten en de beide broers L.en M Looymans.

Samen met Jan Zantvliet werd Kees Kappers op 7 september om 14.00 uur in de namiddag in Dorplein begraven.
Op 3 september 1947 is Kees met zijn 5 andere verzetsmensen in een Eregraf ten ruste gelegd.

Bronnen:
Rene Vos, Budel – http://renevosbudel.nl/kees-kappers-vertelt-na-72-jaar-over-kees-kappers/
Niek Schallenberg – https://schallenberg.nl/cms1/verzet/witte-brigade/sabotageploeg/

Foto:Ab Wamelink

Foto: Ab Wamelink

JOLINK                                     26 jaar
Roepnaam: Gerrit
Voornamen: Gerrit Elbert
Geboren: 17-06-1918 te Drempt
Overleden:09-04-1945 te Neuengamme
Begraven: 
Ouders: Gerrit Jan Jolink (21-05-1886 te Drempt-overl.10-08-1957 te Winterswijk) en (getr.28-05-1909 te Steenderen) Gerritje Verbeek (29-10-1890 te Steenderen-overl.27-05-1964 te Winterswijk)
Partner:Geertruida Antonia Woestenesch (02-06-1922  te Winterswijk-overl.18-04-2005 Den Helder)
Trouwdatum:   te 
Kinderen:
Beroep:
Woonadres: Parallelweg 40  te Winterswijk
Groep: Verzet/werkweigering
Erelijst van Gevallenen 1940-1945, pag.968, no.6

Gearresteerd op 19-08-1944 
Amersfoort: 26-08-1944 – 08-09-1944
Aangekomen Neuengamme: 10-09-1944

Verhaal door M Jolink – 08-05-2018

12 jaar geleden maakte ik samen met mijn ouders met Vriendenkring Neuengamme een 4 daagse reis naar Neuengamme. Mijn opa Gerrit Elbert Jolink is hier omgekomen, maar veel informatie hierover hadden we niet. Mijn vader, geboren op 1 oktober 1944 heeft zijn vader nooit gekend. Tijdens deze reis leerde ik Wim Aloserij kennen waar ik al snel ademloos naar zijn verhalen luisterde. De positiviteit en humor van deze bijzondere man bleven mij bij. We bezochten het strand bij de Lubecker bocht waar de Cap Arcona, Thielbeck en Athen gebombardeerd waren, we bezochten Wobbelin, een bijkamp van Neuengamme waar foto’s die direct door de geallieerden gemaakt waren na de bevrijding, de bittere realiteit lieten zien van het Nazi moordregime. In stilte hoopte ik dat mijn opa niet in Wobbelin, maar ook niet in de Lubecker bocht was omgekomen.

In Neuengamme kwamen we als eerste achter de werkelijke overlijdensdatum van mijn opa, er waren er namelijk wel 3 in omloop. Overleden op 9 april 1945. Hoe en waar wisten we niet precies, en Wim Alosery verwees ons naar een gebouw in het kamp waar we meer informatie konden krijgen. Hier kwamen we er achter dat mijn opa tijdens puinwerkzaamheden in Hamburg is omgekomen. Als gevangene verbleef hij in een schoolgebouw.

Afgelopen week overleed Wim Alosery, hier was ik even stil van. Het boek De laatste getuige van Frank Krake had ik al in mijn bezit en heb deze in een adem uitgelezen. Wat een indruk heeft dit gemaakt, en wat een beeld heeft dit gegeven over de laatste 7 maanden van het leven van mijn opa! Want hij zat samen met Wim Aloserij in hetzelfde transport van Amersfoort naar Neuengamme, belandde ook in Husum Schwesing, en keerde ook weer terug in Neuengamme om op 28 februari 1945 naar het buitenkamp Hamburg overgeplaatst te worden. Volgens Wim Alosery waren de puinwerkzaamheden in Hamburg het vreselijkste lot wat je als gevangene kon treffen. Na het lezen van het boek kan ik niet anders concluderen dat je Neuengamme en bijkampen alleen maar kon overleven met een groot portie geluk en slimmigheid.

8 jaar geleden heeft mijn vader in kamp Amersfoort de persoonlijke bezittingen van mijn opa teruggekregen. Zijn portemonee met persoonsbewijs perfect bewaard, al bijna 70 jaar! Dat gevangenen als varkens behandeld werden, maar hun persoonlijke bezittingen perfect bewaard werden, laat mij nog altijd in verwarring…..

Bron: Oorlogsgravenstichting

JANSEN                                      19 jaar
Roepnaam: Johan
Voornamen:Johannes Jacobus
Geboren: 26-04-1925 te Zutphen
Overleden:02-12-1944 te Neuengamme
Begraven:
Ouders: Gerrit Jan Jansen (14-05-1895 te Zutphen- overl.–.–.– te ) en (getr.30-05-1917 te Zutphen) Wilhelmina Frederika Heuvelman (02-03-1896 te Zutphen-overl…-..-.. te)
Beroep: Rijksambtenaar
Woonadres:P.J.Troelstrastraat 21 Winterswijk
Groep: Verzet/kamp
Erelijst van Gevallenen, pag.967, no.12

Zus Johanna Jansen is op 28-10-1939 getrouwd met Abraham Gossink
Bram en Annie zijn naar Ochten verhuisd rond 1975.
Bram is overleden in 1978 op 64 jarige leeftijd en Annie heeft tot haar dood in 2012 gewoon in Ochten.

Toen Jan Jansen werd gearresteerd was zijn vader conducteur op de trein waarop hij afgevoerd werd.

Een andere Winterswijker die zijn verzetswerk met zijn leven moest betalen, was Jan Jansen. Deze werkte op het Arbeidsbu­reau. In oorlogstijd bleek dat een instelling te worden, dat als een soort slavenexport-bureau dienst deed.
Jan Jansen probeerde door het verstrekken van valse papieren zoveel mogelijk mannen van tewerkstelling in Duitsland te vrijwaren en daar had hij veel succes mee. Helaas werd één geval door de toenmalige directeur van het Arbeidsbureau ontdekt, de NSB-er Kooymans. Deze liet Jansen arresteren en voor de Sicherheits Dienst leiden. Zijn gevangenneming heeft geen gevolgen voor anderen gehad.

Vanuit de gevangenis in Arnhem werd hij overgebracht naar het concentratiekamp in Amersfoort. Eind september 1944 werd hij doorgezonden naar het beruchte Duitse concentratiekamp Neuen­gamme bij Hamburg.
Van hier kwam hij in het “vernietigingslager Husum” voor zeer zware arbeid. Hier stierven velen binnen zeer korte tijd. Degenen die dit overleefden gingen terug naar Neuengamme en zo ook Jan Jansen.
Hier overleed hij op 2 decem­ber 1944 op 19-jarige leeftijd.

Het kamp Husum-Schwesing lag in Noord-Friesland. in het toenmalige Engelsburg (tegenwoordig een deel van Schwesing) en op ca. 5 kilometer ten noordoosten van Husum. 

Het kamp werd op 26 september 1944 in gebruik genomen als onderdeel van een veel grootschaligere fortificatie, bekend als de Friesenwall. Het kamp bestond uit negen barakken, waarvan er een voor de verzorging van zieken bestemd was.

Het kamp heeft slechts drie maanden bestaan. Gedurende de herfst van 1944 hebben er in totaal 2500 mensen uit 14 landen gevangen gezeten, van wie tussen de 300 en 500 dit verblijf niet overleefden. Het overgrote deel van de slachtoffers was Nederlander. Op 25 september werden ca. 1500 gevangenen met veewagons van de Deutsche Reichsbahn vanuit Neuengamme hierheen gebracht, op 20 oktober volgden nog eens 1000 gevangenen afkomstig uit Neuengamme.

Het kamp stond van september tot november 1944 onder leiding van Hans Hermann Griem, een SS-Untersturmführer.

De gevangenen moesten in het moerassige gebied onder toezicht van de kapo’s allerlei werkzaamheden ten behoeve van het Duitse leger verrichten, zoals het graven van tankgrachten. Ze stonden daarbij de hele dag in het koude water. ’s Morgens en ’s avonds werden ze door de straten van Husum gedreven. De inwoners van Husum moesten ook lijken naar het kerkhof brengen.

In december 1944 was de Friesenwall als gevolg van de nieuwe militaire situatie nutteloos geworden, waarop het kamp Husum-Schwesing werd opgedoekt. Alle overlevenden werden teruggebracht naar Neuengamme, waaronder ook Jan Jansen.

IKING                                      21 jaar
Roepnaam: Henk
Voornamen:Hendrikus Bernardus Josephus 
Geboren: 25-03-1923 te Winterswijk
Overleden:02-11-1944  te Husum-Schwesing
Begraven: Ereveld Loenen Vak C-133
Ouders: Hendrikus Bernardus Wilhelmus Iking (29-04-1890 te Winterswijk-overl.11-01-1976 te Winterswijk) en (getr.06-06-1922 te Winterswijk) Johanna Beernink (10-12-1896 te Winterswijk-overl.27-07-1947 te Winterswijk)
Beroep: Ambt.dir. belastingen
Woonadres:Misterstraat 25 Winterswijk
Groep: Verzet/kamp
Erelijst van Gevallenen 1940-1945, pag.965, no.3

Henk Iking werd als onderduiker opgepakt. Daarvoor heeft hij in arbeidsdienst gezeten, maar werd in Baarle Nassau gearresteerd en overgebracht naar Amersfoort. 

Begin september 1944 is hij naar Husum overgebracht, waar hij op 2 november 1944 is overleden. 

HUITINK                                      54 jaar
Roepnaam: Johan 
Voornamen: Johannes Bernardus
Geboren: 07-01-1891 te Groenlo
Overleden:09-03-1945  te Winterswijk
Begraven: 
Ouders: Johannes Bernardus Huitink (14-05-1854 te Groenlo-overl.17-04-1903 te Groenlo) en (getr.10-10-1888 te Groenlo) Johanna Mulder  (23-08-1857 te Borculo -overl.10-12-1926 te Groenlo)
Partner: Maria Henrica Backs  (24-03-1892 te Winterswijk- overl.09-04-1942 te Winterswijk)  
Trouwdatum:24-07-1914 te
Kinderen:
en Berendina Hendrika Ubbink (06-02-1898 te Bredevoort- overl…-..-..te)
Trouwdatum:..-..-..  te 
Kinderen:
Beroep: Fabrieksarbeider
Woonadres: 3e Gasthuisstraat 17  Plaats: Winterswijk
Groep: Burgerslachtoffer

Op 9 maart plm.14.00 uur vielen er bommen nabij de Parallelweg en op Keizers. 
De verwoesting hierbij was groot en kostte twee mensenlevens, nml. 
van E.H.W.Weenink, 41 jaar, Keizersdwarsweg 6 en van Marinus Ligtenbarg, 24 jaar, Iepenstraat 20. 

Genoemde Weenink was een S.D.-agent en had zich juist ingewerkt in een illegale strijdersgroep met het doel de zaak “op te rollen”.

Ook in de Leliestraat en omgeving vielen bommen, die behalve aanzienlijke vernielingen, ook weer twee slachtoffers maakten, t.w.:
Johannes Bernardus Huitink, 54 jaar, 3e Gasthuisstraat 17, en
de evacue N.D. Gokke, 32 jaar, Leliestraat 11 I. (zie evacuee’s)
Bron:W.Lelieveld

HIJINK                                      27 jaar 
Roepnaam: Jan
Voornamen: Jan Hendrik
Geboren: 21-03-1913  te Winterswijk
Overleden:22-06-1940  te Winterswijk
Begraven: 
Ouders: Gerrit Hendrik Jan Hijink (03-03-1883 te Winterswijk -overl.11-04-1956 te Winterswijk) en (getr.08-10-1909 te Winterswijk) Janna Gesiena Woestenesch (05-10-1887 te Winterswijk -overl.febr.1968 te Winterswijk)
Beroep: Timmerman
Woonadres: Javastraat 14  Plaats: Winterswijk
Groep: Burgerslachtoffer

In den nacht van 21 op 22 Juni 1940 vielen de eerste bommen v.d. Engelse Luchtmacht  in onze gemeente, die ook de eerste slachtoffers vroegen.
Deze bommen vielen nabij het sportterrein van W.V.C. aan de Morgenzonweg.

Deze bommen explodeerden niet, en nieuwsgierig geworden kwamen enkele bewoners uit de omliggende buurt naderbij. Men had toen nog weinig ervaring op dit gebied en zag het gevaar nog niet zoo zeer in. De gevolgen waren verschrikkelijk. Plotseling explodeerde een bom, en twee mannen werden op slag gedood, t.w. J.H.Hijink en B.W. Konings, resp. oud 27 en 31 jaar.

De heer J.W. Beusink werd zwaar gewond en overleed op 6 Juli 
Omstreeks dezen tijd heerschte er een geweldige onrust onder de bevolking en velen trokken het dorp uit om buitenaf hun intrek te nemen.
Bron: W.Lelieveld

HORST TER                                        39 jaar
Roepnaam: 
Voornamen: Lucas
Geboren: 28-07-1905 te Borne
Overleden:28-03-1945  te Winterswijk 
Begraven: 
Ouders: Evert ter Horst (15-02-1877 te Borne-overl…-..-..te) en (getr…-..-..te) Wilhelmina Mulder (1877-overl…-..-..te)
Partner: Anna Piek   (05-06-1908 te Aalten-overl…-..-..te)   
Trouwdatum: 04-09-1936  te Winterswijk
Kinderen:
Annie
Barbara Wilhelmina (1939)
Evert Hendrikus Johannes (Hengelo)
Beroep: Verzekeringsagent 
Woonadres: Scholtenenk 7
Groep: Burgerslachtoffer

De laatste dag van bombardementen

Lucas ter Horst kwam op de 28 maart 1945,laatste dag van bombardementen op Winterswijk en drie dagen voor de bevrijding om het leven.

Om 13.15 uur werden enkele bommen afgeworpen ter hoogte van de Corleseweg, waarbij G.J.Schuurman om het leven kwam.

Even later werd in het bos, nabij de ‘Puls’,een Duitse munitietrein getroffen, waarbij 4 wagons explodeerden. 

Ook kwam deze dag om Mevr.Smeenk- Boers (30) Zij overleed aan de gevolgen van een bombardement twee dagen tevoor, waarbij ook haar man (32) om het leven kwam. 

Enkele kinderen bleven alleen achter. 

Op de Misterweg werd een vrachtwagen van de Duitse Wehrmacht door 4 Jabo’aangevallen. De vrachtwagen werd totaal vernield.

Op de Scholtenenk viel door een bombardement twee slachtoffers, waaronder Lucas ter Horst. 

Ook Jan Jansen (31), evacuee uit Utrecht kwam hierbij om het leven.
De echtgenote van Lucas ter Horst, Anna Piek raakte tevens ernstig gewond. 
Bij School C raakten enkele spitters gewond. 

HEURNINK                           54 jaar
Roepnaam: Jan Willem
Voornamen: Jan Willem
Geboren: 02-06-1891 te Winterswijk
Overleden:29-06-1945  te Scharding am Inn 
Begraven: Nederlandse Ereveld te Salzburg (Oostenrijk) 
Ouders: Berend Willem Heurnink (01-12-1862 te Winterswijk- overl.24-10-1925 te Enschede) en (getr.31-10-1890 te Winterswijk) Janna Berendina Kimmels (02-04-1861 te Winterswijk-overl.21-02-1938 te Winterswijk)
Partner:  ex: Alida Petronella Cornelia Bos (gesch:21-12-1944)
Trouwdatum:27-07-1922 te Winterswijk
Kinderen: 1 B.W.Heurnink
Beroep: Koopman
Woonadres:
Groep: Verzet

Aantekening:

Jan Willem Heurnink zou zich vlgs. Jan Brauer (Boek over de grens) hiervoor hebben aangemeld voor spionnenwerk.
Dit netwerk in Nederland werd echter opgerold en Jan Willem Heurnink gearresteerd.

13 mei 1940 gearresteerd door de SD i.v.m. spionage werk en gevangen te Munster.
12-08-1941 naar Moabit Berlijn.
Veroordeling 03-08-1941: levenslang tuchthuisstraf voor landsverraad en hulp aan de vijand.
Beslaglegging op 470 gulden en 380 DM.
09-1941 Gorders Brandenburg.
25-05-1943 naar Oostenrijk tuchthuis Gasten -dwangarbeider: Steyr Daumler Puch Werke en bunkerbouw.
19-03-1944: Gevangenis Suben an Inn:
Onderdelen Messerschmidt vliegtuigen.
TBC
29-06-1945 overleden. in Scharding am Inn

GOORHUIS                                         72 jaar
Roepnaam: Jan Frederik
Voornamen: Jan Frederik
Geboren:26-10-1872 te Winterswijk
Overleden:05-12-1944 te Winterswijk
Begraven: Alg.Begraafplaats te Winterswijk
Ouders:Hendrik Jan Goorhuis (28-11-1838 te Winterswijk-overl.15-10-1912 te Winterswijk) en (getr.23-03-1864 te Winterswijk)  Hanna Berendina te Selle (10-03-1838 te Winterswijk-overl.15-07-1922 te Winterswijk) 
Partner: Johanna Aleida.Hoitink  (26-10-1869 te Miste Winterswijk-overl.08-11-1937 te Winterswijk)
Trouwdatum: 22-05-1896  te Winterswijk
Kinderen:
Beroep: Fabrieksarbeider
Woonadres: Kottenscheweg 66 Plaats: Winterswijk
Groep: Burgerslachtoffer

5 December 1944, 

St. Nicolaasdag, zullen de Winterswijkers ook niet licht vergeten. In plaats van het vreugdevolle gezinsfeest van de aangename verrassingen, durfde men den geheelen dag zijn neus niet buiten de deur te steken. Overal vielen bommen, en schrik en angst waarden in ieder huis rond.

Een bom kwam terecht op het perceel Wooldscheweg 1, hetwelk grootendeels verwoest werd. De heer J.F.Goorhuis, wonende aan de Kottenscheweg 66, bevond zich juist voor genoemd perceel, en werd op slag gedood, terwijl de heer A. Schreurs, wonende Oostervoort 12, zwaar gewond werd. Op 7 Dec. d.a.v. is dit slachtoffer aan de bekomen verwondingen overleden.
Bron:Lelieveld