FLINT                                        24 jaar
Roepnaam: Johan
Voornamen: Johan Theodoor Anton
Geboren:20-09-1915  te Winterswijk
Overleden:13-05-1940 te Rhenen Grebbeberg
Begraven: Militair Ereveld Grebbeberg, rij 6, graf 2
Ouders:Gerhard Flint (27-12-1884 te Loppersum-overl.01-04-1962 te Winterswijk) en (getr.13-09-1910 te)  Elisabeth Josephina Maria de Jong (31-03-1884 te Oldenzaal-overl.17-01-1960 te Winterswijk)
Beroep:Winkelbediende
Woonadres: (1920: Wooldstraat 12)  te Winterswijk
Woonadres: Boxtel???
Groep: Koninklijke Landmacht Dpl.soldaat: 2-II-8 R.I.  
Erelijst van Gevallenen 1940-1945, pag.1310, no.8

Op 18 mei 1940 gevonden aan de Levendaalselaan achter stelling 28 aan de Grift.
Rapport: Sellies/Verhoeven

1 Maart 1948, Nieuwe Winterswijkse Courant
Posthume onderscheiding

Aan wijlen de heer J.T.A.Flint, destijds soldaat bij het 8e Regiment Infanterie, is door de Minister van Oorlog, posthuum toegekend het Oorlogsherinneringskruis met de gesp voor bijzondere krijgsverrichtingen.

De heer J.Flint heeft aan de Grebbeberg gevochten en zich daarbij door dapperheid onderscheiden.

O.a.heeft hij zich vrijwillig beschikbaar gesteld, om onder het oog van de vijand, over de Grebbe te zwemmen teneinde aan de overzijde struikgewas te kappen ,dat voor het uitzicht en het schootsveld in de weg stond. Op 13 mei 1940 (Tweede Pinksterdag) sneuvelde de jonge Flint voor zijn vaderland.
Zijn dapper gedrag blijve in onze herinnering bewaard. 

FINTELMAN                                         40 jaar
Roepnaam: Johan
Voornamen: Johan
Geboren:20-06-1902  te Winterswijk
Overleden:11-04-1943 te Oberndorf am Neckar
Begraven: Alg.Begraafplaats Winterswijk Vak B, rij 70, nr.1205
Ouders:Herman Johannes Fintelman (12-10-1873 te Wageningen-overl.31-01-1947 te Winterswijk) en(getr.22-11-1895 te Winterswijk)  Johanna Wilhelmina Slats (03-08-1865 te Winterswijk-overl.08-09-1955 te Winterswijk)
Partner: Henriëtta Stoltenborg  ((02-10-1907 te Winterswijk-23-10-1985 te Winterswijk
Trouwdatum: 20-05-1933  te Winterswijk
Kinderen:
Beroep: Fabrieksarbeider
Woonadres: Hilbelinkspad 48 te Winterswijk 
Groep: Arbeidsinzet
Monument:

H.J.W.Willemsen (Roelvinkstraat) verteld:
De heer Willemsen weet zich nog te herinneren dat op 17 november 1942 ‘s ochtends de Duitsers bij de directie van Meijerink en zonen kwamen en te kennen gaven dat ze meer arbeiders naar Duitsland wilden hebben en mannen van 18 tot 45 jaar vorderden.
‘De directie heeft nog van alles geprobeerd om ons te houden, maar dat lukte helaas niet. 
We moesten binnen een week naar Oberndorf am Neckar in Duitsland om daar oorlogsmateriaal te maken. op 24 november 1942 ‘s middags werden wij met 24 personen met de trein naar Oberndorf am neckar gebracht. Dat ging met de Nederlandse trein naar Arnhem en vervolgens met de Duitse trein over Keulen naar Stuttgart.
In de ochtend van 25 november kwamen wij in Stuttgart aan. De groep van 24 personen werd verspreid over verschillende plaatsen in een grote fabriek, die de naam Manser Werke had. 
Toen wij er een week werkten, constateerden we, dat er nog achte personen van Willink-Blijdenstein en nog een aantal Winterswijkse bouwarbeiders in die fabriek werkten. 
Alles bij elkaar waren wij met een groep van 45 tot 50 Winterswijkers.
Er werkten wel tien-tot twaalfduizende mensen. Van alle nationaliteiten. Russen, Italianen, Fransen, Polen en Hollanders.

Als we na het werk uit de fabriek kwamen, moesten we wel een half uur lopen een berg op, naar een cafe-restaurant, dat leijenhof heette.Daar was een aardig meisje en die zorgde voor het eten. Dat was toen nog wel aardig goed. Daar was ook een slaapvertrek. We sliepen met vijftien personen op één vertrek. De één boven, de ander onder. 
We waren daar toen een maand of zes en het eten werd er niet beter op. Zodat er geleidelijk aan wat van onze vrienden ziek werden. Ze werden dan opgenomen. Rechts van die fabriek was een groot gebouw met vooraan de kantine en achteraan kamers voor zieken. 

Kan mij nog goed herinneren hoe Johan Fintelman, die was opgenomen er aan toe was. Deze is daar ook overleden. Ook mijn vriend de Winterswijker Berenschot is er gestorven. 
‘We waren daar een goed half jaar’, toen die vreselijke ziekte typhus uitbrak. Het werd steeds erger met de zieke mensen. Het gebeurde wel dat er in één week acht personen overleden. Het eten werd ook steeds slechter. Een beetje koolsoep met ongeschilde aardappelen , daar moest je de hele dag op werken. 
Op zekere dag werden we overgeplaatst naar de barakken, die nog maar een kwartier weg lagen van de fabriek. 
In de tijd dat de barakken werden opgezet, zijn wij één keer met verlof geweest in Winterswijk, voor een periode van negen dagen. 

We moesten weer terug naar Oberndorf. Daar aangekomen kwamen wij in die barakken en daar was het eten nog slechter geworden. Als we in de nacht moesten werken, kregen we ‘s avonds in de kantine een klein bordje pap.Daar moest je de hele nacht op werken.We waren zo’n drie maanden in de barakken, toen we zo’n last kregen van ongedierte. de wandluizen liepen ons ‘s nachts over de lichamen. Het werd één vieze troep. 

In Februari 1945 gooiden van die grote Engelse bommenwerpers de hele machinekamer en het ketelhuis kapot. Nadien zijn we niet veel meer in de fabriek geweest. Onze Winterswijkse vriend Jan Wieskamp lag in maart 1945 in het ziekenhuis, daar in Oberndorf, met een vreselijke ziekte en hij is daar begin april 1945 overleden.Een half uur lopen van het stadje Oberndorf was ook een straflager, concentratiekamp. 

Daar stierven wel tientallen mensen. We hebben daar in Oberndorf veel met angst en verdriet moeten leven en veel ondervonden en meegemaakt. Wat waren we blij toen we op de twintigste april 1945 door de Fransen werden bevrijd.

Gedenksteen onthuld Meijerink

15 NOVEMBER 1946

Dinsdagmorgen j.l. had bij de NV Stoomweverij v.h. J.H.Meijerink & Zonen te Winterswijk een aangrijpende plechtigheid plaats.
In het bijzijn van het personeel werd door een der directeuren, de heer Engelsman een gedenkplaat onthuld ter nagedachtenis aan die werknemers, welke in de bezettingstijd door directe of indirechte oorlogshandelingen zijn omgekomen.
Voor deze plechtigheid waren eveneens de naaste familieleden van de slachtoffers uitgenodigd.
De heer J.W.Engelsman meomoreerde in zijn rede de moeilijke jaren welke achter ons liggen; de dwang die op ons werd uitgeoefend om onze landgenoten  in een politieke of geestelijke richting te dwingen, die ons van nature volkomen vreemd was; de arbeidsinzet, waarin duizenden en nog eens duizenden tegen hun wil werden gedwongen in Duitsland te werken. 

Het werd een ieder duidelijk, dat het masker door onzen gemeenschappelijken vijand was afgeworpen en dat hierop maar een antwoord mogelijk was; voor of tegen. 
Dat dit antwoord in woord en daad duidelijk heeft geklonken is voldoende gebleken. Voor de achterblijvende familieleden, moge het een kleine troost zijn, te weten, dat onze gevallen medewerkers bij ons in de herinnering blijven voortleven.

Op de steen, welke is aangebracht naast de ingang van de weverij staat gebeiteld:

Ter nagedachtenis aan onze medewerkers die ons ontvielen door de oorlog.1940-1945

J.Fintelman                    G.J.Vriezen
J.A.Pillen                        J.F.Deunk 

Na de onthulling werd een ogenblik van stilte in acht genomen, waarna de heer van Nijkerken als lid van de fabriekskern enige woorden sprak, terwijl de heer Miedema namens de bloedverwanten en personeel de directe dank bracht voor de nobele gedachte welke aan deze daad ten grondslag ligt.

Herbegravenis

VRIJDAG 6 OKTOBER 1950, Nieuwe Winterswijkse Courant
Woensdagmiddag vond op de Algemene begraafplaats de herbegrafenis plaats van de heer Johan Fintelman, die ruim zeven jaar geleden Oberndorf aan thyfus leed.
Namens de directie van de Stoomweverij v.h. J.H.Meijerink & Zn., waar wijlen de heer Fintelman als wever werkzaam was, werd het woord gevoerd door de heer A.Engelsman, terwijl er namens de kameraden uit Oberndorf de heer J.Rooks sprak, die herinnerde aan het feit hoe men 7,5 jaar geleden eveneens om de groeve stond. In mooi gekozen bewoordingen bracht hij namens hen allen een groet uit.