Bennie te Kulve 11 jaar

KULVE TE                                11 jaar
Roepnaam: Bennie
Voornamen: Bernhard
Geboren: 27-08-1933 te Winterswijk
Overleden:29-11-1944 te Winterswijk
Begraven: Alg.Begraafplaats te Winterswijk
Ouders: Bernard te Kulve (19-02-1890 te Winterswijk-overl.26-03-1967 te Winterswijk) en (getr.18-01-1930 te Winterswijk) Berendina Aleida Beskers (31-08-1886 te Winterswijk-overl.18-08-1939 te Winterswijk)
Woonadres:Woold 44- (Konings)-Hijinkhoekweg 45 te Winterswijk-Woold
Groep:Burgerslachtoffer

Op 29 November d.a.v., ’s middags te ongeveer half een, werden door een formatie overvliegende bommenwerpers een viertal brisantbommen afgeworpen, waarvan er een terecht kwam voor de boerderij van J.A. Beskers, Woold K 53 I. Door het opgeworpen zand werden 3 schoolgaande kinderen bedolven. Onmiddellijk werden door de omwonenden met de reddingspogingen een aanvang gemaakt. Een der kinderen, Bernard te Kulve, 11 jaar oud, werd levenloos onder het zand uitgehaald. Een inmiddels verschenen arts van den Gem. dienst constateerde den dood door verstikking. De overige kinderen bekwamen geen letsel.

Bernhard te Kulve, jr.

Bernhard, dagelijks Bennie genoemd, goeide op in een groot gemengd gezin. Vader Bernard, geboren 1890 was één van de vier radmakers te Kulve, die alom bekend waren om hun vakmanschap. Hij trouwde Geertruida Willemina Boeijink en samen kregen ze zes kinderen. Echter, op 15 juni 1929 sloeg na een feestavond gedurende de nacht het noodlot toe. Geertruida Willemina Boeijink overleed aan een beroerte. Bernard had het druk met zijn radmakerij en de kleine boerderij Konings in het Woold. De kinderen hadden een moeder nodig. In de buurt woonde Berendina Aleida Beskers met eveneens zes kinderen. Zij was al enige tijd weduwe van Jan Bernard Grevers. Ze konden het goed met elkaar vinden. Op 31 januari 1930 trouwden ze. De crisisjaren begonnen hun tol te eisen. Hoewel Bernard nog een grenswinkel erbij had, moest hij wel de monden van twaalf kinderen voeden.
Soms overnachtten er wel 200 Duitsers rondom de boerderij om de andere dag hun tabak, koffie, cacao etc. naar Duitsland te smokkelen. Vanaf 1931 ging elk jaar wel een kind naar een boer om de functie van knecht of meid aan te nemen. Toen in 1933 Hitler aan de macht kwam liepen de inkomsten van de grenswinkel terug.
Op 27 augustus 1933 werd het tweede huwelijk verrijkt met de komst van Bernhard. Bernhard kreeg volop de aandacht van zijn halfbroertjes en halfzusjes. De jongste is slechts vijf jaar ouder. Zoals alle kinderen bezocht hij de openbare lagere school Woold.
De oorlog brak uit en één van zijn oudere halfbroers, Jan, werd in 1939 voor de mobilisatie opgeroepen. Ondertussen overleed zijn moeder Berendina, en Bernhard jr. bleef met vader en twaalf zussen en broers achter. Jan maakte in de ochtend van 19 mei 1940 in de voorlines van de Grebbeberg in alle hevigheid de oorlog mee en bracht vervolgens zes weken als krijgsgevangene in concentratiekampen door. Deze omstandigheden moeten onvermijdelijk een grote indruk op bennie hebben gemaakt. De oudste broers en zusters waren al het huis uit. Vanaf 1942 was Jan voor de Arbeitseinsatz op een scheepswerf in Bremen. Slechts een paar keer kwam hij thuis.
Ondertussen trouwde Bernhard sr. in november 1944 voor de derde keer en wel met Johanna Woestenesch. Op 29 november 1944 werd er op de Wooldse school een Sinterklaasfeest gehouden. Goedgehumeurd liep Bennie met een paar vrienden, Johan Lankhof en Henk te Selle (van Markerink) naar huis. Plotseling hoorden ze vliegtuigen en het suizen van bommen bij de winkel van Beskers in het Woold. De bom overrompelde de jongens. De vrienden kropen onder het zand vandaan, maar daarna bleef het stil. ‘Waar is Bennie?’
Johanna overleed in 1959, terwijl Bernhard in maart 1967 op 77-jarige leeftijd overleed.