01 januari 1942
Wim Koenen wordt gearresteerd i.v.m. verdacht stelen parachute uit neergestort geallieerd vliegtuid d.d. 28-12-1941.
Samen met H.G.Theissen die hem had moeten bewaken.
Beide worden overgebracht naar Arnhem. 7 januari
Theissen komt 8 januari vrij, Koenen blijft vast zitten.
Niet voor parachute, maar voor diefstal radio apparatuur uit vliegtuig.
Wim Koenen wordt later in vrijheid gesteld
Omgekomen Vught 04 september 1944
Boek: ‘Er was zoveel werk nog te doen’, Eppo Kuipers, blz.57
Herman August Stroes
Gehuwd 29 juli 1926, Winterswijk, met Geertruida Elisabeth Kappers, geboren 14 mei 1901 – Winterswijk, overleden 12 augustus 1981 leeftijd bij overlijden: 80 jaar oud , begraven 15 augustus 1981 – Winterswijk
Werkzaam voor ‘verzetsgroep’ Mevr. Kuipers-Rietberg.
Commandant van de O.D.
Gearresteerd 27 april 1943
28 april 1943 transport Den Haag
Verzet O.D.
gevangen in Oranjehotel van 28-04-1943 tot 10-11-1943, werd toen vrijgelaten
Boek Dr. Bos, blz.242
Boek: ‘Er was zoveel werk nog te doen, Eppo Kuipers, blz.44,45
Geboren: 06-03-1915
Overleden: 22-05-2003 Ede
Echtgenote: Willemien Wiggers
Zwager van H.A.Stroes
Werkzaam voor ‘verzetsgroep’ Mevr. Kuipers-Rietberg.
Contactman distributiekantoor en verzorging financiën.
Na arrestatie Dhr.en Mevr.Kuipers, plaatselijk leider.
Aantekeningen:
Ouders woonachtig Inslagstraat 2.
Opslag arsenaal verzetsgroep ‘Tante Riek’
(Boek ‘Er was nog zoveel te doen’ Eppo Kuipers, blz.46)
‘Zo helpen de ouders van Adriaan Kappers bij het onderbrengen van onderduikers’
(Boek ‘Er was nog zoveel te doen’ Eppo Kuipers, blz.44,45)
Herman Jan Hemink
Geboren: 03-06-1913
Overleden: 27-05-1989
Boerderij Laarberg Corle
Echtgenote: Hillegonda Catharina Teekman 30-05-1919 – 24-07-2011
Werkzaam voor ‘verzetsgroep’ Mevr. Kuipers-Rietberg.
Verzorgen onderduikers, bonkaarten, joden en contact K.P.
Boek: ‘Er was zoveel werk nog te doen’, Eppo Kuipers, blz.34,44,45
Geboren: 13-09-1909 Winterswijk
Overleden: 03-04-1979 Schmithers Canada
Echtgenote: Hilligje (Hilda) Visserman 15-12-1908 Kampen
onderwijzeres Emmaschool
Getrouwd:14-03-1940 Winterswijk
Woonadres: Boerderij ‘Buskers’
Werkzaam voor ‘verzetsgroep’ Mevr. Kuipers-Rietberg.
Verzorgen onderduikers, bonkaarten, joden en contact K.P.
Onderduikers: o.a. Sally Son en Zwagerman
Brinkheurne
Geëmigreerd naar Canada 1951
Postuum Verzetsherdenkingskruis 28 oktober 1983
Boek: ‘Er was zoveel werk nog te doen, Eppo Kuipers, blz.44,45
Jan Willem
Geb:06-07-1891 Oudenwaard
Overl.:14-08-1981 Velp
Weurden 28 (juni 1945)
Partn: Ph.H.Zonnevylle-Boersma ( Phoebe Hitzera ) (13-05-1894-01-08-1998)
9 APRIL 1946
De reserve-majoor van algemene dienst, de heer J.W.Zonnevylle is te rekenen vanaf 1 april 1946, eervol ontheven uit zijn indeling bij de staf Militair Gezag, onder dankbetuiging voor zijn aan de grensbewaking bewezen diensten.
O.a. gelddistributie Zonnevylle
‘DIE BAHN SCHON WIEDER KAPUT, HERR FRIEDRICH?”
Ach, je had van alles in huis tijdens de oorlog, aldus ter Haar’Onderduikers (van het spoor), een gevluchte NSB-vrouw met haar kind uit Scheveningen en zelfs twee Duitse onder-officieren. Die twee onder-officieren moesten zorgen dat schade aan spoorlijnen in de omgeving direct moest worden hersteld bij bombardementen door geallieerden.
De Winterswijkers waren nogal pessimistisch over de geallieerde bombardementen, omdat er zoveel mis ging, maar Dr. ter Haar hoorde direct dat er ook veel goed ging.
Als ’s morgens de telefoon ging en het was voor Herr Friedrich en deze aan de telefoon antwoordde ‘VERDAMMT NOCH MAL!’ , dan wist Dr.ter Haar voldoende. ‘DIE BAHN SCHON WIEDER KAPUT, HERR FRIEDRICH?’ Friedrich bromde dan wat, trok zijn jas aan en vertrok. Na een paar weken ging Herr Friedrich d’r vandoor, de grond werd hem te heet in het dorp.
In oorlog tijdelijk ambtenaar Arbeidsbureau.
Hielp o.a.onderduikers
Arts te Emmeloord
Verongelukt 29-09-1966 Emmeloord op 45 jarige leeftijd
Broer v.d. dames Jansen, sigarenmagazijn Misterstraat
In 1947 (NWC 13-01) schrijft hij ingezonden stuk m.b.t. verontwaardiging bewaking gevangenen kamp Vosseveld. J.M.Jansen Jr. Misterstraat 41
Oud-plaatsgenoot verongelukt
De heer Joh. M. Jansen verzetsman in de oorlogsjaren
Door auto omver gereden
Gistermiddag is in Emmeleroord, waar hij arts en hoofd van de geneeskundige dienst in de N.O. Polder was, ingezetene van Winterswijk en in de door een ongeval om het leven gekomen de 45-jarige heer Joh. M, Jansen, oud-ingezetene van Winterswijk en in de oorlogsdagen een verzetsman hier ter plaatse, die o.a. als tijdelijk ambtenaar op het. Arbeidsbureau vele onderduikers hielp en berichten over Duitse aktiviteiten aan de geallieerde legers wist door te geven.
Na afloop van de oorlog behaalde hij het arts-diploma en nam hij een vooraanstaande plaats in het leven van de NO-Polder in.
De heer Jansen reed gisteren met zijn auto met een matige gang, ongeveer 30 km, op een voorrangsweg in Emmeleroord, toen hij plotseling geschept werd dooreen auto, die geen voorrang verleende.
De heer Jansen werd uit zijn auto geslingerd, kwam met zijn hoofd op een trottoir terecht en overleed kort daarna in het Ziekenhuis in Emmeleroord, waar de overledene eep zeer geziene persoonlijkheid was, is de verslagenheid bij velen groot.
Gerhard Hendrik Jan Winkelhorst
Geb: 16-07-1910 Winterswijk
Ovl: 17-02-1955 44
Echtg: 08-03-1935
Gerda Anna Wilemina Jolink
Geb: 22-09-1916 Hummelo en Keppel
Ovl: 09-07-2010 93
Boerderij ‘De Vrijheid’
Grensweg 6 Woold
Onderduikers: plm.500
Nieuwe Wint.Courant 6 mei 1965
500 Onderduikers
5 Mei 1965
50 waren er gekomen op de reunie bij Mevrouw Winkelhorst in het Woold. 50 onderduikers van 20-25 jaar geleden. Sommigen waren er 1 dag, sommigen een week en een zelfs twee maanden. Toen klopten ze ‘s nachts op de deur van de boerderij in ‘t Woold, vlakbij de Duitse grens. Angstig, uitgehongerd en slecht gekleed. Maar altijd stond voor iedereen ‘de deur open’. Ze kregen koffie, eten en een bed. Waren de bedden bezet, dan kreeg je een plaatsje in het stro. Zo werd er in de oorlogsjaren wel 500 maal op hun deur geklopt. Meneer en Mevrouw Winkelhorst maakten er nooit zo’n ophef over, ze deden wat ze meenden te moesten doen. Van sommigen wisten ze de namen, van velen ook niet, want je hoefde niet te vertellen wie je was. Je kreeg gewoon hulp, onder het motto: ‘heb uw naasten lief, gelijk u zelf’. Meneer Winkelhorst overleed in 1955 en mevrouw Winkelhorst bekeek in 1965 nog eens het lijstje met namen van alle ‘deurkloppers’. Ze had van 75 van de 500 ‘deurkloppers’ namen en adressen en stuurde ze allemaal een kaartje en van daaruit ontstond het idee van een reunie, van onderduikers die elkander niet eens kenden. Goed gekleed, geschoren, nu met vrouw, met auto of trein waren ze op 5 mei 1965 gekomen. 50 ‘Deurkloppers’ die deze dag herinneringen kwamen ophalen en hun dank wilde betuigen voor de hulp die zij toen in die donkere, bange dagen hadden mogen ontvangen.Zonder dat Mevrouw Winkelhorst het wist, hadden ze geld ingezameld, boden haar een horloge aan met een inscriptie 1945-1965, een halsketting en een enveloppe met inhoud.Het werd een bijzondere dag en ‘s avonds gingen ze allemaal weer huiswaarts naar Tilburg, Rotterdam, naar Eindhoven, Amsterdam en Friesland.
