Winterswijkse Gymnastiek Vereniging
Opgericht: 23 juni 1906 -Boer Balink
Oprichters:
de onderwijzers Assendorp en De Haan
de heeren G. Rengelink, Beusink en Eichelsheim.

Gerrit Jan Minck: Sinds 29-01-1911 leider W.G.V.

21 september 1915: Oprichting Damesafdeling
Eerste lessen G.J.Minck
Daarna Mej.J.Jansen, daarna dhr.G.J.Oberink
1919: Mej.B.Hartsinck
1923: Mej.A.J.Billenkamp
1926: Leidster: Jans (v.d.Berg-1933)-Beskers

1916: Geslaagd leid(st)ers lichaamsoefeningen te Zupthen:
Mej.Jans Beskers, Joh.Dijk en H.Paule

1925:
Voorzitter: Joh Dijk
Secretaris G.J.Minck

Sinds 1915 onafgebroken lid (1935) Jans (v.d.Berg-1933)-Beskers (Leidster) en C.H.Kobus-Berendsen (Stien)

W.G.V. 1921
Vijftien jarig bestaan:
Zittend van links naar rechts het bestuur: 
C.G.Schut, H.Stemerdink, G.W.ten Pas, Jan Bloemers, G.J.Colenbrander, damesleidster mejuffrouw Hartsinck, het lid van verdienste G.Oberink, herenleider G.J.Minck, Joh.Dijk, mejuffrouw Berendsen, Roeterdink en Jans Beskers. 

‘Aspiranten’: onderlangs van links naar rechts:
Bloemers, ten Damme, G.Ribbink, Jo Wiggers, H.Nijman, Van Noord, Fr.Wiggers, Leugemors, Br.Hijink, W.Nijhof, Rauwerdink, Loek, Hogeweg, Ter Haar, Joh.Baten, Oonk en J.Bouwman. 
Verder de damesleden Freriks, Drenth, Braakhekke, Ros, Slotboom, Buisman, A.Wassink en Hanhart en de jongens Duistermaat en B.Arfman. 

Vervolgens de meisjes Drenth, van Nahuys, Woordes, Obelink, Peters, Addink, Peters, Beusink, Boeyink, Gossink, Ten Dolle, Memelink, Wieskamp, M.Windmuller, L. Windmuller en M van Uijtert en de jongens Goossens, Te kronnie en Jo Prinsen. 

Verder bovenaan D.Drenth, Oonk, Beskers, Vissedijk, G.Wassink, Nengerman, Kolkman, Lammers, W.Baten, Abbink, Jansen, Kirkenir, Bos en bovenaan de heren J.Baten, Pecht, Oonk, H.Wassink, Hesselink, H.Paule, Hijink, Slats, Ten Pas, Kobus, Paalman, Slotboom (vaandel), Woordes, Jansma, Verink, Van Engeland, Kruisselbrink, Kolthof, de gebroeders Kobus, Wamelink, Van Engeland, J.Renskers, H.te Roller en Lammertink. 

Opgericht: 10 september 1963
Lokatie: Boer Balink
Voorzitter: J.N. Kuijpers, secr. T.M.Bakker, penningmeester: Mej. Schröer
Bestuurslid: Mej.Meeuwsen.

Trainer: Dhr.Leenders.
1967 fusie met v.v.Fortuna om organisatorische redenen.
25 mei 1993 fusie met WWV, onder de naam
HCW Handbal Combinatie Winterswijk

Opgericht: 26-08-1945

Het eerste bestuur bestond uit H.G. Kempers, voorzitter, J.W. Wassink en C. J. Janssen.

Door J. W. Wassink, H. G. Kempers, H. Kwant, C. J. Janssen en F. Capis.
Ten huize van de fam.Kwant

Volgende voorzitters:
H. Mekking,
F. Capis,
C. J. Janssen

Bestuur 1970:
Voorzitter: J.Dijk
Mej. D. Nijenhuis, secretaresse,
G.J. Zweverink, penningmeester,
G. J. te Kronnie, G. J. Mekking, W. Grotenhuis en A. Schieven.

In 1945 is het allemaal begonnen en wel op een eigenaardige manier.
De handbalvereniging is ontstaan uit een waterpolovereniging.
De polospelers van de Winterswijkse Watersportvereniging WWV wilden gaarne in de wintermaanden ook aan sport doen en zij kwamen tot de conclusie handbal te spelen.
Zes jaar lang werd op deze wijze de combinatie gehandhaafd.
Toen werd voor de handbalafdeling een apart bestuur opgericht, terwijl er tevens een aparte kas werd bijgehouden.
Alleen de leden waren dezelfde die ook waterpolo speelden.
Wel rezen er van de zijde van de watersportvereniging bezwaren tegen de naam WWV, maar daarop vonden de handballers een prachtige oplossing. De handbalvereniging zou voortaan als „Wilskracht Wordt Victorie” door het leven gaan.

Wilskracht Wordt Victorie

Handbalvereeniging ‘Actief’ opgericht 1944

WWV krijgt nieuw speelveld

17 OKTOBER 1956, Nieuwe Winterswijkse Courant

De handbalvereniging W.W.V., die momenteel speelt op het terrein aan het Hilbelinkspad, zal volgende maand op het nieuwe sportterrein aan de Morgenzonweg worden gehuisvest.
Daarmede behoort de veldenmisere die W.W.V., sinds haar oprichting in 1945 heeft gekend, tot het verleden.
De officiële opening van het nieuwe handbalterrein vindt op zondag 4 november plaats. W.W.V. speelt dan een een thuiswedstrijd tegen Actief uit Deventer.

KERSTHANDBALTOERNOOI 1966
Door de storm van 27 maart, waarbij het Feestgebouw omwaaide kon WWV hier niet haar jaarlijkse kersthandbaltoernooi organiseren.
Uitgeweken werd naar de sporthal te Terborg.
71 wedstrijden, 41 teams- plm.300 deelnemers werden met bussen van reisbureau Walhof vervoerd naar Terborg

Siegfried Egbers stond al in 1955 in het doel (ook 1967 nog en langer)
Wonende Bloemstraat 24

Opgericht: 9 augustus 1927

De oprichtingsvergadering van de WWV vond plaats op 9 augustus 1927, de WWV komt echter voort uit een al in 1911 opgerichte zwemvereniging in Winterswijk, welke in 1922 ter ziele is gegaan.
De basis voor de WWV is dus al ruim 100 jaar geleden gelegd!
Vanaf het begin was de WWV de voortrekker ter promotie van de zwemsport, in het bijzonder waterpolo en wedstrijdzwemmen, in Winterswijk.
D.m.v. plaatsing van badhokjes bij de molenkolk bij “Den Helder”, werd deze kolk de eerste zwemaccommodatie in Winterswijk, middels demonstraties en voorlichting werd de zwemsport gepromoot. Aansluiting bij de KNZB volgde in 1929.
De behoefte aan een echt zwembad werd steeds nijpender en het is vooral aan de inspanningen van de WWV te danken dat in de crisisjaren werd besloten tot de aanleg van het Strandbad. Vanaf 1933 werd in dit bad door de WWV aan vele generaties Winterswijkers, middels het schoolzwemmen, het zwemmen bijgebracht. In dit bad heeft de WWV ook vele jaren lang aan het eind van augustus het Internationale Waterpolotoernooi georganiseerd. In de hoogtijdagen werd dit waterpolotoernooi bezocht door 100 teams op allerhande niveaus.
Schrijnend is het dat juist in het jubileumjaar 2002 de gemeente heeft besloten het Strandbad definitief te sluiten. Het leek er op dat het 58e waterpolotoernooi in 2001 ook het laatste toernooi zou zijn.
Pas bij de ingebruikname van het eerste overdekte bad in 1971, nam de gemeente de taak van het zwemlessen geven over van de WWV, maar ook op de achtergrond waren onze leden daarbij nog intensief betrokken. De zwemvaardigheidsdiploma’s worden verzorgd door de afdeling Basiszwemmen van WWV.
Werden in het begin nog alle varianten van de zwemsport, zoals schoonspringen, kunstzwemmen, wedstrijdzwemmen en waterpolo beoefent, sinds de jaren 60 legt de WWV zich vooral toe op het wedstrijdzwemmen en waterpolo.
Dit niet zonder succes, in 1999 werd de zwemploeg kampioen in de Gelderse D-competitie. Het eerste Heren Waterpoloteam handhaaft zich al meerdere jaren in de 3e Bondsklasse. In dit jubileumjaar werd het tweede heren team kampioen en het dames team dwong promotie af.
Hoewel tevreden met het “oude” overdekte bad, was het grote bezwaar van dit bad de geringe diepte, waardoor alle thuiswedstrijden buiten Winterswijk gespeeld moesten worden, alleen de zwemwedstrijden konden in Winterswijk gezwommen worden.
De opening van Zwembad Jaspers in het voorjaar van 1998 is dan ook een grote impuls voor de WWV. Sinds de opening van dit bad groeit ons ledental gestaag en breiden we elk seizoen onze trainings- en wedstrijdactiviteiten verder uit.
Na de sluiting van het Strandbad is er door een groep enthousiaste Winterswijkers spontaan de Stichting Behoud Strandbad opgericht. Deze stichting heeft weten te bewerkstelligen dat het Strandbad werd gerenoveerd en heropend. Het strandbad heeft zelfs de status van monument gekregen.
In het jaar van heropening 2011 besloot ook WWV het internationale Strandbad waterpolotoernooi nieuw leven in te blazen. Het 59e waterpolotoernooi werd gewonnen door RSCM Mechelen uit België.
Bron: www.wwvwinterswijk.nl

Opgericht 31 juli 1960
Sportpark: ’t Konder Meddo

Oprichters:
L.Koldewey
G.Koldewey
H.Meeuwsen
B.Frielink

Eerste terrein: Hazenveld
1972: Eibergseweg

M.E.C.- Miste En Corle
Opgericht 15 mei 1945
Vanaf 1948 lokatie Cafe Den Tappen.

Opgericht: 04 juli 1943

Een feestje in 1943 was er de oorzaak van dat de voetbalvereniging Vosseveld werd opgericht. Dit feestje was georganiseerd door café De Steengroeve, (bij velen nog beter bekend als “De Kok”).
Het café bestond tien jaar en dat feest werd met de vaste klanten uitbundig gevierd. Onder die vaste klanten waren een aantal knapen uit het Vosseveld en de Brinkheurne vergezeld van hun vrienden. Het was nog steeds oorlog, al merkte je daar in Winterswiik relatief weinig van, veel vertier was er echter voor de jongelui ook niet en zo’n fëestje nas een leuk verzetje. 

Gedurende het feest kwam het gesprek op voetbal en de Vosseveldse jongens, waaronder Jan Bonnink en Henk Slagter, opperden het idee dat het best leuk zou zijn om wat voetbalwedstrijden te spelen. Een van de aanwezigen wakkerde dit vuurtje aan, door te zeggen dat er in de buurtschappen Miste en Woold ook zo over gedacht werd en men graag tegenstanders had. Het idee nam steeds concretere vormen aan en ter plaatse werd hesloten om een voetbalclub op te richten. Een naam was ook al snel gevonden en wel Voetbal Vereniging Vosseveld afgekort V.V.V. 

Benodigdheden
Een voetbalvereniging oprichten is niet zo moeilijk, maar dan. Hoe kom je aan een veld, ballen, schoeisel enzovoort.

Het terrein was al vrij snel opgelost omdat de eigenaar van café De Steengroeve wel een veld had en dit beschikbaar stelde. Schoeisel was in de oorlogstijd moeilijker aan te komen, maar na enig beraad werd besloten dat met een paar “hoge kistjes” best een balletje kon worden getrapt. Het volgende probleem was om aan ballen te komen. Dat was in de oorlogstijd een zeldzaam artikel. Goede raad was duur, maar er werd een oplossing gevonden. Henk Slagter (hij kwam later in de oorlog om) werd naar het westen gestuurd, waar de hongersnood groot was. In zijn bagage een voorraad boter en spek. Deze artikelen moest hij om zien te ruilen voor leren ballen. Dit lukte hem vrij vlot en V.V.V. kon voetballen. 

Organisatie

Nu het zover was dat men kon gaan voetballen moest er het een en ander georganiseerd worden en ook daarvoor heb je mensen nodig. Men klopte aan bij “de Bróker” in de Brinkheurne en niet tevergeefs. Gerrit Renskers toonde zich bereid om het secretariaat op zich te nemen.
Aan hem heeft Vosseveld heel veel te danken. Hij was een soort duizendpoot, die veel wist te organiseren en dat vele jaren lang. Ook via “de Bróker” wist men Gerrit Willink te strikken voor het voorzitterschap van de vereniging. Hij was geen onbekende in de voetbalsport en daarnaast ook nog scheidsrechter. Nu waren de belangrijkste zaken geregeld. Er werd besproken of men zich gelijk aan zou sluiten bij de KNVB. Maar omdat er door de oorlog bijna geen competitie was en daarnaast ook vervoersproblemen bestonden, besloot men hier van af te zien. Dit besluit werd mede beïnvloed door het feit dat men zich niet wenste in te schrijven bij de door de Duitsers ingestelde Kultuurkamer. 

Boerencompetitie

Intussen bleef men echter niet stilzitten, er werd wel degelijk gevoetbald. Men speelde in een onderlinge competitie met elftallen uit de andere buurtschappen. Dit- “wilde voetbal” verdiende deze naam soms terecht. Maar de belangstelling voor de voetbalsport was gewekt en werd steeds verder uitgebouwd.
In deze competitie, die de bijnaam kreeg van “boerencompetitie” werd elke zondag gespeeld en wie niet zelf hoefde te spelen. ging kijken. Op fietsen met massieve banden (andere waren er in de oorlogstijd niet) werden de afstanden tussen de buurtschappen overbrugd. Gezelligheid en saamhorigheid waren troef. Twee factoren die bij de oprichting van Vosseveld voorop stonden. 

Einde oorlog – Begin van succes

In 1945, toen de oorlog eenmaal voorbij was, sloot de club zich gelijk aan bij de KNVB onder de naam Vosseveld. De afkorting V.V.V. mocht niet meer worden gebruikt, omdat er reeds meerdere verenigingen waren met deze letters. Men kon beschikken over 1 elftal en dat werd ingedeeld in de derde klasse van de GVB. In deze klasse heeft men niet lang vertoefd, want reeds in het seizoen 1947- 1948 werd Vosseveld kampioen”. Hierdoor promoveerde men naar de tweede klasse. 
In deze klasse kon men zich goed handhaven en werd zelfs tweede. Aangezien een tweede plaats ook recht gaf op promotie, speelde men in de competitie 1949- 1950 1e klasse GVB. In deze klasse heeft men gespeeld tot 1956. In dat jaar degradeerde Vosseveld naar de 2e klasse GVB. In de jaren die volgden is men nog 1 laar teruggeweest in de 1e klasse, maar men degradeerde weer naar de 2e klasse.

ln de jaren 80/90 werden vele aansprekende successen behaald.

In 1986 promoveerde Vosseveld onder leiding van trainer Herman Beijers na een gelijkspel tegen Lochhuizen naar de eerste klasse. In 1992 promoveerde Vosseveld naar de hoofdklasse, waar men zich in 1993 met succes wist te handhaven. Daarnaast slaagde Vosseveld er dit jaar als eerste Winterswijkse club in om de Gelderse beker te veroveren. Om het succes te completeren werd ook de federatiebeker gewonnen en mocht men zich Winterswijks kampioen noemen. In 2009 zijn we na een record periode (5 seizoenen) in de 4e klasse gedegradeerd naar de 5e klasse.

Groei

Intussen was de groei van het ledental op gang gekomen. Begonnen met 1 elftal was er al spoedig een 2e elftal en ook de jeugd liet niet lang op zich wachten. In 1956 telde de club ongeveer 100 leden. De groei heeft zich steeds gestaag doorgezet. In 1993 stond de teller op 270 en september 2009 hebben we 333 leden in het bestand staan. 

Zwerven

Vosseveld heeft in de vijftig jaar van haar bestaan al vele terreinen bespeeld. Zoals reeds gememoreerd, werd begonnen op een terrein bij “De Kok”. Daarna werd gevoetbald bij de Steen- en Kalkgroeve, achter “de Schreur” waar nu het SKVW-terrein is. Vervolgens bij “Den Harden” aan de Bataafseweg, bij Van Eerden aan de Kottenseweg en aan de Steengroeveweg.

Toen was men echter al zover dat de leden zelf een kleedlokaaltje bouwden, zodat de kleren tijdens de wedstrijd niet over het prikkeldraad hoefden te hangen. Het verlangen naar een goed bespeelbaar eigen terrein bleef. Het verkrijgen en in orde maken van een dergelijk terrein was echter eên te grote krachttoer voor een zo kleine vereniging. In die fase gingen gelukkigerwijs de buurtbewoners zich er mee bemoeien. Een vijftal getrouwe supporters stak de hoofden bijeen. En zowaar gelukte het Jan te Lintum, Jan Roerdinkholder, Johan Beijers, Jan Meijnen en Bernhard Oonk om zoveel geld en mankracht bij elkaar te krijgen, dat voor Vosseveld een nieuw terrein aangelegd kon worden aan de Horstweg. 

In het begin van de vijftiger jaren (01 november 1953) kwam dit terrein klaar en Vosseveld beschikte over een terrein waar menig club binnen de GVB jaloers op was. Het zwerven was voorbij. Het terrein aan de Horstweg mag er nog steeds zijn. Vosseveld is trots op haar complex. 

Voorzitters

Vossseveld heeft in de loop der tijden verschillende voorzitters gehad. De eerste was G.W. Willink (ere-voorzitter). Zijn opvolger was “meister” J.D. Heesen, die op zijn beurt opgevolgd werd door Willem Visschers. Daarna kwamen Jannie Slotboom en Th. Kobes. Onder de bezielende leiding van laatstgenoemde heeft Vosseveld de beschikking gekregen over een prachtige kleed- en clubaccommodatie.
Nadien zwaaide B.J. “Broer” Bonhof de scepter bij de club. In 1985 was het Jan Mentink die het roer overnam en veel goed werk verrichtte. In 1990 werd hij opgevolgd door Hans Willekes.

Trainers

De vereniging heeft vele trainers gekend. Zonder wie dan ook tekort te doen, springt de naam van Willem Wormgoor er gelijk uit. Hij was het, die Vosseveld in de begin jaren tot successen bracht. Heel veel jaren zorgde hij ervoor dat de spelers niet alleen conditioneel sterk in het veld kwamen, maar “zijn” jongens ook wist te inspireren tot grote inzet. De meeste oud- spelers van Vosseveld zullen het nog wel weten. Op zaterdagavond voor een belangrijke wedstrijd zat zo ongeveer het hele elftal bij Wormgoor thuis aan de Jeugdkerkstraat. Het was daar een gezellige boel. Bier en een borrel werden op zo’n avond niet aangeraakt. De spelers hadden er wat voor over om te presteren. Kom daar tegenwoordig eens om! Na Wormgoor zijn er nog vele trainers geweest. 
Als laatste trainer is nu sinds 1997 Frank Verheijen in dienst.

Twijfels overwonnen

Er waren zo’n 50 jaar geleden verschillende mensen die sceptisch stonden tegenover de oprichting van een voetbalclub in het Vosseveld. Voetballen was in die tijd niet zo populair als nu, maar het grootste bezwaar van deze mensen was, dat men in het Vosseveld geen “voedingsbodem”” zag voor een dergelijke vereniging. Vosseveld heeft bewezen dat het kon en nog kan. De meeste leden hebben zich vanaf het begin aan thuis gevoeld. Bij deze club, ongeacht uit welk gedeelte van Winterswijk ze afkomstig waren. Hieruit moge wel blijken hoe belangrijk sfeer en teamgeest binnen een vereniging zijn. Daarnaast was de bouw van de Pelkwijk in die jaren ook een belangrijke injectie voor het ledental van Vosseveld. 

De voetbalsport is primair bij een voetbalclub, maar de bijkomende factoren bepalen meestal of het goed of slecht toeven is bij een vereniging. Binnen Vosseveld heeft sportiviteit een grote waarde, dat blijkt wel uit het eerste huishoudelijke reglement van de vereniging. Daarin staat geschreven: BELANGRIJK is, zoveel mogelijk wedstrijden te winnen. BELANGRIJKER is, altijd sportief te zijn en te blijven. Het is waarschijnlijk in deze geest en door deze mentaliteit dat de vereniging een goede plaats heeft ingenomen in het Gelderse voetbalgebeuren. Het is zeker ook mede hierdoor, dat men zich in de loop der jaren heeft kunnen handhaven en groeien tot de waardevolle vereniging die het heden ten dage is. 

Voorzitters
1945-1946 Gerrit Willink
1946-1960 “Meister” J.D. Heesen
1960-1968 Willem Visschers
1968-1972 Jannie Slotboom
1972-1977 Th. Kobes
1977-1985 “Broer Bonhof”
1985-1990 Jan Mentink
1990-1995 Hans Willekes
1995-….. Rob Berendsen
….-2000 Henk Beijers
2001-2004 Andre Blom
2004-2006 Hans Heinen
2007- Harry Bakker

Trainers
1972-1977 Bennie Helmink
1977-1981 Gerrit Bemers
1981-1983 Henk Beijers
1983-1987 Herman Beijers
1987-1989 Jan Blanckenborg
1989-1989 Harm Beskers
1989-1993 Henk de Heus
1993-1995 Harm Beskers
……… Joop ter Hedde
…….. Jan Knuivers Sr. 
1997-2001 Frank Verheijen
2001-2003 Marco Wiggers
2003- Frank Verheijen

Bron: Website VV Vosseveld

Kampioensteam 1965
Staand v.l.n.r.:
Albert Dekker, Bennie Slotboom, Henny Sonderen, Bennie Eugelink, Frits ten Dolle, Bennie Helmink, Rinus Roerdinkholder, Jan Nijkamp
Gehukrt v.l.n.r.:
Henny Aarnink, Bennie Reesink AppieDekker (Keeper -zn), Gerrit Mentink, Wim Kimmels

Bouw accomodatie 1973
Eerste steen;Th.W.Kobus
Eigen bouw

Vosseveld wordt opgeheven in 2022.

De Voetbalvereniging „Winterswijk” is opgericht onder den naam van „Hercules” op 21 Mei 1921.

10-09-1937:

De Voetbalvereniging „Winterswijk – ‘ is opgericht onder den naam van „Hercules” op 22 Mei 1921. De eerste 3 jaren werden er geregeld vriendschappelijke wedstrijden gespeeld, waarna besloten werd in competitie-verband te gaan spelen.
In de 2e klas G.V.B. het eerste jaar reeds het kampioenschap behaald, zoodat de promotie naar de le klas kon plaats hebben.
De naam moest toen veranderd worden in Winterswijksche Boys.
Na 3 jaar in de le klas met succes te hebben deelgenomen, kon na een beslissingswedstrijd met Dinxperlo, welke met 3—2 gewonnen werd, naar de K.N.V.B. gepromoveerd worden. Het was dus in het jaar 1928, dat de Boys, welke naam weer veranderd moest worden in „Winterswijk”, in de 4e klas konden beginnen. In deze afdeeling toonde „Winterswijk” zich direct goed thuis, want ieder seizoen deden zij mee naar de bovenste plaats.
In het jaar 1934 werd de training met energie ter hand genomen met als trainer den heer Horsten en den heer Bekker als gymnastiekleraar. Succes bleef dan ook niet achterwege en ‘op 17 Maart 1935 werd van Varsseveld met 1-0 gewonnen en was „Winterswijk” wederom kampioen harer afdeeling. Ook in deze promotie kwam „Winterswijk” zegevierend te voorschijn, om het daarop volgend seizoen in de 3e klas K.N.V.B. uit te komen.
In deze afdeeling heeft „Winterswijk” steeds weer één der bovenste plaatsen ingenomen, maar het is haar nog niet mogen gelukken kampioen te worden.
In het voorjaar van 1937 werd door het bestuur de heer Frölich uit Enschede en de heer Paule uit Winterswijk verzocht om de vereeniging op hooger peil te brengen. Er is den geheelen zomer door alle werkende leden prachtig getraind.
Wij hopen dan ook, dat ook dit keer succes niet achterwege blijft. Er wordt dit jaar voor het eerst met 4 elftallen deelgenomen aan de competitie en wel als volgt: le elftal 3e klas K.N.V.8., 2e elftal le klas U.V.8., 3e elftal
2e klas G.V.8., 4e elftal 3e klas G.V.B.

Historie vv Ratum

Nadat pogingen om in Huppel, Henxel en Ratum levensvatbare voetbalclubs te stichten mislukten (eis minimaal 40 leden), werd op 1 juli 1943 de VV Ratum opgericht. Voetballen was nagenoeg de enige vorm van amusement in de oorlog. Direct vanaf het begin speelde Ratum in de competitie van de Gelderse Voetbal Bond (GVB), dit in tegenstelling tot andere buurtclubs die veelal in het “wilde” voetbal actief waren. Ratum speelde in de clubkleuren blauw-zwart. Nadat bij de familie Kersjes in Ratum diverse bomen waren gekapt, diverse sloten werden gedempt en de grond met behulp van schoppen en spaden werden geëgaliseerd, bleek de kwaliteit van het veld niet “je dat”. De Club verhuisde naar stuk grasland bij Willink, een eindje achter de steengroeve. Deze grond deed daarvoor dienst als vliegveld van de Luchtstrijdkrachten. Van de luchtmacht werden masten geleend die als doelpalen dienden.

Dat het veld, buiten het voetbal om, domein was van grazende koeien betekende dat voor elke wedstrijd de “koeienflatsen” verwijderd moesten worden, waarna met behulp van zaagsel lijnen werden uitgezet. Het ophangen van doelnetten (gekocht van WVC) en het grasmaaien, het verwijderen van de zwartbonte supporters, het omkleden op het veld, kom daar in de één en twintigste eeuw maar eens mee. Curieus was ook dat de tegenstanders zich in gebouw Emma op ruim een kilometer afstand konden omkleden en dan per fiets naar het veld kwamen. Tja, en dan kwam het wel eens voor dat de enige bal kaduuk ging en per fiets in Winterswijk een andere gehaald moest worden. Het ging Ratum in die dagen niet altijd voor de wind. Voetbal stond voor voor benenbrekerij”. Toen één van de 1ste elftalspelers een been brak en een aantal anderen pardoes stopten bleken er net voldoende spelers over om met één team door te gaan.

In 1954 werd accommodatie verlaten en verhuisde Ratum naar uitspanning ’t Lappenschaar. De groep leden uit Huppel en Henxel werd groter en spoedig na een tweede team deel aan de competitie. Een vertegenwoordiger van de scheidsrechtersorganisatie noemde Ratum in 1968 “de sportiefste club van Nederland”. Schorsingen van spelers waren zeldzaam. In 1969 startte Ratum als eerste club in Winterswijk met damesvoetbal. Een journalist van een regionale krant zag de dames “met het bruine monster knutselen” . Vanaf dat jaar is het damesvoetbal stevig verankerd binnen de vereniging. Ratum werd nog sfeervoller.

In 1972 werd een tweede veld aangelegd, dat later werd voltooid met lichtmasten (echte en niet zoals in vervlogen tijden jamblikken met lampen erin) en een heuse tribune. Later kwamen er nog twee velden en een oefenhoek bij. Het oudste veld werd weer weiland. Juist dit veld zal bij de oudere leden nostalgische gevoelens oproepen. Diverse kampioenschappen werden daar behaald. Stond je vlak voor tijd voor, dat was het beproefde advies “ros ‘m het bos in”. Ratum heeft zich in de krap zestig jaar van haar gemanifesteerd als een gezonde, levendige en warme club. Er werd enthousiast gespeeld om de punten en op z’n tijd vol overgave gefeest.

Tekst: FC Trias

Laatste wedstrijd terrein Ratum: 08 mei 2002

V.V.RATUM-SP.CL.MEDDO: 3-1

S.K.V.W. ( Sport Kweekt Vriendschap Winterswijk)

Opgericht: 1 juli 1950
Complex: De Hunebulten Vredenseweg
Opgeheven : 1 juli 2013
Gefuseerd met W.V.C en de Winterswijk (Winterswijkse Boys) in FC. Winterswijk. 

Voor de tweede wereldoorlog bestond er al een zaterdagclub SKV, maar in 1950 werd het officieel.
Men vroeg eerst nog of W.V.C. een zaterdagafdeling wilde toevoegen, maar dit was niet mogelijk i.v.m. het aantal velden. 
Mensen van het eerste uur waren Jan Westerink en Herman te Winkel. 
Het moest wel een zaterdagclub worden, zonder christelijke signatuur. 
Er moest een bestuur komen en Jan Westerink en Herman te Winkel noemden zo maar een paar namen erbij op: Jan Bakker en Herman Goossens. 
Herman Goossens werd gelijk als secretaris gebombardeerd en hij moest het doorgeven aan de KNVB. Aangezien SKV al bestond, zette hij er maar gewoon een W-tje achter en werd het dus S.K.V.W.
Dat was ook zo’n beetje alles wat op papier stond. Geen statuten, helemaal niets. 

In de begin jaren voetbalde SKVW  aan de Burg.van Nispenstraat op de ambtenarenvelden (2).
Velden? Het waren meer zandvlaktes met hier en daar een beetje gras.
De getekende doelpalen stonden min of meer tegenover elkaar en er was een gammel houten kleedhokje van twee bij twee.
De scheidsrechter kleedde zich om bij cafe Rooks. 
En waren er geen lijnen te trekken met al dat zand, dan nam men gewoon zaagsel. 
In 1951 had men al een juniorenteam met o.a. Gerrit Westerink, Henk ten Pas, Joop ten Pas, Wolter te Winkel, Chris te Winkel en Harrie Simmelink. 
De eerste jaren draaide men al direct bovenin mee en in 1953-1954 werd men al kampioen tweede klasse GVB. Een jaar later wederom en men promoveerde na de 4e Klasse v.d. KNVB. 
SKVW speelde in de 4e klasse KNVB de thuiswedstrijden op het veld van Winterswijk, aangezien de KNVB  de velden van SKVW  niet goedkeurde voor dergelijke wedstrijden. 
De gemeente zorgde ervoor dat de velden in orde kwamen aan de Burg.van Nispenstraat voor het seizoen 1955-1956, maar toen waren ze al weer gedegradeerd naar de GVB.

Ook Fortuna (tot 1957) speelde hier hun wedstrijden en ook handbalver. WWV  en de hockeyclub Avanti. 

Dominee De Jong wist vanwege zijn werk ook de jongens van het woonwagenkamp te benaderen voor deelname (o.a.’Rooie Hendriks”en Becks) en zo ontstond er een mix met SKVW-ers. 
Met deze spelers wist men te promoveren naar de 4e Klasse. Na het seizoen 1959-1960 verlieten zij echter weer de vereniging. 

Opening Clubgebouw/Kleedkamers zaterdag 16 augustus 1969

In 1967/68 wordt er gespeeld aan de Vredenseweg