Historie vv Ratum

Nadat pogingen om in Huppel, Henxel en Ratum levensvatbare voetbalclubs te stichten mislukten (eis minimaal 40 leden), werd op 1 juli 1943 de VV Ratum opgericht. Voetballen was nagenoeg de enige vorm van amusement in de oorlog. Direct vanaf het begin speelde Ratum in de competitie van de Gelderse Voetbal Bond (GVB), dit in tegenstelling tot andere buurtclubs die veelal in het “wilde” voetbal actief waren. Ratum speelde in de clubkleuren blauw-zwart. Nadat bij de familie Kersjes in Ratum diverse bomen waren gekapt, diverse sloten werden gedempt en de grond met behulp van schoppen en spaden werden geëgaliseerd, bleek de kwaliteit van het veld niet “je dat”. De Club verhuisde naar stuk grasland bij Willink, een eindje achter de steengroeve. Deze grond deed daarvoor dienst als vliegveld van de Luchtstrijdkrachten. Van de luchtmacht werden masten geleend die als doelpalen dienden.

Dat het veld, buiten het voetbal om, domein was van grazende koeien betekende dat voor elke wedstrijd de “koeienflatsen” verwijderd moesten worden, waarna met behulp van zaagsel lijnen werden uitgezet. Het ophangen van doelnetten (gekocht van WVC) en het grasmaaien, het verwijderen van de zwartbonte supporters, het omkleden op het veld, kom daar in de één en twintigste eeuw maar eens mee. Curieus was ook dat de tegenstanders zich in gebouw Emma op ruim een kilometer afstand konden omkleden en dan per fiets naar het veld kwamen. Tja, en dan kwam het wel eens voor dat de enige bal kaduuk ging en per fiets in Winterswijk een andere gehaald moest worden. Het ging Ratum in die dagen niet altijd voor de wind. Voetbal stond voor voor benenbrekerij”. Toen één van de 1ste elftalspelers een been brak en een aantal anderen pardoes stopten bleken er net voldoende spelers over om met één team door te gaan.

In 1954 werd accommodatie verlaten en verhuisde Ratum naar uitspanning ’t Lappenschaar. De groep leden uit Huppel en Henxel werd groter en spoedig na een tweede team deel aan de competitie. Een vertegenwoordiger van de scheidsrechtersorganisatie noemde Ratum in 1968 “de sportiefste club van Nederland”. Schorsingen van spelers waren zeldzaam. In 1969 startte Ratum als eerste club in Winterswijk met damesvoetbal. Een journalist van een regionale krant zag de dames “met het bruine monster knutselen” . Vanaf dat jaar is het damesvoetbal stevig verankerd binnen de vereniging. Ratum werd nog sfeervoller.

In 1972 werd een tweede veld aangelegd, dat later werd voltooid met lichtmasten (echte en niet zoals in vervlogen tijden jamblikken met lampen erin) en een heuse tribune. Later kwamen er nog twee velden en een oefenhoek bij. Het oudste veld werd weer weiland. Juist dit veld zal bij de oudere leden nostalgische gevoelens oproepen. Diverse kampioenschappen werden daar behaald. Stond je vlak voor tijd voor, dat was het beproefde advies “ros ‘m het bos in”. Ratum heeft zich in de krap zestig jaar van haar gemanifesteerd als een gezonde, levendige en warme club. Er werd enthousiast gespeeld om de punten en op z’n tijd vol overgave gefeest.

Tekst: FC Trias

Laatste wedstrijd terrein Ratum: 08 mei 2002

V.V.RATUM-SP.CL.MEDDO: 3-1